Morgunblaðið - 12.05.2007, Síða 54

54 LAUGARDAGUR 12. MAÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
DRAMATÍSKUR endir á fram-
boði E-listans, þar var í engu sinnt
því að umbeðinn skilafrestur yrði
veittur af dóms- og kirkjumálaráðu-
neytinu. 17 mínútur urðu til þess
valdandi, og að sjálf-
sögðu villandi upp-
lýsingar er þetta
ráðuneyti veitti okk-
ur er við sóttum um
listabókstafinn E, og
eru
í engu samræmi
við þær reglugerðir er embættið
sendi síðar frá sér. Okkur var ekki
sagt frá þeim
né við látin vita á neinn hátt að við
skyldum fara með gögnin: Norðvest-
urkjördæmi til Hótel Borgarnes,
Suðurkjördæmi til Héraðsdóms
Suðurlands, Selfossi, Suðvest-
urkjördæmi (Kraginn) til sýslu-
mannsins í Hafnarfirði, Reykjavík-
urkjördæmi suður í Hagaskóla og
Reykjavíkurkjördæmi norður í Ráð-
húsið í Reykjavík, en ekki í dóms- og
kirkjumálaráðuneytið eins okkur var
sagt í byrjun.
Fáheyrð framkoma af fulltrúa
dóms- og kirkjumálaráðuneytisins,
Hjalta Zophaníassyni í garð for-
manns Baráttusamtaka eldri borgara
og öryrkja, Arndísar H. Björns-
dóttur, er í senn óskiljanleg og óaf-
sakanleg svo að það jaðrar við mann-
fyrirlitningu og sennilega met í
embættishroka af hans hálfu í þessu
embætti í eigu þjóðarinnar, sem við
jú eigum öll sameiginlega og á svo
sannarlega að fara að lögum, eins og
það ætlar að einstaklingarnir og geri.
,,Með lögum skal land byggja“. For-
maður Baráttusamtakanna ætlaði að
afhenda honum undirskriftir að 5
kjördæmum af 6, og við komum að-
eins 17 mínútum of seint til hans og
við vissum ekki betur en að hann
hefði fengið upplýsingar um að við
hefðum beðið um frest til þess að
skila inn undirskriftunum. En hann
var hinn versti og vísaði okkur á dyr
án þess að taka við undirskriftunum
sem hann hafði þó sagt okkur að
gera þegar við sóttum um listabók-
stafinn.
Formaður Baráttusamtaka eldri
borgara og öryrkja hafði hringt í
númerið 590-2600 hjá Þórunni Guð-
mundsdóttur hrl., sem mun svara
fyrir yfirkjörstjórn, og sagði síma-
stúlkunni að við vildum sækja um
smá frest, bara til að vera örugg, ef
ekki næðist að ganga frá og prenta
út alla listana á tíma. ,,Ertu að sækja
um frest? spurði stúlkan – ,,Það er
alveg sjálfsagt, hringdu bara í 893-
5232 sem er beinn sími Þórunnar. –
Formaðurinn gerði eins og fyrir
hana var lagt, en þar svaraði aðeins
talhólf og reyndi hún þetta númer
margsinnis og talaði inn á talhólfið. –
Því ætti Þórunn að vita af þessum
hringingum, þó svo að hún láti í það
skína að við höfum ekki beðið um
umræddan frest. – Einnig hafði for-
maðurinn fengið upp númerið
568-1171 hjá Sveini Sveinssyni
hrl., hún reyndi einnig að ná þangað,
en hvorki hann né Þórunn voru til
viðtals, og létu ekki ná í sig á þessum
örlagaríka tíma. Var það virkilega að
með þessum hætti væri verið að bola
E-listanum út úr kosningabarátt-
unni. Fulltrúar Sjálfstæðisflokksins
voru allsráðandi í yfirkjörstjórn og
eigi síður í landskjörstjórn
þar sem valinn sjálfstæðismaður
var í hverju sæti að undanskildum
formanni nefndarinnar, Gesti Jóns-
syni hrl., en hann var erlendis. Hér
er ekkert réttlæti á ferðinni. Við vit-
um að Frjálslyndi flokkurinn var
einnig mjög tæpur á tíma við þessar
aðstæður og hrein tilviljun að það
náðist í tæka tíð? Hér eru engir til
frásagnar nema þeir er að þessum
málum koma og því afar erfitt að fá
sannar reiður á þær fullyrðingar. En
eitt mun þó vera alveg kristaltært, að
frestir hafa verið veittir – ,,þótt að
ekki eigi að veita þá núna!“
Enda er engum jafnilla við fram-
boð eldri borgara og öryrkja og
Sjálfstæðisflokknum og að sjálf-
sögðu viðhenginu Framsókn-
arflokknum, sem hefur í stjórnarsetu
sinni hlunnfarið eldri borgara óspart í
gegnum TR og einnig notað Fram-
kvæmdasjóð aldraðra í allt aðra hluti
en honum var ætlað með stofnun
hans og skylduaðild að honum í gegn-
um skattakerfið 18–65 ára. – Hér má
segja að þessir tveir flokkar viti upp á
sig skömmina og því sé nauðsynlegt
með öllum ráðum að koma höggi á
BEÖ – þannig að þeir séu úr leik.
Hér væri einnig ekki úr vegi að
lýsa því mikla óréttlæti er undirrit-
aður upplifði í samskiptum við of-
urvaldið, og hvernig það brýtur á
rétti einstaklingsins með meðferð á
þeim gögnum sem eiga að vera algjör
trúnaðarmál. Eða svo segja lögin; og
að einstakir
lögmenn geta valsað með gögn eins
og þeim þóknast að vild, og grand-
skoðað hverjir séu
þeir aðilar er styrkja umrædda
flokka er bjóða fram til Alþingis. Hér
er markvisst brotið á
fólki og ætti Persónuvernd að sker-
ast hér í leikinn og stoppa það af að
ákveðnir lögfræðingar sem tilheyra
ákveðnum stjórnmálaflokkum geti
skoðað að vild og tekið ljósrit af þess-
um pólitísku gögnum sér til fram-
dráttar í kosningabaráttunni. Næsta
stig er það einræði sem Sjálfstæð-
isflokkurinn stefnir ótrauður að fyrir
fáa útvalda.
BEÖ ætluðu að skila inn til dóms-
og kirkjumálaráðuneytisins 27. apríl
sl. kl. 12:17: Norðvesturkjörd. 340
nöfnum, Suðurkjörd. 350 nöfnum,
Rvík suður 374 nöfnum, Rvík norður
390 nöfnum og Suðvesturkjörd. 492
nöfnum sem eru 132 nöfn umfram
umbeðna tölu og má því sjá að hér
vantaði ekkert, aðeins að löggjafinn
fari að eigin lögum, þar sem frestir
hafa verið veittir og framboðið því
gilt.
Þess má geta hér að yfirkjör-
stjórnir, að tilskipan dóms- og kirkju-
málaráðuneytis, birtu ekki í Morg-
unblaðinu breytingu þá er
skilafrestinn varðar, að und-
anskildum Norðvesturkjördæmi og
Norðausturkjördæmi eins og lögin
segja til um.
Gullna hliðið
Eftir Einar H. Guðmundsson
Höfundur er
stjórnarmaður í BEÖ.
SÍÐASTLIÐINN miðvikudag urðu mikil tímamót í skólabænum Ak-
ureyri þegar RES Orkuskóli tók formlega til starfa. Orkuskólinn er fyrsti
sjálfstæði skólinn á háskólastigi, sem helgaður er rannsóknum og hagnýtu
námi um endurnýjanlega orku. Þetta er skóli sem staðsettur er á Akureyri
en starfar á alþjóðavettvangi og birti nú við opnun skólans langan lista er-
lendra háskóla sem gerðir hafa verið við samningar um
samstarf. Og að mér skilst er enn langur listi stofnana og
skóla erlendis sem bíða þess að tryggja sér tengsl við skól-
ann. Það er sannarlega ekki á hverjum degi sem við verðum
vitni að verkefnum sem ná slíku flugi strax á upphafsmetr-
unum.
Það er ekki aðeins ástæða til að óska þeim fjölmörgu að-
ilum sem standa að þessu verkefni til hamingju með frá-
bæra undirbúningsvinnu, dugnað og kraft, heldur er
ástæða til að óska þjóðinni til hamingju með þau tímamót sem skólinn
markar. Eins og fram kom í máli fulltrúa Háskólans á Akureyri á opn-
unarhátíðinni eru farnar áður óþekktar leiðir við uppbyggingu mennta-
stofnunar hér á landi þar sem saman taka höndum ríkisvaldið og einkaað-
ilar. Og um leið er fjármagn sótt til útlanda, sem og nemendur. Með RES
Orkuskóla er verið að gera menntun að útflutningsvöru, einmitt á orku-
sviðinu þar sem við Íslendingar eigum mikil tækifæri.
Á meðan ég hlýddi á kynningarræður forsvarsmanna skólans varð mér
hugsað til baka um nokkur ár aftur til þess tíma þegar barist var fyrir
stofnun Háskólans á Akureyri. Sjálfstæðismenn tóku fast á árum í þeim
róðri og höfum við alltaf staðið þétt við bak skólans því fátt jafn áhrifamik-
ið hefur verið gert á landsbyggðinni. Varla er hægt að hugsa sér að til
hefði orðið alþjóðlegur orkuskóli á Akureyri nema vegna þess að búið var
að skapa umhverfi á Akureyri með háskólann sem miðkjarna. Ég trúi því
að við eigum eftir að sjá fleiri vörður á borð við þessa á framtíðarveginum,
vörður sem styrkja Akureyri, Eyjafjarðarsvæðið og landsbyggðina alla.
Þegar fram líða stundir og litið verður yfir sögu skólabæjarins Akureyrar
kæmi mér ekki á óvart þó litið verði á stofnun RES Orkuskólans sem einn
stærsta áfangann í útrás Akureyrar sem skólabæjar.
RES Orkuskóli á Akureyri
Eftir Arnbjörgu Sveinsdóttur
Höfundur er alþingismaður, þingflokksformaður Sjálfstæðisflokksins og skipar 2.
sæti á lista Sjálfstæðisflokksins í Norðausturkjördæmi.
STUNDUM blöskrar manni
rangfærslurnar í stjórnmála-
umræðunni. Ítrekað hefur verið
hallað réttu máli
þegar rætt hefur
verið um lífeyr-
isréttindi og kjara-
mál þingmanna,
ráðherra og
hæstaréttardóm-
ara. Erfitt er að
sitja undir því hvernig stað-
reyndum er vísvitandi snúið á
hvolf. Ummæli sem fallið hafa
eru á þann veg að nú hefur
stjórnarandstaðan náð hæsta
tindi hræsninnar. En rangfærslur
og ósannindi hitta að lokum fyrir
eiganda sinn.
Ég var þingmaður þegar hið
umdeilda frumvarp um eftirlaun
og lífeyri þingmanna var til um-
ræðu og afgreiðslu á Alþingi og
fylgdist náið með allri þróun
mála. Mig langar til að segja í
stuttu máli þá sögu, eins og hún
var í raun og sann, en ekki
hvernig vinstri menn vilja að hún
sé í dag.
Upphaf þess að frumvarpið var
samið er þetta: Fulltrúar stjórn-
arandstöðunnar, Guðjón A. Krist-
jánsson, Steingrímur J. Sigfússon
og Össur Skarphéðinsson komu
til forsætisráðherra og hreyfðu
þessu máli fyrstir manna. Í kjöl-
farið var ákveðið að allir flokkar
á þingi flyttu frumvarpið. Frum-
varpið þýddi í fyrsta lagi að líf-
eyriskjör þingmanna voru lækkuð
um 1%. Í öðru lagi voru eftirlaun
ráðherra og hæstaréttardómara
rýmkuð. Eftir ákveðinn starfs-
tíma gátu þeir tekið eftirlaun þótt
þeir hyrfu til annarra starfa.
Það hefur vakið athygli mína
að stjórnarandstaðan vill ekkert
tala um þetta. Ekki heldur rann-
sóknarblaðamenn Íslands, Komp-
ás, DV og fleiri. Menn hljóta að
spyrja sig hvaða menn það eru
sem njóta þessa réttar, lögum
samkvæmt. Ætli hakan sé ekki
skyld skegginu? Sjálfur veit ég
um nokkra menn sem njóta
hlunninda sem lögin færðu þeim
og mun ég að sjálfsögðu ekki
nafngreina þá. Ég get þó sagt að
þeir eru ekki sjálfstæðismenn.
Í þriðja lagi: Laun formanna
stjórnarandstöðuflokkanna hækk-
uðu samkvæmt lögunum um 50%.
Þá spyr ég: Taka þeir vinstri
menn sem nú tala hæst þá launa-
hækkun sem þeim var færð með
lögunum? Eða eru þeir að tala
gegn betri samvisku?
ASÍ og fleiri tóku upp hatram-
lega andstöðu gegn frumvarpinu.
Þá gerðist það við afgreiðslu
frumvarpsins, mitt í eldheitum
umræðum í þjóðfélaginu, að þeir
sem fyrstir kveiktu eldana hurfu
sporlaust af vettvangi. Þeir létu
sem þeir hefðu hvergi nærri kom-
ið. Aðeins Guðmundur Árni Stef-
ánsson stóð vaktina fyrir Sam-
fylkinguna í þingsölum.
Hvernig sem reynt var náðist
hvergi í frumkvöðlana sjálfa. Guð-
jón Arnar var kominn vestur á
firði, horfinn. Steingrímur J. var
á fjöllum, úr sambandi við um-
heiminn. Össur var með lokaðan
síma eða batteríslaus, horfinn.
Einkennilegt er í dag, örfáum
árum seinna, að hlusta á þessa
menn sem kannast ekki við sinn
hlut í þessu máli. Þeir ættu að
skammast sín og segja satt í stað
þess að flytja fólki ósannindi. Hér
gildir það sem víðar að betri er
beiskur sannleikur en blíðmálg
lygi.
Hæsta tindi hræsninnar
hefur verið náð
Eftir Gunnar Inga Birgisson
Höfundur er bæjarstjóri í Kópavogi
og fyrrverandi alþingismaður.
NÚ líður að kosningum eftir sex-
tán ára valdatíð Sjálfstæðisflokks.
Þegar litið er yfir tímabilið blasa við
margar ástæður til breytinga: Kvóta-
kerfi, listi hinna staðföstu, hernaður
gegn landinu, aukin
verðbólga, of-
urverðlag, okurvext-
ir, skattaóréttlæti,
fjölmiðlafrumvarp,
vaxandi ójöfnuður,
stríð gegn öldruðum
og öryrkjum, spilling
og valdhroki.
Skoðanakönnun sýndi 70% að-
spurðra andvíga kvótakerfi í sjávar-
útvegi. Halldór Ásgrímsson er arki-
tekt þessa kerfis sem hefur svipt
margar byggðir lífsbjörginni. Sjálf-
stæðisflokkur stendur vörð þrátt fyr-
ir fögur orð um sættir. Frjálslyndi
flokkurinn leiðir baráttuna gegn
kvótakerfinu og hefur sett innflytj-
endamál á dagskrá en fengið bágt
fyrir. Útlendingum er mismunað og
lágir taxtar undirbjóða íslenskt
verkafólk. Það er verið að hengja
sendiboðann þegar ráðist er á Frjáls-
lynda fyrir að vilja leita lausna.
Þegar Bandaríkin gerðu innrásina
í Írak lögðu formenn stjórnarflokk-
anna nafn Íslands við herferðina. Alla
tíð hafði hér verið sátt um að gæta
hlutleysis. Formennirnir rufu þessa
sátt og svertu nafn Íslands. Á heima-
síðu stjórnarinnar í Washington má
enn sjá lista hinna viljugu þjóða. Þar
er að finna nafn Íslands.
Hernaðurinn gegn landinu er
svartur blettur á ferli stjórnarinnar.
Virkjanir til að knýja álver eru óynd-
isleg framtíðarsýn og koma aldrei í
stað sjávarútvegs í byggðum lands-
ins. Neðri hluti Þjórsár er næstur í
röðinni, allir þekkja ásælnina í Þjórs-
árver, Langisjór er í hættu, fljótin í
Skagafirði, Skjálfandafljót og búið að
stinga Jöklu inn í rör í Fljótsdals-
heiði. Listinn er lengri. Sjálfstæð-
isflokkur birtist okkur nú í grænum
litum, með ósnortin öræfi í baksýn.
Meira að segja fálkinn er orðinn
grænn!
Hvernig væri að styðja við bakið á
Ómari Ragnarssyni og hans fólki?
Ómar sér framtíðina í íslenskri nátt-
úru betur en flestir enda verður hún
mun verðmætari á komandi árum en
öll heimsins álver. Hvar eru þeir ann-
ars þessir hægri grænir sem Fram-
tíðarlandið dreymdi um að höfða til?
Ríkisstjórnin hefur haft 12 ár til að
lækka verðlag og vexti. Hvort
tveggja er með því hæsta á byggðu
bóli og lítur út eins og náttúrulögmál.
Tveim mánuðum fyrir kosningar var
gripið til aðgerða sem höfðu óveruleg
áhrif. Hvað veldur því að við ein Evr-
ópuþjóða þurfum að hafa verðtrygg-
ingu á lánunum okkar áratugum sam-
an? Hinn málskrúðugi formaður
Framsóknar, sem nú birtist skæl-
brosandi á auglýsingum, hefur sagt
afnám verðtryggingar á stefnuskrá
en aðstæður ekki réttar – núna.
Skemmst er að minnast er framsókn-
arráðherra bankamála undirbjó sölu
ríkisbanka, hætti síðan sem ráðherra
og var allt í einu farinn að kaupa
banka með vinum sínum. Nú virðist
enn einn skandallinn skekja þennan
flokk sem „hefur ekkert fylgi en er
samt alltaf við völd“.
Á bolludag 2003 sagði forsætisráð-
herra í útvarpi að maður hefði sagt
við hann að bjóða ætti ráðherranum
fé til að hafa hann góðan. Þetta var í
upphafi ofsókna gegn Bónusfeðgum.
Sýnt hefur verið fram á hvernig
innstu koppar í búri Sjálfstæðisflokks
lögðu á ráðin um atlöguna. Eftir
mestu nornaveiðar Íslandssögunnar
hefur málinu að mestu verið sópað út
af borðinu en á forstjórann stendur
eftir einn reikningur. Hinar tröll-
auknu aðgerðir eru ekki í neinu sam-
ræmi við tilefnið. Þetta er eins og að
fella naut með kjarnorkusprengju.
Minnisstætt er þegar formaðurinn
lagði niður Þjóðhagsstofnun er
spárnar voru ekki að skapi. Mann-
réttindastofa missti ríkisstyrk vegna
gagnrýni á Íraksstríðið. Eldri borg-
arar hafa verið hunsaðir þar til rétt
fyrir kosningar. Nú á allt í einu að
gera allt fyrir þá eins og flesta aðra.
Þá hefur stjórnin verið í stríði við ör-
yrkja árum saman og m.a. fengið á
sig hæstaréttardóma.
Steingrímur J. er glæsilegur for-
ingi og tími til kominn vinstri grænir
fái að sýna hvað í þeim býr. Samfylk-
ingin er flokkur sameinaðra jafn-
aðarmanna sem á að mynda mótvægi
við Sjálfstæðisflokkinn. Ingibjörg
Sólrún er það leiðtogaefni vinstri
manna sem mestar vonir hafa verið
bundnar við. Hún stóð undir vænt-
ingum í Reykjavík þó að samherjar
hafi svikið hana og hún átt í vanda að
ná fyrra flugi. Nú er tækifæri til að
styðja eina flokkinn sem hefur konu í
leiðtogasæti!
Þótt ýmislegt gott megi segja um
Sjálfstæðisflokkinn er hann fyrst og
fremst hagsmunabandalag sem sinn-
ir málum sérhagsmunahópa eins og
LÍÚ og Samtaka atvinnurekenda.
Lífseig er goðsögnin um að hann einn
flokka sé fær um að stjórna efnahags-
málum landsins. Reyndar hefur hag-
stjórnin undanfarið verið í ólestri
með mikla þenslu, verðbólgu og svim-
andi vexti. Sjálfstæðisflokkurinn þarf
eins og Framsókn að komast í leyfi,
vera í stjórnarandstöðu nokkur kjör-
tímabil. Það væri gott fyrir báða
flokka og óskaplega hollt fyrir lýð-
ræðið í landinu. Gleðilegt væri að sjá
nýtt fólk á valdastólum eftir svo lang-
an tíma. Ekki er ástæða til að verð-
launa Sjálfstæðisflokkinn frekar fyrir
valdhroka og skæting síðustu kjör-
tímabila (að ekki sé minnst á fram-
komuna gagnvart forseta Íslands) þó
svo að flokkurinn hafi nú fengið nýjan
formann sem er til friðs. Mál er að
linni.
Mál að linni
Eftir Ingólf Steinsson
Höfundur er ritstjóri
og tónlistarmaður.
Fréttir í tölvupósti