Réttur - 01.04.1983, Blaðsíða 44
Heimskringla 1975. 9. nóvember 1932,
ásamt Einari Karli Haraldssyni ritstjóra,
útg. Örn og Örlygur 1977.
Á árinu 1978 dvöldust þau hjón í húsi
Jóns Sigurðssonar í Kaupmannahöfn. Þar
kynnti hann sér tengsl íslenskrar verka-
lýðshreyfingar og þeirrar dönsku. Skrifaði
hann greinar um þetta efni í Sögu, tímarit
Sögufélagsins 1978 og 1979. Hann skrifaði
fleiri greinar í það rit. Þá skrifaði hann í
afmœlisrit Ólafs Hanssonar um „Draum-
sýn Ólafs Friðrikssonar 1914“, útg. Sögu-
félagið 1979. Ágrip afsögu Félags járniðn-
aðarmanna, afmælisrit 1970. Pœttir úr
baráttusögu Sóknar, afmælisrit 1975. Auk
þess skrifaði hann í blöð og tímarit um
verkalýðsmál, sögu, málefniþróunarlanda
og fjölmiðlun. Margt var hann með í
vinnu þegar hann féll frá og hafði verið
beðinn um að inna af höndum margvísleg
verkefni. Ólafur kenndi á námskeiðum
MFA og við Félagsmálaskóla alþýðu frá
upphafi. Hann annaðist um þáttagerð í
útvarpi um málefni þróunarlanda, róm-
önsku Ameríku og fleira. Ólafur var mjög
vandvirkur í öllum sínum störfum og
óþreytandi við að afla sér sem áreiðanleg-
astra heimilda.
Haustið 1979 dró skyndilega ský fyrir
sólu, Ólafur varð að ganga undir alvarlega
skurðaðgerð. Hann fékk heilsu aftur og
hóf störf að nýju. Vorið 1981 fórum við
hjónin ásamt fjölskyldunni að Þverbrekku
2 til Júgóslavíu okkur til hressingar, ég
hafði einnig þurft að ganga undir erfiða
aðgerð árið 1979 úti í London. Það var
unun að kynnast yfirgripsmikilli þekk-
ingu hans á sögu og menningu Balkan-
þjóðanna, sem er litrík í gegnum aldirnar.
í haust tók meinið sig upp aftur og þrátt
fyrir tilraunir okkar færustu sérfræðinga
var nú ekki við neitt ráðið þrátt fyrir aðra
skurðaðgerð. í allan vetur barðist hann
hetjulegri baráttu og aldrei heyrðist hann
kvarta. Það er rík ástæða til að þakka af
heilum hug læknum, hjúkrunarfólki og
öðru starfsliði, deildar A7 á Borgarspítal-
anum fyrir þeirra miklu umönnun sem
hann naut og þá aðstoð og hluttekningu
sem konu hans var auðsýnd. Ég þekki af
Iangri reynslu hvursu afbragðs starfsliði
sú stofnun hefur á að skipa. Þá er og
ástæða til að þakka rektor og samkennur-
um hans svo og nemendum fyrir þeirra
mikla vinsemdarvott er þeir sýndu hon-
um. Þá þakka ég einnig skólastjóra Víði-
staðaskóla og samkennurum Jóhönnu og
nemendum hennar fyrir alla þá samúð og
hjálpsemi sem þeir sýndu henni í hennar
erfiðleikum.
Það er erfitt að mæta því að hæfileika-
menn á besta aldri skuli burtu kallaðir frá
mörgum óloknum verkefnum.
Mikill harmur er kveðinn að foreldrum
Ólafs og systur, en mjög kært var með
þeim systkinum, Sólveig veitti mágkonu
sinni mikinn stuðning við umönnun bróð-
ur síns. Við hjónin og Þórhannes sonur
okkar og hans fjölskylda þökkum fyrir
þann dásamlega tíma, sem Ólafur var í
okkar fjö. kyldu.
Mestur er missirinn hjá ekkjunni og
sonunum ungu. Fátækleg orð mega sín
lítils undir þeim kringumstæðum.
Ein er sú huggun harmi gegn, vissan
um hugljúfan drengskaparmann lifir.
Axel Jónsson.
108