Réttur - 01.01.1972, Blaðsíða 2

ekki sigraður. En samkeppni stærstu auðveldanna um samninga við sósíal-
istaríkin tekur við, þar sem raunsæið fær að ráða.
Willy Brandt berst baráttu raunsæismanna gegn trylltu ofstæki vitfirrtasta
hluta þýzka auðvaldsins, þess er forðum gerði út Hitler, skurðgoð Morgun-
blaðsins. Viðurkenning Austur-Þýzkalands er á næstu grösum, — en hví
skal íslenzka alþýðustjórnin bíða með að viðurkenna þá staðreynd eins og
Kína, þó brjálað afturhald í Bonn berjist gegn raunsæi í stjórnmálum heims?
Nixon reynir að leika bæði hlutverkin í senn: Raunsæismannsins, sem heim-
sækir Mao, vitnar í formanninn og semur við Chou-En-Lai, einn snjallasta
og persónulega mest hrífandi stjórnskörung heimsins sem stendur — og
ofstækismannsins, sem myrðir í gríð og erg fólkið í Víetnam, til að sýna
afturhaldinu heima fyrir að hann sé því trúr. En jafnvel fyrir gamlan og æfð-
an bragðaref (Kaninn kallar hann „tricky Dick“) getur þetta reynst ofraun.
En pólitískir kollhnísar geta kannske bjargað kosningum. En ,,siðgæðið“
og „drengskapurinn" er svipaður og Bretans: hneiga sig djúpt fyrir þeim
sterka og volduga, Mao, — en reyna með öllum ógnum vítis að brjóta þann
veika á bak aftur, Vietnam, — en þeir veiku og smáu eru að sanna heim-
inum að þeir verða í krafti andlegra og siðferðilegra yfirburða árásarseggj-
unum ofjarl.
Sósíalistar heims, við hverja sem þeir kenna sig, — og ekki síst ríki þau,
er marxistar stjórna, — ættu nú að skilja að sósíalisminn er orðinn sterkasta
afl á jörðinni, ef þeir aðeins standa sameinaðir. Canossa-ganga Nixons til
Peking og Moskvu ætti að sýna leiðtogum tveggja stærstu og voldugustu
kommúnistaflokka heims að tími er kominn til þess þeir sættist og starfi
saman, þegar sjálfir aðalforingjar auðvaldsheimsins neyðast til að viður-
kenna staðreyndir hins sósíalistíska valds. Samstarf allra sósíalista, jafnt
kommúnista sem sósíaldemókrata, gegn ofstæki og yfirgangi imperíalism-
ans, er lífsnauðsyn mannkynsins — og það samstarf er örugt um sigur
vegna þess hvert vald verklýðshreyfing heimsins, þjóðfrelsishreyfingin og
ekki síst sósíalistísku ríkin nú eru á jörðinni. Til þess að koma því sam-
starfi á þarf umburðarlyndi og skilning.
Fyrir oss Islendinga er samstarf þjóða og stétta gegn imperialismanum mik-
ið fagnaðarefni. Við eigum nú sjálfir framundan alvarleg átök á því sviði.
★
Réttur fjallar að þessu sinni mest um íslenzk mál, baráttumál nútiðar og
brautryðjendasögu fortíðar. Það er þeim, sem að Rétti standa, mikil ánægja
að áskrifendur taka honum vel. Þess vegna biðjum við velunnara hans enn
einu sinni að herða söfnun áskrifenda. Réttur á erindi til svo margra, sem
enn fara á mis við hann.