Morgunblaðið - 12.05.2007, Síða 42

42 LAUGARDAGUR 12. MAÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
Einar Sigurðsson.
Styrmir Gunnarsson.
Forstjóri:
Ritstjóri:
STOFNAÐ 1913
Útgefandi: Árvakur hf., Reykjavík.
Aðstoðarritstjórar:
Karl Blöndal, Ólafur Þ. Stephensen.
Fréttaritstjóri:
Björn Vignir Sigurpálsson.
ÁHÆTTA
Í sjónvarpsumræðum forystu-manna stjórnmálaflokkanna ígærkvöldi staðfesti Ingibjörg
Sólrún Gísladóttir, formaður Sam-
fylkingarinnar, að fyrsta verk for-
manna stjórnarandstöðuflokkanna,
ef ríkisstjórnin héldi ekki meirihluta
sínum, yrði að ræða saman og þá
væntanlega um myndun nýrrar rík-
isstjórnar.
Þessi orð formanns Samfylkingar
eru staðfesting á því, sem Morgun-
blaðið hefur haldið fram að undan-
förnu, að veruleg hætta væri á mynd-
un þriggja flokka vinstri stjórnar ef
tekið er mið af niðurstöðum skoð-
anakannana Capacent-Gallup að
undanförnu. Með því að komast að
slíkri niðurstöðu í kosningunum eru
kjósendur að taka verulega áhættu.
Í fyrsta lagi vegna þess, að með því
að opna leið til myndunar þriggja
flokka vinstri stjórnar er þeim póli-
tíska stöðugleika ógnað, sem skoð-
anakannanir í vetur og vor hafa sýnt
að kjósendur telja eftirsóknarverð-
an. Reynsla Íslendinga af þriggja
flokka stjórnum er slæm, svo að ekki
sé meira sagt. Engin þriggja flokka
stjórn, sem mynduð hefur verið frá
stofnun lýðveldis, hefur setið út kjör-
tímabilið. Nýsköpunarstjórnin féll.
Stefanía féll. Vinstri stjórn Her-
manns Jónassonar féll. Vinstri stjórn
Ólafs Jóhannessonar féll. Ný vinstri
stjórn Ólafs Jóhannessonar féll. Rík-
isstjórn Gunnars Thoroddsens féll. Á
kjörtímabilinu 1987–1991 sátu þrjár
þriggja og fjögurra flokka ríkis-
stjórnir.
Söguleg reynsla sýnir, að það er
ávísun á pólitíska upplausn að greiða
fyrir því að mynduð verði þriggja
flokka ríkisstjórn. Þess vegna mundi
myndun slíkrar ríkisstjórnar nú
þýða að rofið væri sextán ára tímabil
pólitísks stöðugleika á Íslandi. Hafa
landsmenn áhuga á því?
Í annan stað eru verulegar líkur á
því, að myndun þriggja flokka vinstri
stjórnar mundi leiða til efnahags-
legrar stöðnunar. Þá er einungis tek-
ið mið af því, sem þessir flokkar
sjálfir hafa sagt í kosningabarátt-
unni. Samfylkingin hefur lagt fram
efnahagsstefnu, sem þýðir í raun að
stigið verður á allar bremsur. Sá
flokkur og Vinstri grænir eru sam-
mála um að setja stopp á allar stór-
iðjuframkvæmdir. Það þýðir, að það
verður ekkert álver byggt á Bakka
við Húsavík í fyrirsjáanlegri framtíð
og heldur ekki í Helguvík. Þrátt fyrir
stuðning í grundvallaratriðum við
beint lýðræði eru þessir flokkar ekki
tilbúnir til að leyfa íbúum á þessum
svæðum að taka þær ákvarðanir.
Þegar þetta tvennt er lagt saman;
ofurvarkár efnahagsstefna Samfylk-
ingar og fyrirhugað stóriðjustopp, er
ljóst, að mjög mun draga úr hagvexti
og þar með batnandi lífskjörum.
Raunar má með rökum halda því
fram, að sú stefna í efnahags- og at-
vinnumálum, sem vinstri flokkarnir
boða, muni ekki bara leiða til stöðn-
unar í lífskjörum heldur til versnandi
lífskjara.
Þegar við bætist næsta fyrirsjáan-
legur pólitískur glundroði er augljós-
lega mikil hætta á ferðum. Þess
vegna er hægt að halda því fram með
fullum rökum, að kjósendur séu að
taka mikla áhættu ef kosningarnar í
dag leiða til þessarar niðurstöðu.
Núverandi ríkisstjórn hefur smátt
og smátt lækkað skatta, sem hefur
komið fólkinu í landinu til góða. Þótt
talsmenn stjórnarandstöðuflokkanna
hafi ekki viljað viðurkenna það í
sjónvarpsumræðunum í gærkvöldi er
þó ljóst af málflutningi þeirra að taki
þeir við völdum mun tímabil skatta-
lækkana líða undir lok og ekki er
ósennilegt að um einhverja skatta-
hækkun verði að ræða.
Það er skiljanlegt, að sumir kjós-
endur telji kominn tíma á breytingu.
Sjálfstæðisflokkur hefur setið sextán
ár í ríkisstjórn og Framsóknarflokk-
ur í tólf ár. Og auðvitað væri æski-
legt að stjórnmálaflokkarnir allir
hefðu náð þeim þroska, að slíkar
breytingar hefðu ekki stóralvarlegar
afleiðingar í för með sér. Svo er því
miður ekki enn sem komið er.
Kannski kemur sú breyting með nýj-
um kynslóðum í öllum flokkum.
Steingrímur J. Sigfússon, formaður
Vinstri grænna, á rætur í hinni sósí-
alísku hreyfingu 20. aldarinnar. Ingi-
björg Sólrún Gísladóttir kemur úr
kvennahreyfingunni en hópurinn í
kringum hana á að verulegu leyti
rætur í Alþýðubandalagi síðustu ald-
ar, m.ö.o. kemur þetta fólk úr sama
jarðvegi og Steingrímur J. Sigfús-
son. Með vinstri stjórn af því tagi
sem hér hefur verið lýst er í raun
verið að leiða gamla Alþýðubanda-
lagsmenn til valda á Íslandi. Er það
svona eftirsóknarvert?
Þegar á allt þetta er litið fer ekki á
milli mála, að kjósendur eru að taka
mikla áhættu. Til þess að ná fram
breytingu? Vissulega yrði þetta
breyting en er sú breyting einhverj-
um til góðs? Er hún samfélaginu til
góðs? Er hún hverjum einstaklingi
til góðs? Það er erfitt að finna rökin
fyrir því, að svo sé.
Stjórnarandstaðan hefur átt erfitt
með að finna höggstað á núverandi
ríkisstjórn í kosningabaráttunni. Það
er ósköp skiljanlegt. Núverandi
stjórnarflokkar hafa staðið sig vel.
Eru það nægileg rök fyrir því, að
skipta um, að það sé kominn tími á
breytingu? Er það ekki hin efnislega
niðurstaða af starfi stjórnarflokk-
anna, sem skiptir máli? Auðvitað.
Þetta eru býsna örlagaríkar kosn-
ingar. Það tók 20 ár að koma á efna-
hagslegum stöðugleika á ný á Íslandi
eftir að þriggja flokka vinstri stjórn
hafði setið að völdum á árunum
1971–1974. Yrði sá leikur endurtek-
inn mundu afleiðingarnar ná fram í
lok þriðja áratugar þessarar aldar.
Er það þess virði að kalla slíka
breytingu yfir íslenzkt samfélag?
Um allt þetta þurfa kjósendur að
hugsa í dag, þegar þeir leggja leið
sína í kjörklefann. Valið er þeirra og
valdið er þeirra. Það verður óneit-
anlega spennandi að sjá að hvaða
niðurstöðu þeir komast. Taka þeir
ákvörðun um að tryggja áframhald-
andi stöðugt stjórnarfar eða komast
þeir að þeirri niðurstöðu að nú sé
kominn tími til að taka áhættu?
En hver svo sem niðurstaðan verð-
ur er eitt ljóst; það deilir enginn við
þann dómara um niðurstöðuna.
Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnargreinum Morgunblaðsins á slóðinni http://morgunbladid.blog.is/
Kosningarnar ídag snúastum hvort viðviljum halda
áfram á þeirri braut
framfara og uppbygg-
ingar sem einkennt hef-
ur íslenskt samfélag
undanfarin ár. Sú veg-
ferð hefur reynst ís-
lensku þjóðinni heilla-
drjúg. Hagur almenn-
ings hefur batnað hratt
undanfarin ár og at-
vinnuleysi hér á landi er
með því minnsta sem
þekkist. Þær breytingar
á umgjörð atvinnulífsins
sem ráðist var í hafa
skilað kraftmiklum fyr-
irtækjum og öflugum
vinnumarkaði.
Uppbygging í
velferðarkerfinu
Í raun er það óumdeilt að við höf-
um náð frábærum árangri í efna-
hagsmálum. Það sem meira máli
skiptir er að ávinningurinn af þessum
efnahagslegu framförum hefur verið
nýttur til uppbyggingar í heilbrigðis-,
mennta- og velferðarkerfinu.
Við höfum þannig tryggt jöfn tæki-
færi í samfélaginu og að vel sé búið
að þeim sem af einhverjum ástæðum
standa höllum fæti. Unnið hefur ver-
ið að umbótum í þágu aldraðra og ör-
yrkja og við viljum gera enn betur í
þeim efnum. Framlög til heilbrigð-
ismála hafa verið stóraukin og meðal
annars höfum við tryggt fjármagn til
byggingar nýs þjóðarsjúkrahúss,
sem mun án efa verða mikil lyfti-
stöng. Miklar breytingar hafa orðið í
menntakerfinu sem hafa leitt til þess
að háskólum og háskólanemum hefur
fjölgað hratt og íslenska hagkerfið
byggir í sífellt ríkari
mæli á hugviti og
þekkingu. Ísland er
orðið land tækifær-
anna.
Nú þegar ríkissjóð-
ur er að heita má
skuldlaus getum við
tekið næstu skref og
gert enn betur.
Velferð og verð-
mætasköpun
Á milli velferðar og
verðmætasköpunar
eru sterk tengsl, sem
Íslendingar hafa alltaf
borið gæfu til að skilja.
Stefna Sjálfstæðis-
flokksins hefur frá
upphafi byggst á þessu
samhengi – að án
verðmætasköpunar sé
engin velferð. Þegar
einstaklingunum eru
búin skilyrði til þess að
finna kröftum sínum viðnám skapast
svigrúm til þess að gera vel við þá
sem á aðstoð þurfa að halda. Það er
mikilvægt að við tryggjum að svo
verði áfram.
Sterk staða ekki sjálfgefin
Þegar horft er fram á veginn er
staða okkar sterk. Slík staða er þó
langt í frá sjálfgefin og ef ekki er
haldið rétt á spilunum tæki það
skemmri tíma en margir halda að
glutra niður því forskoti sem Ísland
hefur hægt og bítandi tryggt sér
undanfarin ár. Til þess að sú mikla
uppbygging sem hefur átt sér stað
síðustu kjörtímabil haldi áfram og að
Ísland verði áfram í fremstu röð er
nauðsynlegt að Sjálfstæðisflokk-
urinn fái góða kosningu í dag.
Sjálfstæðisflokkinn
áfram í forystu
»Nú þegarríkissjóður
er að heita má
skuldlaus get-
um við tekið
næstu skref og
gert enn betur.
Geir H. Haarde
Höfundur er formaður Sjálfstæð-
isflokksins og forsætisráðherra.
Eftir Geir H. Haarde
Kvenréttindafélag Íslands(KRFÍ) varð 100 ára ádögunum. Þrátt fyrirmikinn árangur sem
náðst hefur í jafnréttisbaráttunni á
þessu tímabili er starfsemi félagsins
enn í fullum gangi og er að aukast ef
eitthvað er. En fyrir hverju berst
KRFÍ? Eru karlar og konur ekki
jöfn fyrir íslenskum lögum? Til-
gangur greinarinnar er að kynna
stuttlega starfsemi félagsins.
KRFÍ var stofnað 27. janúar 1907.
Fyrsti formaður félagsins og einn
helsti hvatamaður að stofnun þess
var Bríet Bjarnhéðinsdóttir. Fyrstu
baráttumál félagsins eru nú talin
sjálfsögð mannréttindi, t.d. kosn-
ingaréttur og kjörgengi kvenna sem
og sami réttur kvenna og karla til
embætta og atvinnu. Má segja að
baráttumálum Bríetar og hennar
samferðakvenna sé náð, a.m.k. form-
lega séð. En hvað er þá eftir?
Það mun vera flestum kunnugt að
konur sitja ekki alltaf við sama borð
og karlar úti í þjóðfélaginu. Þetta á
ekki síst við um stjórnarborð fyr-
irtækja, lífeyrissjóða, banka og svona
mætti lengi telja. Með öðrum orðum
má segja að jafnrétti í reynd sé enn
ekki náð. Fyrir utan það misvægi
kynjanna sem ríkir í stjórnunar-
stöðum, launamisréttið, o.fl. vantar
einnig upp á að fullt jafnræði
kynjanna verði viðurkennt manna á
milli. Kynbundið of-
beldi og vændi eru t.d.
ein birtingarmynd
þess að svo sé ekki.
Hugarfarsbreyting
virðist því nauðsynleg
en hún gerist ekki yfir
eina nótt. Um er að
ræða langa og stranga
baráttu sem KRFÍ
vinnur einmitt að með
því að halda uppi
reglulegri umræðu um
þennan málaflokk. Í
því felst að kynna jafn-
réttismál (sem oftar en ekk
því að kynna ójafnréttið), ve
stjórnvöldum aðhald og/eða
jafnréttismálum en Kvenré
Eftir Halldóru Traustadóttur
H
100 ára kvenréttinda
Í sjónvarpssal Leiðtogar
fyrir alþingiskosningarna
Kosningarnar í daað verða æsispeum leið og þær mínu mati einhv
hinar afdrifaríkustu um ára
skeið. Í allan vetur og vor h
ingar legið í loftinu og meg
óánægja með stjórnarstefn
leynir sér ekki. Lykillinn a
ingum er að ríkisstjórnin fa
Vinstrihreyfingin – grænt
hljóti góða kosningu. Við h
fundið fyrir miklum meðby
anakönnunum að undanför
endurspeglar þann hljómg
málflutningur okkar hefur
mennings.
Við Vinstri græn höfum
málefnaáherslur fram undi
unum „Allt annað líf!“ og m
undirstrikað að atkvæði gr
er skýrasta krafan um brey
við stjórn landsins. Tólf ára
Framsóknar- og Sjálfstæði
langur tími, of langur, og n
þessi ár ekki verða fleiri. H
verið algjör kyrrstaða í jafn
Eftir Steingrím J. Sigfú
Tökum
og kjós
Framsóknarflokkurinn heitirá allt framsóknarfólk ogaðra frjálslynda kjósendurað veita flokknum braut-
argengi í kosningunum í dag til þess
að tryggja alhliða framfarastefnu
fyrir íslensku þjóðina á næstu árum.
Í dag ganga landsmenn til kjör-
klefa og kjósa sér þann flokk sem
þeir vilja að fari með stjórn lands-
mála næstu fjögur árin. Það er lýð-
ræðislegur réttur kjósenda að fara
með þetta vald og vil ég hvetja sem
flesta til að nýta sér þennan rétt.
Lýðræðið er dýrmætara en margir
gera sér grein fyrir og því ber að
sýna fyllstu virðingu.
Undanfarin 12 ár hafa verið tíma-
bil samfellds hagvaxtar og kaup-
máttaraukningar. Það
er mikil breyting frá
því sem var þegar
Framsóknarflokkurinn
settist í ríkisstjórn árið
1995 og tók við búi sem
stóð illa. Þá gekk tutt-
ugasti hver maður hér
um atvinnulaus, kaup-
máttur meðallauna og
óskertur lágmarkslíf-
eyrir aldraðra og ör-
yrkja hafði rýrnað og
endurgreiðsluhlutfall
námslána hafði verið
hækkað upp í allt að 7%.
Í dag er staðan sú að kaupmáttur
ráðstöfunartekna hefur aukist um
60% á þessum 12 árum, atvinnuleysi
er hér með því lægsta sem þekkist í
veröldinni, skattar á einstaklinga og
fyrirtæki haf
lækkaðir, hag
hefur verið m
landsframlei
ur stóraukist
issjóður hefu
rekinn með m
gangi á þessu
tímabili en dæ
um áður, end
skuldir ríkiss
ið lækkaðar u
hundruð mill
undanfarin á
þessi uppgan
ur skilað sér í stórauknum f
lögum til velferðarmála og e
nú sú að á lista Sameinuðu þ
þar sem ríkjum heims er ra
lífskjörum er Ísland í 2. sæt
Við framsóknarmenn eru
Eftir Jón Sigurðsson
Jón Sigurðsson
Í dag verður kosið um stöðug
leika og traust stjórnarfar