Réttur - 01.03.1941, Qupperneq 51
settir á þessum slóðum og ættin auðug og mikils met-
in.
Snemma bar á góðum gáfum hjá Engels. Hneigðist
hugur hans einkum að listum. Þrettán ára orkti hann
ljóð og ritaði smásögur, og í lærða skólanum í Elber-
feld vakti hann athygli á sér, seytján ára gömlum, fyr-
ir kvæði, er hann orkti á grísku og las upp á skólahá-
tíð. Engels hafði yndi af hljómlist og samdi nokkur
smálög. Þá teiknaði hann skopmyndir af félögum sín-
um og eru nokkrar þeirra til enn og þykja góðar. Ljóð
hans voru að vísu kyrkingslegur góugróður, í anda
þýzkra höfuðskálda á þeim tímum.
Ári fyrr en Engels átti að Ijúka stúdentsprófi, tók
faöir hans hann úr skólanum og lét hann fara að
vinna á skrifstofu sinni og aö öðrum verzlunarmálum.
Var svo ráö fyrir gert, að Engels yrði iðjuhöldur og
tæki við forstöðu fyrirtækja föður síns.
En þó að Engels yrði að leggja skólanámið á hill-
una, hélt hann áfram að viða að sér þekkingu, eink-
um á bókmenntum og síöar á stjórnmálum. Á þeim
árum yrkir hann allmörg kvæði og ritar greinar bók-
menntalegs eðlis. Eins og áður var frá skýrt voru for-
eldrar hans sanntrúuð á gamla vísu og bernskuheim-
ilá hans mjög siðavant. Meðan Engels dvaldi heima
í Barmen, átti hann í allhörðu sálarstríði milli gam-
alla og nýrra hugmynda, milli feðratrúar sinnar og
róttækra skoöana, sem voru að ryöja sér til rúms með-
al nokkurs hluta þýzku borgarastéttarinnar. Voru það
einkum lærisveinar hins alkunna þýzka heimspekings
Hegels (1770—1831), sem ollu þeim straumhvörfufn.
Höfðu þeir gerst aðsúgsmiklir við ýms hefðbundin
„sannindi“ samtíðarinnar, og dregið róttækar og jafn-
vel byltingarsinnaðar ályktanir út frá forsendum lær'i-
föður síns. Væri full þörf á að gefa ýtarlegra yfirlit
yfir þá strauma en hér er unnt, svo mjög mótuðu
þeir þá Marx og Engels.
51