Réttur - 01.04.1983, Qupperneq 39

forystu um að gjörbreyta útgáfunni að
útliti og uppsetningu 1967 — en áður
hafði Réttur verið óbreyttur að uppsetn-
ingu og útliti frá upphafi vega! Ólafur
skrifaði mikið í Rétt og má segja að
greinar hans hafi einkum snúist um tvennt:
Annars vegar um sögu hinnar skipulögðu
íslensku verkalýðshreyfingar; hins vegar
um baráttu hinna fátækustu þjóða við
hungur, fátækt og fáfræði. Þetta tvennt
einkenndi einmitt helstu áhugasvið Ólafs;
þar var um að ræða rótfestu í íslenskri
verkalýðshreyfingu með sýn til allra átta
hinnar alþjóðlegu baráttu fyrir jafnrétti,
lýðræði og sósíalisma.
Mörg sumur starfaði Ólafur með mér
við Þjóðviljann sem ritstjóri. Hann var
laginn verkstjóri, ósérhlífinn blaðamaður
og starfsamur með afbrigðum og hafði
h'ka glöggt áróðursauga. Það var gott að
starfa með Ólafi. Aldrei varð okkur sund-
urorða þessi sumur þó vinnudagurinn
væri oft langur og menn þreyttir á kvöldin
þegar líða tók á vaktina. Það var einkum
fáliðað sumarið sjötíu og eitt þegar miklar
sviptingar voru á blaðinu. Þá voru þar
með mér í forystuhlutverki þeir Ólafur og
Magnús Jónsson. Nú eru þeir báðir fallnir
svo allt of langt um aldur fram.
Frá unglingsárum var Ólafur virkur
félagsmaður í stjórnmálasamtökum ís-
lenskra sósíalista. Hann átti sæti í stjórn
Æskulýðsfylkingarinnar, bæði Reykjavík-
urdeildarinnar og sambands ungra sósíal-
ista. Hann átti sæti í fyrstu miðstjórn
Alþýðubandalagsins eftir endurskipu-
lagninguna 1968, en haföi einnig verið
kosinn í miðstjórnina sem stýrði stofnun
Alþýðubandalagsins sem stjórnmála-
flokks. Sú miðstjórn var kosin á fyrsta
landsfundi Alþýðubandalagsins 1966. Þar
urðu miklar sviptingar — en á yfirborði
þess fundar var þó allt mjög slétt og fellt.
Ólafur átti sæti í miðstjórnum Aiþýðu-
bandalagsins af og til á árabilinu 1968-
1978. Hann var formaður framkvæmda-
stjórnar Alþýðubandalagsins 1972-1974
og sat oft ella í framkvæmdastjórn. Hann
var einnig virkur í starfi Alþýðubanda-
lagsins á Reykjanesi og var í framboði í
því kjördæmi 1974. Ólafur sinnti fræðslu-
starfi sérstaklega í flokknum og beitt sér
meðal annars fyrir stofnun fræðslumið-
stöðvar. Hann var formaður í heimilda-
nefnd Alþýðubandalagsins en entist ekki
heilsa til þess að sinna því verki eins og
hann sjálfur hefði helst kosið.
Auk þessara fjölþættu starfa innan flokks-
ins, sagnfræðirannsókna og kennslu, seni
þegar hefur verið drepið á, sinnti hann
trúnaðarstörfum áöðrum vettvangi: Hann
var einn af fyrstu forystumönnum Sam-
bands íslenskra námsmanna erlendis og
varð fulltrúi SÍNE í stjórn Æskulýðssam-
bands íslands. Ólafur varð svo formaður
ÆSÍ, — fyrstur sósíalista — sem þá þóttu
mikil firn og tíðindi. Hann sat fyrir
Alþýðubandalagið í útvarpsráði — fyrst
sem vara fulltrúi 1972-1975. Þá sem aöal-
fulltrúi frá 1975. Hann var formaður
1978-1980 og varaformaður frá 1980 til
dauðadags. Hann sat í útvarpslaganefnd
og í byggingarnefnd ríkisútvarpsins. Alls
staðar þótti Ólafur tillögugóður og raun-
sær, sanngjarn og hafði lag á að leita
lausnar erfiðra vandamála. Hann var þó
fastur fyrir með sín grundvallarsjónarmið,
en átti auðvelt með að taka tillit til allra
aðstæðna og var vel látinn af samstarfs-
mönnum sínum í Ríkisútvarpinu.
Ólafur var kosinn í stórn Útgáfufélags
Þjóðviljans í fyrra og var hans sérstaklega
minnst á fundi Útgáfulélagsins sem hald-
inn var nú á dögunum.
Hér hefur margt verið rakið, en þó
103