Morgunblaðið - 27.09.2007, Blaðsíða 47

Morgunblaðið - 27.09.2007, Blaðsíða 47
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 27. SEPTEMBER 2007 47 Prjónakaffihús og sýningin Handverkshefð í hönnun í kjallara Norræna hússins 22.9. - 7.10. 2007 Opnunartímar: þriðjudaga, miðvikudaga, fimmtudaga kl. 12 – 23 föstudaga, laugardaga, sunnudaga kl. 12 – 17 Lokað á mánudögum Norræna húsið, Sturlugötu 5, 101 Reykjavík, sími 551 7030, www.nordice.is Ég tel mig afar lánsaman aðhafa fengið að nema lista-sögu hjá Birni Th. Björns- syni við Háskóla Íslands. Þetta voru síðustu vetur níunda áratugarins. Ég var skráður í almenna bók- menntafræði en minntist svart- hvítra sjónvarpsþátta Björns um listfræði og merk listaverk, og hafði lesið af miklum áhuga bækur hans um þessa sömu heima, þar sem hann fjallaði meðal annars um myndbyggingu og eðli þess að horfa, og ákvað því að taka nám- skeið hans sem valkúrsa. Þetta voru ógleymanlegir fyrirlestrar. Fyrsta veturinn tók Björn fyrir eldri liststefnur, þann næsta sigldi hann inn í erlendan samtíma; loks kom einn vetur helgaður íslenskri listasögu. Björn Th. var einstakur fyrirles- ari. Þegar þarna var komið sögu á ferli hans var Björn um árabil bú- inn að messa yfir kynslóðum vænt- anlegra listamanna í Handíðaskól- anum og síðan tók við kennslan við sagnfræðideild Háskólans, þar sem hann byggði samtímis upp þetta fína listasafn skólans. Hann gjör- þekkti efnið, en miðlaði því rétt eins og hann væri sjálfur að koma að því í fyrsta sinn; þetta var fersk saga, umfjöllun um mikilvæg lista- verk og mikla listamenn. Og hann kunni öðrum mönnum betur að vekja áhuga á því fólki sem um var fjallað. Með því að krydda listfræð- ina með smáskömmtum af upplýs- ingum um líf og einkamál lista- mannanna, jafnvel sögum af kvennamálum og öðru sem í raun kom sköpuninni ekki svo mikið við – með því að slúðra stundum svolít- ið auðnaðist honum að kveikja líf í umfjöllunarefninu; sá fræjum áhuga í þá sem sátu og hlýddu á, fræjum sem mig grunar að hafi síð- an haldið áfram að vaxa og blómstra í lifandi áhuga á myndlist. Þannig eiga kennarar að vera. Sér- staklega var gaman að hlýða á hann fjalla um listamenn af annarri og þriðju kynslóð íslenskra mynd- listarmanna, fólk sem hann hafði kynnst persónulega; þar var Björn eins og brú milli heims okkar og þeirra.    Aldrei hef ég tekið jafnmikið afglósum hjá nokkrum kennara, og ég hreinskrifaði þær vandlega upp á eftir; þetta eru þykkar möpp- ur sem hefur á stundum komið sér vel að leita í – þótt myndirnar sem varpað var á tjald af skyggnum og upplýsingarnar um þær virðist sitja nokkuð vel í minninu. Annars voru þetta óvenjuleg námskeið fyrir margra hluta sakir, ekki síst sam- setningu nemenda, vegna þess að við vorum þarna tiltölulega fá sem vorum fastir nemendur í Háskól- anum; flestir voru á miðjum aldri eða eldri borgarar, einkum konur, og skráðu sig eingöngu í þessi nám- skeið Björns Th., ár eftir ár, sömu námskeiðin, og vildu ekki missa af einu orði. Ekki frekar en ég.    Ég kynntist Birni ágætlega áþessum tíma og stundum sat ég hjá honum í listaverkageymsl- unni og við ræddum málin. Eitt sinn sýndi hann mér skissubækur Þor- valdar Skúlasonar, með myndunum sem hann rissaði við Ölfusá, og hann sagði á svo lifandi hátt frá Þorvaldi að það var eins og hann sæti þar hjá okkur. Og eftirminni- leg er lýsing hans á Ísleifi Konráðs- syni, einfaranum sem tók að mála myndir eftir minningum sínum, kominn á fullorðinsár, myndir sem Björn hreifst af ekki síður en verk- unum á veggjum Cortauld Institute í Lundúnum þar sem hann var við nám. Þegar Ísleifur lést flaug Björn með líkið – og eflaust voru fleiri með í för – vestur á firði; þar var gamli málarinn jarðsettur í heim- inum sem hann málaði aftur og aft- ur á flekum sínum, þar sem allir fuglar voru jafnréttháir. Björn var afburðasögumaður og mikill uppfræðari í eðli sínu; sá eig- inleiki nýtur sín frábærlega í bók- unum sem eftir hann liggja, eins og stórvirkjunum Íslensk myndlist I og II. Bækur hans um Kaupmanna- höfn og Þingvelli hafa verið í far- teskinu á báðum stöðum, frábærir ferðafélagar, upplýsandi og bráð- skemmtilegar. Í skáldsögunum fléttar hann síðan saman marga þætti, úr sögu, mannfræði og þjóð- fræði.    Síðast hitti ég Björn Th. fyrirnokkrum árum, þegar ég kom heim til hans í Karfavoginn að taka kynningarmyndir fyrir nýja bók hans. Eiginkona hans, veflista- konan Ásgerður Búadóttir, tók á móti mér og fylgdi mér upp á efri hæðina – framhjá einu af fínustu málverkum Ísleifs Konráðssonar, inn á skrifstofu rithöfundarins. Þar sat Björn og reykti einn af sínum stóru einkennisvindlum; á borðinu fyrir framan hann var gamla, þýska ritvélin sem hann sló allar sínar bækur inn á. Hann sagðist hafði orðið fyrir áfalli, þannig að hann var ekki eins hreyfanlegur og fyrr- um og gat einungis notað aðra höndina við vélritunina þegar þarna var komið við sögu. Í raun hamraði hann bækurnar inn með einum fingri. En andinn var fersk- ur og þarna sat ég um stund, tók nokkrar myndir af sagnaþulnum og naut þess í síðasta sinn að hlýða á Björn Th. skapa með orðum lifandi heim úr löngu liðnum tíma. Eins og brú milli heima AF LISTUM Eftir Einar Fal Ingólfsson »Með því að slúðrastundum svolítið auðnaðist honum að kveikja líf í umfjöllunar- efninu; sá fræjum áhuga í þá sem hlýddu á. Morgunblaðið/Einar Falur Uppfræðarinn Björn Th. Björnsson við skrifborðið heima, við gömlu ritvélina sem hann sló bækur sínar inn á. BANDARÍSKI grínistinn Pablo Francisco verður með uppistand í Háskólabíói annað kvöld. Þetta mun ekki vera í fyrsta skipti sem Franc- isco stendur fyrir slíkum uppá- komum hér á landi því hann var með uppistand á Hótel Nordica árið 2004 og í Háskólabíói árið 2003. Francisco hefur verið á ferðalagi um Evrópu undanfarinn mánuð og ætlar hann að ljúka því með uppi- standinu í Háskólabíói. Hann er einn frægasti uppistandari Bandaríkj- anna og er hvað þekktastur fyrir eft- irhermur sínar, og þá sérstaklega fyrir að bregða sér í hlutverk manna á borð við Arnold Schwarzenegger, Keanu Reeves, Jerry Springer, William Hung og síðast en ekki síst Don LaFontaine, sem er hvað þekktastur fyrir að tala inn á sýn- ishorn úr bíómyndum með sinni djúpu rödd. Eftir- herma og uppi- standari Pablo Francisco í Háskólabíói föstudagskvöldið 28. september kl. 23. Miðaverð er 3.000 og 5.000 krónur og miðasala fer fram á midi.is. Húmoristi Francisco bregður sér í ýmissa kvikinda líki.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.