Réttur - 01.03.1941, Síða 3

í herbúningi tugþúsundum saman, koma fram í landi
okkar. Hin kyrrláta og hæverska framkoma þessara
manna, hið þokkalega fas þeirra þrátt fyrir fátækt og
hálfgildings-sveltu hermannaskálans, kurteisi sú, sem
þeir sýna manni í orðum og æöi, og hið glaöværa lát-
bragð þeirra, þrátt fyrir hið óvirðulega líf, sem þeir
verða að þola hér fjarri heimilum sínum, ættingjum
og ástvinum, sýnir okkur betur en allt annað hvern
mann enska þjóðin hefur að geyma. Þeir eru eins og
útilegumenn á meðal okkar, óvelkomnir gestir í landi,
sem í þeirra augum er autt og óblítt, ómegnugir þess
að sýna heimafólkinu hverjir menn þeir voru í sínu
landi, en hafa verið rifnir upp frá heimilum sínum og
lífsstarfi til aö klæöast hermannatreyjimni, fluttir
hingaö sem réttlausir herþrælar á hjara veraldar. En
enginn íslendingur hefur þurft aö bera sig upp und-
an framkomu þessara óbreyttu manna, enda lætur
enginn maöur þá gjalda erinda sinna hér, sem þeim
eru ósjálfráö, heldur er þeim yfirleitt sýnd samúð og
vorkunn, hvar sem þeir fara.
En eins viðfeldnir og dagfarsgóöir og þessir óbreyttu
liösmenn eru, jafn óskyld íslenzkri hegöun og íslenzk-
um mannasiöum er oft framkoma sumra þeirra yfir-
stéttarmanna, sem hafa foringjastig í her þessum. Og
þó er ekki loku fyrir þaö skotiö, að þegar brezkir yfir-
stéttarmenn og íslendingar mætast, geti báðir lært
nokkuð, hvorir af öörum. Yfirstéttarbretar kunna vel
aö matast með hníf og gaffli, þeir ræskja sig ekki né
hósta í útvarp eins og við, og þeir ganga ekki heldur
í óvönduöum, illa fægöum og hælaskökkum skóm,
eins og okkur finnst sjálfsagt. í þessum greinum get-
um viö mikiö lært af yfirstéttarbretum.
En yfirstéttarbretar geta líka ýmisiegt lært af okk-
ur, og hafa, hvort sem þeim var það ljúft eða leitt,
orðið aö gera þaö í þessari óvæntu sambúö, sem þeir
3