Réttur - 01.05.1937, Síða 8

var þá gripið til þess óyndisúrræðis að reyna að þagga
hana niður með því, að hóta talsmönnum fólksins
brottrekstri úr flokknum, og það, sem verra var, að
efna það. En þegar það hafði enn gagnstæð áhrif
beygðu foringjarnir sig loks fyrir vilja fólksins og tóku
nú upp í stefnuskrána á Alþýðusambandsþingi s.l.
haust hin gleymdu loforð og hinar nýju kröfur. Sam-
fylkingu beggja verklýðsflokkanna, eina ráðinu, sem
tryggt gat framkvæmd starfsskrárinnar, var þó erm
hafnað.
Nú voru málin tekin fyrir á Alþingi. En þá strand-
aði uppgjör Kveldúlfs og nýskipun Landsbankastjórn-
arinnar á fulltrúum, sem Landsbankaklíkan hafði
eignast í foringjaliði Framsóknarflokksins. Og þess-
vegna er nú þing rofið og gengið til nýrra kosninga.
Framsóknarflokkui'inn hóf göngu sína sem mjög
frjálslyndur og róttækur umbótaflokkur. Og því má
aldrei gleyma, að hann vann um skeið stói’virki í því
að afhjúpa sukk og fjármálahneyksli íslandsbanka-
stjóranna og Ihaldsins í heild, og hreinsaði að ýmsu
leyti allvel til. En sú ógæfa henti flokkinn að nokkrir
afturhaldsseggir hlutu of mikil völd og ítök innan
hans, og áður en varði stóð flokkurinn og allur lands-
lýður frammi fyrir þeirri staðreynd, að fjármálaspill-
ingu Ihaldsins hafði ekki verið útrýmt, heldur hafði
hún aðeins flutt miðstöð sína úr íslandsbanka inn í
Landsbanka Islands og á stjórnai'skrifstofur H.f.
Kveldúlfs í Reykjavík.
Hvernig átti nú flokkurinn að mæta hinu nýja við-
hoi’fi? Eins og kunnugt er, urðu snörp átök innan
flokksins, og lauk með því, að sumir af afturhaidsfor-
ingjunum hrökkluðust úr flokknum og mynduð vara-_
lið Iháldsins fyi’ir kosningar 1934, og gerðu kosn-
ingabandalag við íhaldið og samning um stjórnar-
myndun, — svo sigurvissir voru þeir. — Allir vita nú,
að Framsóknai'flokkurinn vann hinn glæsilegasta
88