Morgunblaðið - 11.12.2006, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 11. DESEMBER 2006 33
Elsku Ása Stína
ástkæra vinkona mín.
Þig kveð ég nú með
söknuði og tárum.
Um leið þakka ég fyr-
ir kynni okkar í Gullsmáranum fyr-
ir tíu árum.
Ég er heppin að hafa fengið að
kynnast þér yndislegri, ljúfri og
skoðanasterkri konu með stórt
hjarta. Það kom til mín engill og
sendi mig til þín sunnudaginn 13.
nóvember, þar sem ég fékk að
kveðja þig viku fyrir kveðjustund
þína með hlýju faðmlagi og breiðu
brosi þínu og þú blikkaðir mig og
Carmen undir fallegri Jesúmynd.
Það var alltaf svo stutt í gleði og
húmor hjá þér. Við gátum hlegið
saman undir húmorsvængjum þín-
um. Þú varst svo ung í anda, alltaf
hress og tilbúin að taka á móti mér
og börnunum hlýjum opnum örm-
um. Þú varst svo heppin að vera
gift unglambi eins og þú kallaðir
eiginmann þinn, eldhressum golf-
meistara og sundkappa með meiru.
Heimili ykkar var, er og verður
ávallt fimm stjörnu hótel fyrir gest-
risni og gleði.
Það rifjast nú upp fyrir mér
stundirnar sem ég litaði augabrún-
irnar þínar, þegar þú talaðir um
brúskinn þinn sem ég plokkaði. Þú
fannst bara til öðrum megin, vegna
Ása Kristín (Stína)
Ingólfsdóttir
✝ Ása Kristín(Stína) Ingólfs-
dóttir fæddist á Ísa-
firði 8. janúar 1927.
Hún lést 19. nóvem-
ber síðastliðinn og
var útför hennar
gerð frá Bústaða-
kirkju 27. nóvem-
ber.
lömunar, við gátum
nú hlegið mikið yfir
því hvað þú varst nú
heppin. Þú sást alltaf
spaugilegu hliðarnar
á lífinu og tilverunni.
Þú varst einstök og
tókst alltaf lífsins
skref með húmorinn í
fyrirrúmi. Áttir að
vera „löngu dauð“,
eins og þú orðaðir það
stundum. Já, þú áttir
sannarlega mörg líf ef
það má orða það svo.
Það er jú mjög erfitt
fyrir heiminn að sleppa jafn góðri
og yndislegri sál og þér.
Skemmtilegri sögustundir en á
þínum bæ, þar sem gamni og alvöru
var blandað saman, eru vandfundn-
ar. Þú varst svo mikil sögukona,
frásagnarlist þín einkenndist af
dásamlegum húmor og skemmti-
legu orðavali með alls kyns lýsing-
arkryddi.
Óliver Adam sonur minn kallaði
þig alltaf „ömmu Ásu í Gullsmára“,
og hann er nú að kveðja ömmu sína.
Honum leist ekkert á að þú værir
að kveðja okkur, en svona er nú líf-
ið, einir fara og aðrir koma í dag
eins og segir í kvæðinu sem við
sungum saman fyrir stuttu.
Mér þykir svo vænt um að við
áttum tvennt mjög sérstakt sam-
eiginlegt. Annars vegar meðgöngu-
sjúkdóminn, sem er sjaldgæfur og
við deildum honum fyrir stuttu með
húmorinn á lofti auðvitað. Hins veg-
ar eigum við sameiginlegt uppá-
haldskvæði, Hótel Jörð eftir Tómas
Guðmundsson.
Ég hlakka til að hitta þig að nýju.
Þú ert komin í ljósið inn í Guðsríki
þar sem gleði og friður ríkir.
Sofðu vært og sofðu rótt, elsku
Ása mín. Ég leyfi góðum minning-
um um þig, fagra sála, að búa í
mínu hjarta og blása kröftum inn í
líf mitt.
Elsku Kristinn minn, þér sendi
ég mínar innilegustu samúðar-
kveðjur og yndislegum börnum
ykkar og fjölskyldu allri.
Guð gefi ykkur styrk og blessun í
sorginni.
Tilvera okkar er undarlegt ferðalag.
Við erum gestir og hótel okkar er jörðin.
Einir fara og aðrir koma í dag,
því alltaf bætast nýir hópar í skörðin.
Hinsta kveðja frá Kristjáni, Óli-
ver Adam og Carmen Evu.
Valgerður.
Mig langar til að minnast Ásu
Stínu, eins og við krakkarnir þekkt-
um hana, en hún var nágranni okk-
ar í Akurgerðinu svo lengi sem ég
man eftir mér. Hún var móðir
æskuvinkonu minnar Önnu Boggu.
Hún var yndisleg manneskja sem
öllum vildi vel og var þó nokkuð
ráðagóð þegar við vorum með ung-
lingavandamálin okkar að svo miklu
leyti sem við þorðum að láta hana
vita um þau.
Hún var góður nágranni móður
minnar og eftir að mamma veiktist
var gaman að fylgjast með „tákn-
máli“ þeirra: Ef rúllugardína var
ekki komin upp á ákveðnum tíma
kom Ása Stína að athuga ástandið,
þótt hún væri ekki sjálf alltaf góð til
heilsunnar.
Ekki má gleyma Kristni, þeim
öðlingsmanni, en góð vinátta var
með honum og föður mínum og
tefldu þeir oft skák.
Þessar minningar eru brot af
mörgu og ég kveð góða konu með
söknuði.
Ég votta Kristni, Önnu Boggu og
öðrum aðstandendum mína dýpstu
samúð. Guð veri með ykkur og
varðveiti um alla tíð.
Sigrún Steingrímsdóttir.
Minningarkort
Krabbameinsfélagsins
540 1990
krabb.is/minning
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÓLAFUR DIÐRIKSSON,
Norðurbrún 1,
Reykjavík,
lést föstudaginn 8. desember.
Jarðsett verður í kyrrþey að ósk hins látna.
Diðrik Ólafsson, Björk Kristjánsdóttir,
Helga Ólafsdóttir, Jón Fr. Jónsson,
Rúnar Steinn Ólafsson, Steinunn Ásta Helgadóttir,
Sigurður Ólafsson, Ragnheiður K. Nielsen,
Ólafur Ólafsson, Kristín Þorleifsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir minn, tengdafaðir og afi,
SÉRA MAGNÚS GUÐMUNDSSON
fyrrverandi sóknarprestur,
lést á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ laugardaginn
9. desember.
Hann verður jarðsunginn frá Hallgrímskirkju
fimmtudaginn 21. desember nk. kl. 15.00.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Grundar-
fjarðarkirkju, s. 438-6725.
Sigurbjörn Magnússon, Kristín Steinarsdóttir,
Magnús Sigurbjörnsson,
Áslaug Anna Sigurbjörnsdóttir,
Nína Kristín Sigurbjörnsdóttir.
✝
Elskulegur maðurinn minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
ÁGÚST STEINDÓRSSON,
Hraunbraut 26,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Kópavogskirkju miðviku-
daginn 13. desember, kl. 13.00.
Sigríður Friðsemd Sigurðardóttir,
börn, tengdabörn,
barnabörn og langafabarn.
✝
Ástkær eiginmaður minn,
SVEINN KRISTINSSON
blaðamaður,
Þórufelli 16,
Reykjavík,
sem lést á heimili okkar 2. desember verður
jarðsettur frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 12.
desember klukkan 13.00.
Jóhanna Jónsdóttir.
Mig langar með
nokkrum orðum að
minnast hennar Huldu. Hún var ein-
staklega lífsglöð og félagslynd og
naut sín vel á mannamótum. Það var
oft glatt á hjalla kringum Huldu,
margt rætt og mikið hlegið. Henni
var annt um fólkið sitt, var mjög dug-
leg að hafa samband og vildi vita að
allt væri í lagi hjá öllum.
Við fjölskyldan áttum Huldu að og
var hún sem amma fyrir börnin okk-
ar. Þau minnast margra gleðistunda í
Veghúsum hjá Huldu og Kidda þar
sem spilað var á spil, besti hafra-
grauturinn búinn til, bakaðar pönnu-
kökur og farið í freyðibað. Svona var
Hulda, full af lífi og fjöri, alltaf eitt-
Hulda Sveinsdóttir
✝ Hulda Sveins-dóttir fæddist í
Gerði á Barða-
strönd 11. mars
1929. Hún lést á
Hrafnistu Reykja-
vík þriðjudaginn 7.
nóvember síðastlið-
inn og var útför
hennar gerð í kyrr-
þey frá Fossvogs-
kapellu 14. nóvem-
ber.
hvað skemmtilegt að
gerast í kringum hana.
Hulda hafði yndi af
því að klæða sig upp og
fara í bæinn, skoða í
búðarglugga, fara á
kaffihús og njóta dags-
ins. Það kunni hún svo
sannarlega, að njóta
augnabliksins.
Hulda sagði okkur
margar sögur af
heimahögum sínum á
Barðaströndinni. Allt-
af kom sami glampinn
í augun þegar hún tal-
aði um sveitina sína, Breiðafjörðinn,
og samferðafólk sitt af ströndinni.
Hulda var sérstaklega gjafmild.
Alltaf kom hún færandi hendi, með
eitthvað handa öllum.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum lífsins
degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem gleymist
eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Elsku Hulda takk fyrir allt og góða
ferð.
Anna Þórðardóttir.
„Enginn á sér
tryggðan morgundag,
hvorki ungur né gam-
all. Í dag kannt þú að
sjá í síðasta skipti þá sem þú elsk-
ar.“ Þessar setningar eru úr grein
sem þú klipptir út í vor og sýndir
mér. Ekki datt mér í hug, elsku
amma, að ég myndi kveðja þig
nokkrum mánuðum síðar.
Það er alltaf erfitt að kveðja, en
ég veit að þér líður vel núna og ert
á góðum stað. Þótt þú sért farin af
jörðinni þýðir það ekki að þú sért
farin frá okkur. Svo lengi sem ég
hef minningarnar um þig og hugsa
til þín ertu hjá mér.
Mín fyrsta minning um þig er frá
því ég var fimm ára og var í pössun
hjá þér. Það var þegar þið afi
bjugguð á Ránargötunni. Við fór-
um í göngutúr í bænum, komum
við í búðinni Fríðu frænku (sem
var algjört draumaland í mínum
augum) og þaðan löbbuðum við nið-
ur að Tjörn og gáfum öndunum
brauð. Þegar ég rétti fram brauðið
til fuglanna gleymdi ég að sleppa
með þeim afleiðingum að svanur
beit mig. Í minningunni er eins og
svanurinn hafi bitið af mér puttann
en það hefur örugglega ekki sést
sár á fingri. Þrátt fyrir það varstu
ekki lengi að koma mér heim til þín
og gefa mér plástur.
Ég er svo ótrúlega stolt af því að
hafa átt þig sem ömmu. Þú varst
hörkukona. Ég mun muna allt sem
þú hefur kennt mér í gegnum æv-
ina. Það var þitt hjartans mál að ég
yrði góð í eldhúsinu. Frá því að ég
Kristín Gestsdóttir
✝ Kristín Gests-dóttir fæddist á
Seyðisfirði 3. apríl
1929. Hún lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 26. nóvem-
ber síðastliðinn og
var útför hennar
gerð frá Vídalíns-
kirkju í Garðabæ 6.
desember.
var lítil stelpa safn-
aðirðu uppskriftum í
möppur handa mér
sem þú hafðir kennt í
skólanum. Og alltaf
þegar ég var í heim-
sókn eða í pössun hjá
þér vorum við að
brasa eitthvað saman
í eldhúsinu. Alveg frá
pylsuréttinum góða
og kakósúpunni upp í
lummur og brúnkur.
Núna seinustu ár
varstu alltaf að lauma
einhverjum upp-
skriftabókum að mér og sagðir að
nú þyrfti ég að fara að elda eitt-
hvað gott handa honum Kidda, það
gengi nú ekki að karlmaðurinn á
heimilinu eldaði alltaf. Ég lofa þér
því núna að ég skal reyna að standa
mig eins vel í eldamennskunni og
þú gerðir, amma mín, allavega
reyna það.
Ég man mjög vel eftir því þegar
ég kom til ykkar afa stuttu eftir að
þú fréttir að ég væri ólétt. Þú varst
stolt af mér og sagðir að þetta væri
blessun og allt myndi fara vel, sem
svo stóðst. Alla meðgönguna varstu
spennt eftir að fá fyrsta lang-
ömmubarnið og ekki minnkaði
spenningurinn þegar ég var búin
að eignast Ísak Þór. Frá því að
hann fæddist hélstu mikið upp á
hann. Þú talaðir alltaf svo fallega
til hans og varst alltaf svo góð við
hann, eins og þú varst nú reyndar
við alla. Ísak Þór spurði mig um
daginn hvar amma Stína væri. Ég
sagði honum að þú værir orðin eng-
ill sem byggi hjá tunglinu og
stjörnunum. Núna gerir hann ekki
annað en að teikna tunglið og
stjörnurnar og segist svo ætla að
gefa þér myndirnar.
Ég mun seint gleyma deginum
sem þú fórst, 26. nóvember. Við
vorum næstum því öll hjá þér úr
fjölskyldunni og gátum verið með
þér. Það var svo gott að geta haldið
í höndina á þér og verið með þér
þar til yfir lauk. Það var svo mikill
friður yfir þér. Þér leið loksins vel.
Ég er svo ótrúlega heppin að eiga
svona stóra og góða fjölskyldu og
þótt þú getir ekki verið lengur hjá
okkur í persónu verðurðu alltaf
meðal okkar.
Ég kveð þig með söknuði, en þó
brosi yfir því að hafa verið þess að-
njótandi að eiga þig sem ömmu. Ég
elska þig og mun alltaf gera.
Þín nafna
Kristín.