Réttur - 01.03.1941, Síða 57

nýs þjóöfélags, án stéttagreiningar og einkaeignar“.
Marx og Engels báxu sigur úr bítum á ráöstefnunni,
en hinir smáborgaralegu sósíalistar uröu aö láta í
minni pokann. Sama haustiö stofnaði Engels í Briis-
sel félagsskap, er nefndist Samband lýðræðissinna
(Demokratische Assoziation). Var það alþjóðafé-
lag byltingasinnaðra demókrata og kommúnista.
Ráðstefnan í London fól fundarmönnum að semja
frumvarp að fullnaðai’stefnuskrá, sem leggja skyldi
fyrir næsta fund bandalagsins, sem fyrirhugaður var
innan skamms. Engels kom við í Brússel á léið sinni
til Parísar og ritaði þar drög að stefnuskránni
(Grimdsatze des Kommimismus). Skyld'i hann upp-
kastið eftir hjá Marx, er átti að umbæta það og lag-
færa eins og þörf krefði. Lauk Marx við stefnuskrár-
frumvarpið, sem kom út nokkru eftir áramót 1848,
og nefndist Kommúnistaávarpið.
Prentsvertan var tæplega þomxið á Kommúnista-
ávarpinu, þegar byltingin braust út í París í febrú-
armánuði, og þaðan barst byltingaraldan eins og hol-
skefla yfir alla Mið-Evrópu. Engels var önnum kaf-
inn að vinna að málefnum byltingarinnar, og í apríl-
byrjun fór hann sjálfur til Þýzkalands, til Kölnar,
þar sem hann og Marx efndu til blaðaútgáfu er
vinna skyldi aö framgangi lýðræðisins og kommún-
ismans í Þýzkalandi, og var Marx aðalritstjóri þess.
's ferðaðist víðsvegar um Þýzkaland og reyndi
hvarvetna að tala kjark og þrek í byltingamennina
og ritaði fjölda blaðagreina um málefni hennar. En
strax þegar byltingaaldan tók að rísa, þóttust hinir
smáborgaralegu byltingasinnar sjá í hendi sér, aö
þeir hefðu alið snák við brjóst sér, þar sem kröfur
verkalýðsins voru. Urðu þeir því fljótir að snúa bak-
inu við byltingunni, og gegn lítilfjörlegum fríðindum
gengu þeir til bandalags við konungsvaldið og hina
auðugri kapitalista, en ívilnanimar voru flestar svikn-
57