Morgunblaðið - 12.05.2007, Síða 52

52 LAUGARDAGUR 12. MAÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
MARGIR af vinum mínum hafa haft
samband við mig og spurt hvað hafi
komið yfir mig á gamals aldri að fara
að skipta mér af pólitík? Það er eðli-
legt að þið spyrjið, þið sem vitið að
ég tel mig lýðræðissinnaðan ein-
stakling. Ég hef sjaldan kosið sama
flokkinn tvö kjörtímabil í röð. Satt
best að segja hef ég oftar en ekki
gengið í kjörklefann án þess að hafa
verið búinn að ákveða hvað ég ætli
að kjósa og sjaldan sáttur við val
mitt þegar ef sting kjörseðlinum í
kjörkassann.
Ég hef oft hugleitt þetta: Við þurf-
um hugsjónafólk til að gæta hags-
muna borgaranna. Lækkum kaup al-
þingismanna. Það er þá nokkuð víst
að þá fáum við alþingismenn sem
koma til starfa vegna hugsjóna, ekki
vegna góðra launa og góðs lífeyris.
Svar mitt við spurningu ykkar er
einfalt og ætti reyndar að vera öllum
ljóst sem hafið séð hvað er í bo-
ði.Ómar Ragnarsson fer í stjórnmal
vegna hugsjóna. „Húrra“, loksins,
loksins kemur fram á sjónarsviðið
maður sem kastar frá sér frægð og
frama fyrir hugsjónir sínar. Með
Ómari stendur margt heiðarlegt
hugsjónafólk sem þorir. Ég vil nefna
annað nafn. Margréti Sverrisdóttur
sem sparkað var úr litlum stjórn-
málaflokki, sem hefði eflaust getað
orðið stór ef heiðarleiki hefði verið
hafður þar í fyrirrúmi.Var Margréti
sparkað vegna kynferðis hennar eða
vegna heiðarlegrar afstöðu hennar
gagnvart málefnum innflytjenda?
Margir hafa velt þessum spurn-
ingum fyrir sér. Í mínum huga eru
þau Ómar Ragnarsson og Margrét
Sverrisdóttir heiðarlegt hug-
sjónafólk sem vert er að hafa í huga
þegar við göngum í kjörklefann.
Þótt ég nefni þessi tvö nöfn minni ég
á að að baki þeirra stendur heið-
arlegt hugsjónarfólk. Þessi stjórn-
málasamtök hefur þetta ágæta fólk
nefnt „Íslandshreyfingin“. Nafn sem
minnir okkur á landið okkar fagra
Ísland. Margt gott hefur þetta fólk
fram að færa í stefnuskrá sinni sem
vert er að gefa gaum að. Gömlu
flokkarnir lofa miklu fyrir kosn-
ingar. Hafa ætíð gert það. Lítið heil-
ræði til stjórnmálamanna og vald-
hafa sem mér var kennt í æsku; lofið
aldrei neinu sem þið getið ekki stað-
ið við. Að lofa og svíkja er við-
urstyggð í hugum alls heiðarlegs
fólks. Ég leyfi mér að vitna í ljóð-
línur Margrétar Jónsdóttur skáld-
konu „Ísland er land þitt, því aldrei
mátt gleyma.“ Ég bið alla góða vætti
Íslands að veita þessu og öðru heið-
arlegu hugsjónafólki brautargengi
um ókomin ár.
PÉTUR S. VÍGLUNDSSON,
(eldri borgari),
Nökkvavogi 42, Reykjavík.
Ómar og Margrét,
loksins hugsjóna-
fólk í pólitík
Frá Pétri S. Víglundssyni
ÞAÐ leynir sér ekki að nú eru kosn-
ingar alveg við það að skella á. Inn
um lúguna á hverju heimili streyma
bæklingar frá stjórnmálaflokkunum,
fólk er að drukkna í þessu. Allir
stjórnmálaflokkarnir keppast við að
boða sín helstu baráttumál út í ystu
æsar.
Hver og einn flokkur beitir sér
fyrir ákveðnum málefnum, sumum
meira en öðrum. En við, fólkið í
landinu, vitum að margt af því sem
sagt og ritað er framkvæmist seint
eða jafnvel aldrei. Innantóm loforð,
eða hvað? Sumt fer í framkvæmd og
þá oftast löngu eftir að því hefur ver-
ið lofað og þá kannski aðeins lítill
hluti af því og svo á að klára seinna
o.s.frv.
Ég verð að viðurkenna að flest
þeirra málefna sem hver flokkur
berst fyrir, eða segist berjast fyrir
svona rétt fyrir kosningar, eru mjög
brýn og góð, hvert á sinn hátt. Ég,
litli maðurinn, sem er eins og hver
annar í fjöldanum, vildi fegin sjá
eitthvað virkilega gerast í þessum
málum. Hvernig væri þá fyrir ykkur
stjórnmálamenn og konur að taka
minni skref hverju sinni og efna eitt-
hvað af þessum loforðum ykkar?
Það er heilmikið og flókið mál að
forgangsraða baráttumálunum
hverju sinni og áherslur þeirra
liggja á misjöfnum stöðum, sem
kannski litast að einhverju leyti út
frá persónuleika fólksins í hverjum
flokki fyrir sig, sem er gott og gilt.
Allir hafa sínar skoðanir og hafa full-
an rétt á því, en hefur verið gerð
formleg könnun á því hvað hinum al-
menna borgara í landinu finnst um
öll þessi málefni, hvaða málefni vilj-
um við helstu áherslurnar á?
Við eigum að standa saman, þessi
litla fallega þjóð, og sem fullorðið
fólk, fyrirmyndir ungu kynslóð-
arinnar, ekki að vera endalaust að
karpa hvert við annað. Það að hlusta
á stjórnmálamenn og -konur rífast í
fjölmiðlum landsins t.d. yfir því hver
sagði hvað og hvenær. Ég skammast
mín á vissan hátt.
Látum nú verkin og viljann tala
en ekki samkeppnina eina og sér um
það hver sé vinsælastur.
HJÖRDÍS BÁRA
GESTSDÓTTIR,
Melgerði 26, Kópavogi.
Kosningar framundan
Frá Hjördísi Báru Gestsdóttur
Í UMRÆÐUNNI undanfarið hefur
mikið verið rætt um mál Jónínu
Bjartmarz og skjótfengið íslenskt
ríkisfang tilvonandi tengdadóttur
hennar.
Í raun og veru snýst þetta mál
ekki lengur um það hvort það sé
einni stelpunni fleira eða færra með
íslenskan ríkisborgararétt. Og
kannski finnst ýmsum það í lagi að
fólk skuli redda sér og sínum vensla-
mönnum, hafi það aðstöðu til þess.
Íslenska stjórnkerfið er nú einu
sinni litað af fámenninu og stundum
talað um kunningjasamfélagið.
Í raun hefur okkur óskaplega lítið
farið fram síðan á Sturlungaöld. Á
Sturlungaöld skipti það máli af
hvaða ætt þú varst og hvar þú áttir
inni vinargreiða og hvað þú áttir af
peningum til þess að borga fyrir
greiðann. Þannig komstu þínum
málum fram.
Þrátt fyrir að í millitíðinni hafi
Upplýsingin komið fram, ásamt
sjálfstæðisyfirlýsingu Bandaríkj-
anna og frönsku stjórnarbyltingunni
þá hefur okkur Íslendingum lítið
miðað á leið til nútíma stjórn-
unarhátta. Skýrasta dæmið er helg-
asta vé Framsóknarflokksins í
Stjórnarráði Íslands, sem starfar
eins og hvert annað 19. aldar kansilí
(þ.e.a.s. landbúnaðarráðuneytið) og
siðferði Sturlungaaldar lifir þar
góðu lífi.
Nú kann einhver að spyrja;
Er þetta bara ekki allt í lagi?
Í vangaveltum mínum um þessa
spurningu hef ég rekist á grein um
þann mann íslenskan, sem mestur
stjórnvitringur verður talinn eftir
Njál á Bergþórshvoli og var sá
stjórnmálamaður sem hvað drýgst-
an þátt átti í stofnun lýðveldisins,
þ.e. lagaprófessorinn og forsætisráð-
herrann Bjarna Benediktsson. Í
grein sem Matthías Johannessen rit-
stjóri Morgunblaðsins skrifar í bók-
ina ,,Bjarni í augum samtíð-
armanna“ (Almenna bókafélagið
1983, bls. 234) rekur hann samtal sitt
við Bjarna. Þar hneykslast Bjarni
mjög á því, sem hann telur alvarleg-
asta siðferðisbrest í sögu Bandaríkj-
anna þ.e. Chappaquddick-málið, sem
snerist um bílslys sem Edward Ken-
nedy lenti í 19. júní 1969 og stúlkan
Mary Jo Copper drukknaði. Blöskr-
aði Bjarna mjög öll málsmeðferð
þessa máls, ekki síst að hlífa Ken-
nedy við óþægilegri rannsókn og yf-
irvofandi dómi. Taldi Bjarni þetta
réttarhneyksli, sem gæti orðið upp-
haf að enn verri áföllum, spillingu og
siðferðilegu óréttlæti. Svo sem síðan
hefur orðið raun á þar í landi.
Matthías segir Bjarna Benedikts-
son formann Sjálfstæðisflokksins
hafa gert miklar siðferðilegar kröfur
til fólks, ekki síður til vina sinna en
annarra. ,,Hann var vammlaus mað-
ur,“ segir Matthías.
Það alvarlegasta við mál Jónínu
Bjartmarz er sá trúnaðarbrestur
sem orðinn er á milli þings og þjóðar.
Alþingismenn eru með fullyrð-
ingar sem ekki nokkur maður trúir.
Í núverandi þingliði Sjálfstæð-
isflokksins eru þrír venslamenn
Bjarna heitins Benediktssonar.
Væru þeir menn að meiri tækju þeir
sér Bjarna til fyrirmyndar og stigju
fram og segðu sannleikann í málinu.
Því það gæti orðið þeim dýrt reynist
þeir hafa fórnað sannfæringu sinni
fyrir spillingu Framsóknarflokksins.
Því Framsóknarflokkurinn er hvort
eð er búinn að vera og verður ekki á
vetur setjandi, hvað sem er satt eða
logið í máli Jónínu Bjartmarz.
INGILEIF STEINUNN
KRISTJÁNSDÓTTIR
er í Íslandshreyfingunni og býr í
Hveragerði.
Nú bregðast krosstré sem önnur tré
Frá Ingileif Steinunni
Kristjánsdóttur
Á FUNDUM um málefni aldraðra
sem Samfylkingin hélt helgina
17.–18. febrúar
sagði ég sögu af
pabba sem rat-
aði inn í frétta-
tíma Stöðvar 2.
Ég hef haft af
því fregnir að
þessi saga hafi
brenglast eitt-
hvað í flutningi
annarra og fékk
raunar staðfest-
ingu á því í
grein eftir Alfreð Jónsson, fyrr-
verandi bónda, í Morgunblaðinu í
gær. Það vil ég ekki að gerist
vegna þess að sagan er sönn og
hún er svona:
Sl. haust stóð pabbi andspænis
því að heilsa hans og mömmu var
orðin þannig að vandséð var að
þau gætu haldið heimili lengur.
Læknir nefndi það við pabba
hvort ekki væri ástæða til að
hugsa alvarlega um að komast inn
á hjúkrunarheimili. Honum leist
satt að segja ekki mjög vel á þá
hugmynd enda hafði hann heim-
sótt marga gamla vini og kunn-
ingja á hjúkrunarheimili þar sem
þeir bjuggu í tví- og jafnvel þrí-
býli með ókunnugu fólki. Hann
sagði því við lækninn: „Það kemur
ekki til greina að ég verði í her-
bergi með einhverjum öðrum en
mömmu. Hvernig heldur þú að
færi ef ég lenti með einhverjum
framsóknarmanni að norðan,“ og
bætti svo við: „ég myndi ganga frá
honum fyrsta kvöldið.“ Svo tók
hann bakföll af hlátri eins og hon-
um einum var lagið.
En pabba var hvorki hlátur í
huga né sérstök meinbægni í garð
framsóknarmanna sem honum var
þó stundum uppsigað við, aðallega
af því hann gat haft af því
græskulaust gaman. Hann pabbi
var alltaf glaðbeittur og kjarn-
yrtur og þarna beitti hann fyrir
sig húmornum til að takast á við
aðstæður sem hann óttaðist. Þetta
eru aðstæður sem 900 aldraðir,
sem deila herbergi með öðrum á
hjúkrunarheimili, búa við um land
allt og þetta eru aðstæður sem
400 aldraðir sem eru á biðlistum
óttast. Úrlausn þessara mála er í
algerum forgangi hjá Samfylking-
unni fyrir þessar kosningar.
Af pabba er það hins vegar að
segja að hann var svo heppinn að
komast inn á Droplaugarstaði 1.
október sl. og fékk að deila þar
herbergi með mömmu til 23. októ-
ber þegar hann lést.
INGIBJÖRG SÓLRÚN
GÍSLADÓTTIR,
Nesvegi 76, Reykjavík.
Saga af pabba – Svar til Al-
freðs Jónssonar, Sauðárkróki
Frá Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur
Formaður Sam-
fylkingarinnar
BÖRN eru alltaf sögð það mik-
ilvægasta sem við eigum og er ég
sammála því, en samt er allt of
margt sem þarf að laga í sambandi
við þau. T.d. hef ég ekki verið sátt
við að fæðingarorlof var ekki tekið
fyrir fyrir þingslit. Ég er einstæð
eins barns móðir, að verða tveggja
barna einstæð móðir núna í kring-
um 27. júlí. Barnið mitt fær ein-
ungis 6 mánuði með foreldri/um en
ekki 9 mánuði. Ekki það að mér
þyki 9 mánuðir vera nóg en það er
alltaf talað um að fyrsta árið sé
mjög mikilvægt fyrir barnið að
umgangast foreldri/a. Því þykir
mér það afar slæmt að barnið mitt
fær ekki nema 6 mánuði. Svo er
það að ég er ekki launahá en ég er
með um 115.000 kr. í laun en ég
fengi um 100.000 í fæðingarorlof-
inu. Þá fengi ég um 90.000 miðað
við 6 mánuði, ef ég tæki orlof í 9
mánuði fengi ég um 60.000 en mið-
að við árið væru það um 45.000 en
ég spyr: Hvernig á einstæð 2
barna móðir að geta farið að því að
halda heimili, bíl, borga af lánum
og allt sem fylgir því fyrir þessar
upphæðir? Það er ekki hægt. Ég á
ekki kost á því að taka mér lengra
fæðingarorlof en sem nemur þess-
um 6 mánuðum.
Einnig finnst mér það alveg
furðulegt að ekki sé fylgt eftir lof-
orðum eins og með barnabætur en
mér finnst að það mætti alveg laga
þær. Maður má ekki hafa mjög
miklar tekjur til að farið sé að
draga af þeim. Mér finnst alveg
furðulegt að það sé dregið af
barnabótum einstæðra foreldra við
sömu laun og annað foreldrið í
sambúð má hafa þegar í raun er
dýrara fyrir einstæða foreldra að
halda heimili en fólk í sambúð.
Enda hefur það oft endað þannig
að einstæðir foreldrar taka sér
meiri yfirvinnu bara til að ná end-
um saman. Það kemur niður á bót-
um en það kemur þá einnig niður
á börnunum því þau fá þá styttri
tíma með foreldri sínu. Foreldri á
rétt á 10 dögum á ári með barninu
sínu í veikindafríi eftir að hafa
unnið árið eða meira, annars 7
daga en það er ekki tekið mið af
því hvort foreldri sé einstætt eða
ekki. Sem sagt foreldrar í sambúð
fá 20 daga en einstætt 10 daga
sem mér þykir alveg fáránlegt því
börn einstæðra foreldra verða ekk-
ert síður veik en önnur.
Svo varðandi laun þá er það eins
og allir vita ekki há talan sem mið-
að er við til skattleysismarka en
mér finnst að hún mætti hækka
stórlega. Er rétt að níðast á þeim
sem minna eiga? Það finnst mér
ekki, mér finnst einnig að það
megi stighækka skattinn eftir að
náð er hærra en skattleys-
ismörkum. Alla vega skil ég ekki
að fólk er oft að puða við að ná í
smáyfirvinnu til að hækka launin
aðeins en svo fer þetta svo gott
sem allt í skatt og munar ekki
miklu á útborguðum launum af
115.000 eða 150.000 kr. heild-
arlaunum. Svo er það nám. Mér
finnst að skólar ættu að vera opinn
kostur fyrir alla og finnst mér að
bæði framhaldsskóli, háskóli og
bókakostnaður ætti að vera gjald-
frjáls og þá einnig hvort sem fólk
stundar skólann á staðnum eða
gegnum tölvu enda er ekki alls
staðar kostur á því námi sem ósk-
að er á staðnum. Einnig vil ég
aukna aðstoð við foreldra til náms.
STEINUNN ANNA,
Fjólugötu 7, Akureyri.
Börn
Frá Steinunni Önnu
UNDANFARIÐ hafa verið stjórn-
málaumræður í Sjónvarpinu,í þætt-
inum „Kastljós“, þar sem framá-
mönnum úr hverjum
stjórnmálaflokki,sem fram býður
við næstu alþingiskostningar, var
„gefinn kostur“ á að setja fram sitt
mál. Þarna set ég gæsalappir, þar
sem mér ofbauð svo frekjan í við-
mælendunum, enginn fékk að tala
sínu máli og allir voru grípandi fram
í fyrir hver öðrum, svo ekkert vit
var í þeirra framsögu, og okkur
hlustendum var varla skiljanlegt
hvað þeir voru almennt að ræða.
Þarna má og segja, að stjórnendur
þáttarins voru vart betri, þar sem
þeir klipptu einnig á framsögn gest-
anna með sínum innskotum og voru
sennilega að sýna þjóðinni hvað þeir
væru klárir í stjónmálum landsins.
Svona nokkuð er til skammar og
ætti þetta fólk að læra almenna
kurteisi og leyfa mönnum að svara
þeim spurningum, sem að þeim er
beint í svona umræðuþætti. Væri
ekki vitlegra að gefa hverjum manni
vissan tíma og láta hann ráðstafa
honum eftir sinni vild og án þess að
hinir væru að gjamma fram í fyrir
þeim.
Ég hef rætt þetta við marga,sem
allir voru á sama máli, að svona
fréttaflutningur gerir engum gagn.
Vonandi hugsa menn mál sitt af ein-
lægni og breyta eftir því og leyfa
næst hverjum og einum að setja
fram sitt mál án íhlutunar hinna
sem eiga svo að fá að flytja sit mál í
friði, þegar að þeim kemur. Vonandi
tekst kjósendum að sjá í gegnum
þennan þáttarflutning og kjósa sér
menn og málefni, sem þeir trúa á.
BJÖRN B. SVEINSSON,
Kotagerði 35, Akureyri.
Stjórnmálin lykta
Frá Birni B. Sveinssyni
Fáðu fréttirnar
sendar í símann þinn