Morgunblaðið - 28.08.2006, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 28. ÁGÚST 2006 27
Í LAUGARDAGSBLAÐI Morg-
unblaðsins er löng og viðamikil
grein Gauta Kristmannssonar er
nefnist „Hin Palestína“. Þessi
grein virðist við
fyrstu sýn vera afar
vönduð og hlutlæg
frásögn af menning-
arferð þriggja val-
inkunnra sómamanna
um söguslóðir í Land-
inu helga. Við nánari
skoðun kemur þó eitt
og annað í ljós sem
bendir til að hér sé
fyrst og fremst um að
ræða afar ísmeygilega
áróðursgrein fyrir
málstað svokallaðra
Palestínuaraba. Um
öll mál af pólitísku
tagi, sem upp koma í ferðinni, er
einungis fjallað frá sjónarhóli
arabanna og látið eins og sjón-
armið Ísraela eða stjórnvalda í
Ísrael séu ekki til eða skipti engu
máli.
Til dæmis er sagt frá „nakba“
eða fjöldaflótta Palestínuaraba í
Sjálfstæðisstríðinu 1948 og fjölda-
morðum Irgun í Deir Jassín, en
ekki minnst einu orði á stanslaus
fjöldamorð arabanna á gyðingum
áratugina á undan, né heldur á þá
staðreynd, sem óumdeilanleg er,
að forystumenn araba hvöttu þá í
aðdraganda stríðsins til að flýja.
Til eru upptökur úr arabískum út-
varpsstöðvum og dagblöðum sem
sanna það með óvefengjanlegum
hætti. Ekki þóknast greinarhöf-
undi heldur að minnast á þá stað-
reynd að stríðið 1948 var árás-
arstríð sex arabaþjóða á Ísrael og
örlög palestínsku flóttamannanna
því algerlega á ábyrgð þeirra
þjóða, ekki Ísraels. Ísraelar hrófl-
uðu ekki við þeim aröbum sem
ekki flýðu og veittu þeim sem það
vildu full borgararéttindi í hinu
nýstofnaða ríki gyðinga.
Í allri umfjöllun greinarhöfundar
um svokallaða „landtökumenn“
gyðinga er látið í veðri vaka að
vondir gyðingarnir séu að stela
landi af réttmætum eigendum
þess, Palestínuaröbum. Gallinn við
þessa afstöðu og nálgun er sá að
palestínskir arabar hafa aldrei átt
þetta land, heldur miklu fremur
gyðingarnir sem átt hafa þarna
búsetu um þúsundir ára og þar af í
sjálfstæðu ríki sínu í næstum þús-
und ár. Arabar hófu þar ekki bú-
setu í neinum mæli fyrr en á sjö-
undu öld e.Kr. Auk þess að vera
frá fornu fari hluti hins gamla Ísr-
aelsríkis, þá eru Vesturbakkinn,
Gaza og Gólanhæðir landsvæði
sem Ísraelar unnu í styrjöldum
sem algjörlega var til
stofnað af fjand-
samlegum arabaríkj-
um og ættu því sam-
kvæmt alþjóðavenjum
að hafa fulla heimild
til að innlima þau. Af
ýmsum pólitískum
ástæðum hefur al-
þjóðasamfélagið ekki
veitt samþykki sitt
fyrir því, þrátt fyrir
augljós sanngirn-
issjónarmið og Ísrael-
ar reyndar heldur
ekki haft til þess full-
an vilja.
Ekki er aðeins að Gauti Krist-
mannsson taki í grein sinni mjög
einhliða pólitíska afstöðu með Pal-
estínuaröbum og sjónarmiðum
þeirra varðandi landakröfur, held-
ur virðist mér að hann hafi
kannski leiðst út í að draga full-
mikinn dám af ýmsum afar ótrú-
verðugum gróusögum áróð-
ursmaskínu þeirra, sem satt að
segja bera oft meiri keim af hrein-
ræktuðu gyðingahatri en eðlilegri
réttindabaráttu og pólitík.
Ég skal ekki fullyrða neitt um
sannleiksgildi sögunnar um ísr-
aelska hermanninn í Huara-
varðstöðinni í Nablus, sem átti að
hafa tekið með báðum höndum um
axlirnar á Palestínumanni og skall-
að hann fautalega beint í andlitið,
en mér finnst hún afar ótrúverðug
af ýmsum ástæðum:
Í fyrsta lagi: Ég man ekki til að
hafa séð eða heyrt neina umfjöllun
um þetta atvik í íslenskum fjöl-
miðlum á síðasta ári, árinu sem
þessi ferð var farin. Mér finnst af-
ar ólíklegt að svo eindregnir
stuðningsmenn Palestínumanna
sem þarna voru á ferð, hefðu látið
þetta atvik liggja í þagnargildi. Þó
getur auðvitað verið að umfjöllun
um þetta atvik hafi farið fram hjá
mér.
Í öðru lagi: Hvers vegna fylgir
greininni ekki mynd af þessum
Palestínumanni? Manni finnst með
ólíkindum ef enginn þessara
þriggja vísinda- og menningarjöfra
hefur tekið mynd af honum og
áverkum hans, enda fylgja tvær
myndir greininni. Manni finnst að
út frá áróðurslegu sjónarmiði
hljóti að vera meiri slagkraftur í
mynd af særðum Palestínumanni
en yfirlitsmynd af Jerúsalem.
Hvers vegna er sá slagkraftur ekki
nýttur?
Í þriðja lagi: Hvers vegna er
nafn Palestínumannsins ekki birt
né heimilisfang? Greinin er að
öðru leyti yfirfull af mjög ná-
kvæmum lýsingum og nöfnum
fólks sem þeir félagarnir eiga sam-
skipti við en nafn þessa Palest-
ínumanns, sem lenti í þessari
dramatísku og hrottalegu árás,
vantar alveg! Hvernig stendur á
því?
Nú verð ég að viðurkenna að ég
þekki ekkert til ferðafélaga Gauta
Kristmannssonar, þeirra Andreas
F. Kelletat prófessors og Man-
freds Peter Hein skálds, en geri
ráð fyrir að þeir séu valinkunnir
menn í sínum löndum. Þar sem
ætla má að þeir séu skoð-
anabræður Gauta má fastlega gera
ráð fyrir að þeir hafi ekki farið í
felur með þetta atvik, heldur öllu
frekar básúnað það út. Samt get
ég engin merki fundið um það á
veraldarvefnum að þeir hafi gert
það. Mér þætti afar áhugavert ef
einhver lesandi hins víðlesna
Morgunblaðs hefur haft fréttir af
slíkri umfjöllun þessara ferða-
félaga Gauta.
Öll greinin „Hin Palestína“ virð-
ist mér vera afar vel útfærður og
um leið ísmeygilegur hatursáróður
gegn okkar ágætu vinaþjóð, Ísrael.
Mér sýnist að megintilgangur
greinarhöfundar sé að kveikja,
með ýmsum ráðum, sumum óvönd-
uðum, óvild og hatur í hjörtum Ís-
lendinga til þjóðar sem vissulega á
það ekki skilið.
Þrír vitringar á
ferð í Palestínu
Hreiðar Þór Sæmundsson gerir
athugasemdir við grein Gauta
Kristmannssonar
» Öll greinin „Hin Pal-estína“ virðist mér
vera afar vel útfærður
og um leið ísmeygilegur
hatursáróður gegn
okkar ágætu vinaþjóð,
Ísrael.
Hreiðar Þór
Sæmundsson
Höfundur er kaupmaður.
ÞAÐ er mikið fagnaðarefni fyr-
ir alla þá, sem bornir hafa verið
þungum sökum fyrir dómstólum,
þegar þær eru ýmist felldar niður
eða dregnar til baka, og menn
þannig sýknir saka.
Þjóðin hlýtur að fagna slíku,
eins og dæmin sýna nú nýlega í
Baugsmálinu.
En á sama tíma og þetta gerist,
hafa dómstólar fundið stórbrota-
mann, sem ekki virðist neitt á
leiðinni til sýknu. Ég hefi nú á 8
árum verið 7 sinnum dæmdur á
báðum dómstigum fyrir að stela
500.00,00 kr. Upphaflegar ákærur
á hendur mér fyrir meintan fjár-
drátt og umboðssvik námu liðlega
tveimur milljónum króna, sem
mér var gert að greiða sjálfur,
mestmegnis vegna sannanlegra
lána Vestur-Landeyjahrepps. Af
ákærum vegna lána hreppsins var
ég sýknaður (þó það nú væri!) en
hefi þó mátt bíða endurgreiðslu
þessa fjár í 8 ár.
Þrátt fyrir endurtekna dóma
yfir mér blasir nú orðið við, að
þeir byggjast á upplognum og
fölsuðum sökum.
Dómsmálayfirvöld neituðu
nýrri, opinberri rannsókn árið
2001. Ég hefi sjálfur orðið að
kosta milljónum króna í dómhvatt
mat og endurgert bókhald áranna
1994, 1995 og 1996, sem nú liggur
fyrir, og sýnir fram á sakleysi
mitt.
Nú hefur Hæstiréttur ákveðið,
með úrskurði frá 21. júní 2006, að
framkvæma þær aðgerðir, sem
þau neituðu mér og íbúum Vest-
ur-Landeyjahrepps um á árinu
2001, og taka í það máske nokkur
ár til viðbótar.
Spyrja má: Þarf svona langan
tíma núna til þess að upplýsa fals-
anirnar eftir 8 löng ár?
Eggert Haukdal
Hvað er næst?
Höfundur er fv. alþingismaður.
ÉG HEF lengi verið þeirrar skoð-
unar að ungmenni eigi ekki að fá bíl-
próf fyrr en þau verða
tvítug. Ég hef þó ekki
vogað mér að flíka
þessari hugmynd fyrr
en nú þegar dæturnar
eru fluttar að heiman
eða að nálgast þau
tímamót og barna-
barnið ekki komið á
þann aldur að það hafi
áttað sig á alvöru
málsins.
Umferðarþunginn
Við skulum ekki
dvelja lengi við örygg-
isþáttinn, hann er allt-
af í brennipunkti þeg-
ar þessi mál ber á
góma og ekki að
ástæðulausu. En það
vill gleymast að rökin
fyrir 20 ára bílpróf-
saldrinum eru fleiri og
sum ansi þung á met-
um.
Lítum á umferð-
arþungann, til dæmis
hér á Akureyri eða í
Reykjavík. Á því er enginn vafi að
stórlega myndi draga úr honum ef
bílprófsaldurinn væri hækkaður.
Þessu til sönnunar nægir að ganga
framhjá bílastæði einhvers fram-
haldsskólans á venjulegum skóla-
degi.
Niðurstaðan er sú að samfélagið
myndi spara stórfé með því að
hækka bílprófsaldurinn. Til dæmis
gætum við Akureyringar leyft okkur
að fresta karpi um Miðhúsa- og
Dalsbraut um einhverja áratugi.
Hreyfingarleysið
Við erum ekki nema augnablik að
ánetjast bílnum, líka unga fólkið,
sem getur ekki hugsað sér að
skreppa hinar stystu leiðir án hjálp-
ar bílsins. Bíllinn stuðlar með öðrum
orðum að hreyfingarleysi sem er illt.
Ég skal þó fúslega viðurkenna að
hér reynir verulega á okkur foreldr-
ana.
Við verðum að vera vond og segja
nei, ég keyri þig ekki; labbaðu út í
búð, hjólaðu í skólann. Taktu strætó.
Þetta gæti jafnvel orðið til þess að
við fullorðna fólkið tækjum að
hreyfa okkur meira. Þó ekki væri
nema til að vera góðar fyrirmyndir
unga fólkinu.
Minnumst þess að
hreyfingarleysi, og þar
af leiðandi ofát, er á
góðri leið með að verða
stærsta vandamál
mannkyns og kannski
orðið það nú þegar.
Lífsgæða-
kapphlaupið
Lífsgæðakapp-
hlaupið hefst nógu
snemma þótt ekki sé
verið að bjóða því heim
strax á sautjánda af-
mælisdeginum. Það er
orðin félagsleg kvöð á
ungu fólki að kaupa bíl.
Bankarnir vilja lána og
svo byrjar harkið við að
hafa fyrir þörfum bíls-
ins. Fæstir hafa tíma til
að sinna skólanum eins
og þarf en vinna með til
að eiga fyrir afborg-
unum af bílaláninu,
bensíni, tryggingum og
öðru sem bíllinn heimt-
ar. Svo hrökklast ungt fólk jafnvel
frá námi vegna bílakröfu samfélags-
ins.
Tökum þennan bagga af ungling-
unum. Veitum þeim fjögurra ára
auka-frelsi undan hörku lífsgæða-
kapphlaupsins. Frelsum foreldrana
frá áhyggjum vegna bílakaupa ung-
lingsins á heimilinu og mögulegum
fjárútlátum. Þær eru víst nægar fyr-
ir skuldirnar sem hvíla á heimilum
þessa lands.
Með þökk fyrir birtinguna
Ekki 17
heldur 20
Jón Hjaltason vill hækka
bílprófsaldurinn
Jón Hjaltason
» Lífsgæða-kapphlaupið
hefst nógu
snemma þótt
ekki sé verið að
bjóða því heim
strax á
sautjánda af-
mælisdeginum.
Höfundur er sagnfræðingur og
áhugamaður um sönn lífsgæði.
Fréttir á SMS