Morgunblaðið - 20.09.2007, Síða 20

Morgunblaðið - 20.09.2007, Síða 20
|fimmtudagur|20. 9. 2007| mbl.is daglegtlíf Eftir Kristínu Heiðu Kristinsdóttur khk@mbl.is Selvatn var ágætis veiðivatnþegar ég bjó hér á sumrinsem barn. Foreldrar míniráttu þessa níu hektara af landi sem þau kölluðu Selmörk og byrjuðu trjárækt hér árið 1943. Það voru herbúðir hér um alla heiði og það voru hermenn sem lagfærðu slóð- ann sem liggur hingað og Axel faðir minn gerði upphaflega. Foreldrar mínir reistu hér bústað sem við flutt- um í á hverju vori og við bjuggum hér fram á haust. Þá var ég látin ganga alla leið héðan niður að Lögbergi til að komast í strætó í skólann,“ segir Erla Axelsdóttir myndlistarkona, en hún og maður hennar, Guðfinnur R. Kjartansson, byggðu nýlega allsér- stakt Listasel á þessum sama stað. „Þetta hús er eins og sólskríkjan sem skiptir um nafn þegar við á. Listasel breytist í Skáksel þegar ég held skákmót hérna,“ segir Guð- finnur sem hefur ólæknandi áhuga á skákíþróttinni sem hann kynntist fyrst sem drengur heima á Ísafirði þar sem hann er fæddur og uppalinn. Hann hefur þegar haldið fjögur skák- mót í Skákselinu og á döfinni er maraþonskákmót. „Myndlist og skák fara vel saman, hvort tveggja út- heimtir mikla hugsun og spekúla- sjón.“ Tekur á móti gestum Rétt neðan við Listaselið stendur sumarbústaður Erlu og Guðfinns sem þau reistu árið 1973 og heitir Traðarsel en er stundum kallaður Í neðra og þar búa þau ævinlega yfir sumarið. Hugmyndin að byggingu Listasels kviknaði vegna þess að Erlu langaði til að reisa almennilega vinnu- stofu á svæðinu. „Ég hef alltaf yfir- gefið vinnustofuna mína í bænum þar sem við búum yfir veturinn og unnið að minni list í gróðurhúsi hér niðurfrá á sumrin, en það var orðið lélegt. Þetta var því spurning um að byggja og við ákváðum að reisa fjölnota hús. Sverrir Norðfjörð teiknaði húsið í samvinnu við okkur og hér er gott að sýna, tefla og syngja. Ég vinn mjög vel hér uppfrá því hér er ró og friður og ef ég er þreytt eða andlega dauð þá fer ég út að ganga eða í heita pott- inn og endurhleð mig,“ segir Erla sem nýtir vinnustofuna líka sem gall- erí, hún tekur á móti hópum og hefur opna vinnustofu þegar henni hentar. „Ég sýni fólki oft og tíðum vinnslu- aðferðir mínar, en ég fann upp nýja aðferð sem byggist á blandaðri tækni og grafík þar sem ég nota tjöru, gull og olíu. Mótífin í myndunum eru nær- myndir úr náttúrunni og inní fléttast hugmyndin um gömlu lóðin sem ég fann úti í París þar sem ég sýndi ný- lega, en þessi lóð finnst mér vera eins og manneskjur og þau minna mig líka á þegar ég sat fyrir hjá pabba mínum sem lítil stelpa þegar hann var að gera stytturnar sínar.“ Þar liggur hundurinn grafinn Bílskúrinn hefur Guðfinnur alveg út af fyrir sig og þar ígrundar hann hinar ýmsu skákir. „Hér er ég í faðmi fjalla blárra eins og stendur í vest- firska ljóðinu sem er letrað hér á einn gluggann, en hér er ljóð í hverjum glugga. Ég kalla bílskúrinn Biskups- stofu en þetta er líka prestssetur því hér er hægt að hengja af sér föt. Hér má líka reykja og þá heitir þetta Reykholt en þegar við skálum í góðu víni þá kallast það Skálholt.“ Erla og Guðfinnur tóku við trjá- rækt foreldra hennar fyrir all- mörgum árum og nú er afrakstur fjörutíu ára þrotlausrar vinnu orðinn að miklum skógi. Skógurinn er heim- ur út af fyrir sig þar sem haganlega gerðir göngustígar liggja um allt. Styttur eftir Axel föður Erlu prýða skóginn og víða leynast skákmenn eins og Hrókur alls fagnaðar og Eitr- aða peðið. Margir og vel merktir lundir eru í þessum sælureit og hefur hver og einn sína sögu. Til dæmis er Guttormslundur þar sem hundurinn liggur grafinn. „Þetta var vitur og skemmtilegur hundur sem var jarð- aður með viðhöfn. Við bárum hann hér á reitarbörum og sungum Öxar við ána yfir honum.“ Vísitöluvigt og Biðlundur Grínið í skóginum er þó nokkuð, þar er til dæmis Staupasteinn til að staupa sig á og Biðlundur þar sem hægt er að leggja sig í hengirúmi. Þar má líka finna Lykla af velgengni og Úrkomu í grennd sem safnast í gamla berjafötu frá móður Guðfinns. Þar er Vísitöluvigt sem er beintengd við Seðlabankann, franskt svæði með úti- tafli og dómarasæti. Og svo er það Forsetalundur þar sem Guðfinnur hefur plantað einu tré fyrir hvern ís- lenskan forseta og nokkrum fyrir al- múgann sem nuddar sér utan í fyrir- fólkið. „En tréð sem ég gróðursetti fyrir Vigdísi, það lifði ekki. Hér verð- ur ekki plantað nýju tré fyrir hana nema hún geri það sjálf.“ Listakona í listaseli Erla kann vel við sig í sælureitnum við Selvatn þar sem ríkir friður og ró í nálægð við náttúruna. Morgunblaðið/Árni Sæberg Grínið í skóginum Guðfinnur bjó til þennan stól á steini til að geta sest í helgan stein. Hrókur alls fagnaðar Taflmenn leynast víða í skóginum á Selbrekku. Mála og tefla við Selvatn Sæla Göngustígar liggja um skóginn græna sem þau hafa ræktað í 40 ár. Að koma til Flateyjar á Breiða- firði getur verið eins og að ferðast 50–60 ár aftur í tím- ann. »24 ferðalög Kvittanirnar fyrir raftækjunum þurfa nú orðið að fara með úr landi aftur vilji menn forðast að þau verði gerð upptæk. »22 neytendur

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.