Réttur - 01.08.1989, Blaðsíða 13

GTJÐRÚN ÁGÚSTSDÓTTIR:
Mælikvarði
á menningarstig þjóðar,
hvernig búið er
að öldruðum
Borgar- og svcitarst jórnarkosningar verða vorið 1990. Ekki er ólíklegt að um-
hverfís- og skipulagsmál verði mjög áberandi í kosningabaráttunni í Reykjavík
og kannski einnig víðar.
En það verður líka að halda til haga öðrum mikilvægum málailokkum sem
vanræktir hafa verið hér í borginni, sérstaklega þeim málaflokkum sem snerta
velferð barna, unglinga og aldraðra.
Um þessa málaflokka hefur ævinlega
verið ágreiningur og sá ágreiningur eykst
stöðugt vegna þeirrar stefnu Sjálfstæðis-
manna að gamait fólk í borginni skuli
sjálft sjá um lausn á húsnæðisvanda
sínum, hvernig sem ástatt er hjá því.
Þetta hentar öldruðu eignafólki ágætlega,
það getur selt húseign sína og keypt sig
inn í sérhannaðar íbúðir hjá félagasam-
tökum og borginni. Þetta hentar hins veg-
ar engan veginn þeim öldruðum sem litlar
eða engar eignir eiga. Þeir fá að bíða
áfram og margir búa við ótrúlega neyð
sem er okkur öllum til skammar.
j, Við í stjórnarandstöðunni höfum flutt
fjölmargar tillögur um úrbætur í málefn-
um aldraðra og ungmenna, bæði verulega
dýrar tillögur og eins úrbætur sem lítið
kosta en geta komið að verulegu gagni.
Þessar tillögur okkar eru nær undantekn-
'ngalaust felldar með þeim rökum að ekki
sé til fé. Við vitum betur og höfum bent á
verkefni sem vel hefði mátt fresta eða
hætta við, svo sem veitingahús á Öskju-