Réttur - 01.05.1937, Blaðsíða 32

L’lioniviie statue.
Eftir Bertolt Brecht.
Þessa dagana sér maður í víðsjá kvikmyndahús-
anna myndir af ítölskum sjálfboðaliðum sem eru að
leggja af stað í hergöngu, og dagblöðin flytja til-
kynningar um fórnfýsi þeirra smáu. Þegar eg sé þess-
ar myndir og les þessar tilkynningar, þá stendur
mér aftur fyrir hugskotssjónum merkileg mynd sem
eg sá fyrir mörgum árum: dátinn í La Ciotat.
í litla suðurfranska hafnarbænum La Ciotat sáum
við einu sinni margskonar alþýðuskemmtanir á mark-
aði, sem haldinn var um leið og herskipi var hleypt
af stokkunum. Innan um hringekjur og skiparólur,
sýningarskála þar sem maður gat fengið að sjá tví-
höfðaða kálfa og aðra vanskapninga og grúska í
eftirmynd af Yolcohama eftir að hún eyddist af jarð-
skjálftunum, sáum við mitt á opinberu torginu stand-
mynd úr eir af hermanni úr franska hernum, og var
þar mikil mannþyrping í kring. Við gengum nær og
komumst þá að raun um að þetta var lifandi maður,
sem stóð þarna á steinstöpli í steikjandi júnísólinni,
hreyfingarlaus, í moldbrúnni kápu, með stálhjálm á
höfði, byssusting á armi. Það var málað með brons-
lit yfir hendur hans og andlit. Það hreyfðist enginn
vöðvi í líkama hans, hann deplaði ekki einu sinni
augunum.
Að fótum hans var pappaspjald reist upp að stall-
anum, og þar var áletraður þessi texti:
L’homme statue
(Líkansmaðurinn)
Eg, Cíharles Louis Franchard, hermaður í . .tu
herdeild öðlaðist vegna yfirþyrminga við Verdun
þann óvenjulega hæfileika að geta þraukað hreyf-
ingarlaus og hagað mér eins og standmynd tímum
saman. Þessi list mín hefir verið rannsökuð af
112