Morgunblaðið - 27.09.2007, Blaðsíða 39

Morgunblaðið - 27.09.2007, Blaðsíða 39
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 27. SEPTEMBER 2007 39 ✝ Haukur Guð-mundsson fædd- ist á Kvígindisfelli við Tálknafjörð 10. október 1920. Hann lést á Landspítalan- um, Landakoti, 19. september síðastlið- inn. Foreldrar hans voru Guðmundur K. Guðmundsson, f. 6. maí 1890, d. 6. júní 1967, og Þórhalla Oddsdóttir, f. 12. júlí 1899, d. 3. ágúst 1997. Þau eignuðust alls sautján börn og eru öll á lífi nema Hörður, Reynir, Svava og Haukur, sem hér er kvaddur. Eftirlifandi systkini í aldursröð eru Óskar, Svanborg, Unnur, Karl, Þuríður, Magnús, Guð- mundur Jóhannes, Oddur Vil- helm, Guðbjartur, Fjóla, Víðir, Helgi og Rafn. Sambýliskona Hauks var Halldóra Ólafsdóttir frá Pat- reksfirði, f. 25. ágúst 1904, d. 4. september 1988. Þau eignuðust eng- in börn saman. Haukur lauk fiskimannaprófi frá Stýrimannaskól- anum í Reykjavík vorið 1949 og starf- aði sem stýrimaður bæði á togurum og bátum. Haukur hætti til sjós 1965 og vann eftir það til margra ára á netaverk- stæði. Síðustu starfsárin vann hann hjá Húsasmiðjunni. Haukur var síðast til heimilis að Austur- brún 4 í Reykjavík. Útför Hauks verður gerð frá Fossvogskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 13. Mig langar til að þakka fyrir allar góðu og skemmtilegu samverustund- irnar og ferðalögin með Hauki og Tótu sem ég geymi í minningu minni. Nú ríkir kyrrð í djúpum dal, þótt duni foss í gljúfrasal, í hreiðrum fuglar hvíla rótt, þeir hafa boðið góða nótt. Nú saman leggja blómin blöð, er breiddu faðm mót sólu glöð, í brekkum fjalla hvíla hljótt, þau hafa boðið góða nótt. Nú hverfur sól við segulskaut og signir geisli hæð og laut, en aftanskinið hverfur fljótt, það hefur boðið góða nótt. (Magnús Gíslason.) Blessuð sé minning Hauks Guð- mundssonar. Ásta. Haukur Guðmundsson ✝ Þorsteinn Þor-steinsson fædd- ist á fæðingardeild Landspítalans 29. desember 1984 og lést 17. september síðastliðinn. Foreldrar hans eru Ásta Sigurð- ardóttir, f. 12.3. 1947, og Þorsteinn Hálfdanarson, f. 12.10. 1945. Systk- ini Þorsteins eru: 1.) Steinunn, f. 29.9. 1968, unnusti Árni Þór Hilmarsson, börn Steinunnar eru Jón Júlíus og Kolfinna Líf. 2). Hálfdan, f. 20.3. 1972, maki Anna María Skúladóttir, börn þeirra eru Þorsteinn, Helena Ósk og Birnir Freyr. 3.) Sigurður, f. 13.11. 1973, maki Ragnheiður Jóns- dóttir, börn þeirra eru Ásta og Jón Sverrir. Þorsteinn ólst upp í Hafnarfirði og gekk í Öldutúns- skóla, Flensborg og Iðnskólann. Hann æfði fótbolta og handbolta með yngri flokkum Hauka og starfaði við garðyrkjustörf og hjá bygging- arverktaka. Þorsteinn var í trú- félaginu Kærleikanum þar sem hann sótti samkomur. Þorsteinn verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði í dag kl. 15. Ég man þegar þú varst að passa mig. Þú varst eins og bróðir minn í mörg ár. Þú kenndir mér nöfnin á Man Utd-leikmönnunum þegar ég var bara rétt farinn að tala. Seinna svindluðum við okkur í strætó og gerðum svo margt skemmtilegt sam- an. Við fórum í bíó og tókum myndir á leigu og fórum líka hringinn í kring- um landið saman, sællar minningar. Ég trúi því ekki að þú sért dáinn. Síðast þegar ég hitt þig eitthvað meira en aðeins, fórum við saman í bíó og þú talaðir um hvað þú ætlaðir að bæta þig og ná þér upp úr þessu. Það gerir það ennþá erfiðara að trúa því að þú sért dáinn. Mér þótti og þykir svo vænt um þig og ég vildi að ég hafði getað sagt þér það oftar í gegnum árin. Kolfinna Líf saknar þín líka mikið, hún man eftir bátsferðinni á sjó- mannadaginn, man eftir afmælis- og jólagjöfum sem þú hefur gefið henni og geisladiskarnir sem þú gafst henni eru mikið spilaðir og minna á þig. Vertu nú yfir og allt um kring Með elífri blessun þinni Sitji guðs englar saman í hring Sænginni yfir minni. (Sig. Jónsson.) Hvíldu í friði, elsku frændi. Jón Júlíus og Kolfinna Líf. Bitur raunveruleikinn blasir við okkur eins óraunverulegur og hann getur verið. Þorsteinn, litli bróðir okkar, er dáinn, hættur. Hann er hættur að kaupa, hættur að neyta, hættur að fara í meðferð, hættur að mæta á fundi, hættur að brosa og spyr ekki lengur hvernig krakkarnir hafi það. Og við erum hætt að spyrja, hætt að leita eftir fréttum, hætt að óttast um hann. En í staðinn er komið sár á sálina og söknuður eftir honum og voninni. Voninni um að einn daginn ættum við aftur eftir að raða saman myndinni sem svo lengi hefur verið brotin. Mynd sem er full af minningum; Þorsteinn nýfæddur, Þorsteinn með pabba, alltaf með pabba. Þorsteinn með Elvis, Þorsteinn að spila á horn- ið, Þorsteinn að halda ræður. Við á ferðalögum, við saman, öll saman. Þorsteinn með frændsystkinum sín- um, Þorsteinn með mömmu. Þor- steinn sólbrúnn og sætur í sumar, staðráðinn í að nú myndi hann hafa það og svo Þorsteinn og dauðans al- varan. Myndin sem við röðum nú saman í huga okkar er mynd af fallegum bróður og frænda sem eitt sinn brosti sínu blíðasta fram í heiminn, það er sú mynd sem lifir. Þar sem englarnir syngja sefur þú. Sefur í djúpinu væra. Við hin sem lifum, lifum í trú. Að ljósið bjarta skæra. Veki þig með sól að morgni. Veki þig með sól að morgni. Farðu í friði vinur minn kær. Faðirinn mun þig geyma. Um aldur og ævi þú verður mér nær. Aldrei ég skal þér gleyma. Svo vöknum við með sól að morgni. Svo vöknum við með sól að morgni. (Bubbi Morthens.) Góða ferð, elsku Þorsteinn. Steinunn, Hálfdan, Sigurður og fjölskyldur. Þorsteinn Þorsteinsson Kveðja frá Hjálparsveit skáta Garðabæ Konráð Þórisson gekk í Hjálparsveit skáta Garðabæ árið 1976. Konráð hefur verið virkur félagi í hjálparsveitinni í yfir 30 ár. Að eiga slíkan félaga í hjálparsveit er dýrmætt og seint fullþakkað. Á þess- um tíma byggðist upp reynsla og þekking hjá honum og ávallt var unnt að leita í þann fróðleiksbrunn. Liðna viku höfum við félagar Konna, eins og hann var kallaður, rifj- að upp samstarfið sem lýsir einstöku góðmenni sem ávallt var reiðubúinn að leggja sitt á vogarskálarnar þegar á þurfti að halda. Konni var völund- arsmiður og fjarskiptatækni lék í höndum hans. Hann var kennari og ráðgjafi okkar í þeim efnum. Öll verk- efni sem Konni tók að sér voru unnin af vandvirkni svo aðdáunarvert var. Nýjasta viðfangsefni hans var snjó- bíll af Hagglund-gerð sem Konni tók ástfóstri við. Konni átti sér þann draum að þessi snjóbíll yrði öflugt og gott björgunartæki sem væri tilbúið fyrir komandi vetur. Hefur Konni lagt hundruð klukkustunda í snjóbíl- inn og aldrei kastað til höndunum. Nú er það okkar að gera drauminn hans að veruleika. Fyrir örfáum vikum var umfangs- mikil leitaraðgerð í Skaftafelli. Hjálp- arsveit skáta Garðabæ sendi tvo litla hópa á staðinn og þurfti annar hóp- urinn að fara keyrandi austur. Konni var boðinn og búinn að fara með og aðstoða. Þegar komið var í Skaftafell kom í ljós að hnökrar voru á fjarskipt- um. Það tók Konna stuttan tíma að koma fjarskipum á svæðinu í það gott lag að þau náðust til Reykjavíkur. Að Konráð Þórisson ✝ Konráð Þóris-son fæddist 4. október 1956. Hann lést á heimili sínu hinn 11. september síðastliðinn og var útför hans gerð frá Vídalínskirkju í Garðabæ 20. sept- ember. hafa mann eins og Konna í aðgerðum sem þessum er ómetanlegt. Þegar kom að því að halda heim eftir eina erfiðustu leitaraðgerð síðari ára var mann- skapurinn úrvinda af þreytu. Þá var það ekki vandamál fyrir Konna að taka við akstrinum og skila hópnum heil- um í höfn. Þegar maður lítur til baka og minnist góðs drengs kemur ósjálf- rátt orðið sjálfboðaliði efst í hugann. Konráð var ósérhlífinn og fórnfús, hann var kraftmikill, fjölhæfur, alltaf boðinn og búinn að veita öðrum aðstoð hvar og hvenær sem var og allt var lít- ið mál. Að eiga vin og félaga eins og hann er guðs gjöf en það er sárt að vera minntur á það hversu dýrmætir þeir eru okkur öllum. Konráð var sannur félagi og það leyndi sér ekki að hann hafði gert kjörorð sveitarinnar að sínu: „Einn fyrir alla, allir fyrir einn“. Vala Dröfn, Oddný Þóra og Oddný Dóra þið hafið misst mikið. Það er sárt að sjá á eftir Konráði, en hugur okkar allra í Hjálparsveit skáta Garðabæ er hjá ykkur. Við sendum ykkur okkar innilegustu samúðarkveðjur. Hörður Már Harðarson. Konráð vinur okkar er látinn, hann er farinn heim. Það var ótímabært og hans er sárt saknað. Hann var alltaf kallaður Konni og var einn þeirra sem munaði um. Það var nokkuð sama hvað var verið að undirbúa, alltaf hafði Konni hugmyndir, tók síðan erf- iðan hluta að sér og leysti með ágæt- um. Hann var óspar á sinn eigin bún- að og lagði til það sem á vantaði. Það er erfitt að hugsa sér að hægt sé að hafa betri félaga. Konni var mikill skáti og hann var mikill radíómaður. Hann vann í fjölda ára í fjarskipta- flokki Landssambands hjálparsveita skáta, setti upp loftnet, tók þátt í æf- ingum og smíðaði stóran hluta fjar- skiptaherbergisins í húsnæði Lands- bjargar. Minnisstæð eru Landsmót skáta, þar sem hann var potturinn og pannan í tjaldbúð radíóskáta og út- vegaði þau stórtjöld sem til þurfti og annan búnað. Konni kvæntist henni Völu sinni og eftir það voru þau aldrei nefnd annað en Konni og Vala. Þau hjón unnu mik- ið að sameiginlegum áhugamálum sem gjarnan voru tengd skátastarfi, starfi björgunarsveita og auðvitað fjölskyldunni og hag hennar. Þau hjón voru límið sem hélt starfi Radíó- skáta saman og þau voru ótrúlega öfl- ug í starfi sínu. Konni hafði fengið sín áföll eins og gengur, var orðinn þéttur og hafði lent í slysi, þetta hafði áhrif á hann. En hann hafði tekið sig á, var orðinn grennri og leið betur og var virkilega í essinu sínu á Alheimsmóti skáta í Bretlandi nú í sumar. Konni kom á heimili okkar fyrir örfáum dög- um til að fá íhluti fyrir næsta verkefni, jafn röskur til verka og hann hafði alltaf verið og var til hinstu stundar. Við sendum samúðarkveðjur til Völu og til dóttur þeirra Oddnýjar. Vertu sæll, elsku vin, takk fyrir hlýjuna og samfylgdina sem var svo góð, blessuð sé minning þín. Ásta Björg og Andrés Þórarinsson. Okkur hjónin setti hljóð er okkur bárust þau hörmulegu tíðindi að Konni væri látinn. Maður verður dof- inn og fram streyma allar góðu minn- ingarnar. Ég kynntist Konna árið 1978 þegar hann byrjaði sem lærlingur hjá Hamri. Síðar skildi leiðir þegar hann fór til sjós. En leiðir okkar lágu sam- an á ný þegar hann var ráðinn á járn- smíðaverkstæði Eimskips. Þar tókust með okkur góð vinátta og virðing. Ég fann strax hversu góða nærveru hann hafði. Konni var einn færasti iðnaðar- maður sem ég hef unnið með. Hann var mjög útsjónarsamur og var einkar laginn við allskyns smíðar. Hann starfaði mikið fyrir Hjálpar- sveit skáta í Kópavogi og Garðabæ ásamt Völu eiginkonu sinni. Einnig starfaði hann með skátafélaginu Kóp- um í Kópavogi. Þá var hann einn að- almaðurinn í Radíóskátum. Það varð mikil gleðistund hjá þeim hjónum þegar litli sólargeislinn þeirra hún Oddný Þóra leit dagsins ljós. Konni var yfir sig stoltur og sá ekki sólina fyrir dóttur sinni, sem nú sér á eftir yndislegum föður sem lést svo skyndilega og langt fyrir aldur fram. Þín verður sárt saknað, kæri vinur. Ég þakka þau ár sem ég átti þá auðnu að hafa þig hér. Og það er svo margs að minnast, svo margt sem um hug minn fer. Þó þú sért horfinn úr heimi, ég hitti þig ekki um hríð. Þín minning er ljós sem lifir og lýsir um ókomna tíð. (Þórunn Sigurðardóttir.) Elsku Vala, Oddný Þóra og Oddný Dóra, missir ykkar er mikill. Engin orð fá megnað að sefa þá sorg sem umlykur hjörtu ykkar. Megi góður Guð gefa ykkur styrk á þessum erfiðu tímum. Við vottum ykkur okkar dýpstu samúð. Ómar og Inga. „Garðar Konni, Garðar Konni, Stakkur Lárus kallar“. Eitthvað á þessa leið hafa fyrstu samskipti okkar Konna verið. Það var fyrir um 15 ár- um að ég kynntist Konna og það var áhugi okkar á fjarskiptum sem bar okkur saman. Við vorum á þessum tíma báðir á kafi í fjarskiptum hjálparsveita og var Konni starfandi með fjarskiptahópi Landsbjargar. Sá hópur stóð fyrir prófunum á langdrægum fjarskiptum á landsvísu og þjálfaði fólk í notkun fjarskiptatækja. Ég man alltaf eftir að hafa komið og hitt þennan hóp, þar sat Konni og heilsaði með þéttu hand- taki og sýndi mikinn áhuga hvað við værum að gera í Keflavíkinni og ekki skorti hugmyndir og ráðleggingar. Konni tók amatörapróf í fjarskiptum og hringdi svo í mig um þremur mán- uðum síðar og sagði „Þú ert skráður í próf á laugardaginn. Þú mætir!“ Ekki þýddi mikið að malda í móinn þegar Konni hafði ákveðið eitthvað og mætti ég því stundvíslega. Reyndar verður að játast að ég hafði spurt mikið út í þetta og Konni vissi að mig langaði mikið til að verða amatör en var eitt- hvað smeykur við prófið. Þetta var Konni. Hann var ýtnari en nokkur annar sem ég þekki en aðeins í þá átt sem hann trúði að mann sjálfan lang- aði. Slíkur vinur er sjaldgæfur og skarð hans er mikið. Á þessum tíma hafði góður hópur endurvakið radíóskáta og var það mikið hugðarefni okkar beggja. Þar sameinuðust margir góðir áhuga- menn um fjarskipti og Konni var strax orðin leiðandi aðili í hópnum með ótæmandi áhuga. Þegar næsta skref var svo stigið og stofnað var skátafélagið Radíóskátar, þá var það Konni sem varð félagsforingi. Radíó- skátar urðu að samskiptamiðstöð stór hóps sem hafði fjarskipti og það að hjálpa öðrum að leiðarljósi. Þennan hóp leiddi Konni, með styrkri stoð frá sinni heittelskuðu og verður vand- meðfarið að fylla það skarð sem stendur eftir. Í gegnum hjálparsveitirnar kynnt- ist ég Völu Dröfn og það gladdi okkur öll mjög mikið þegar það kvisaðist út á skátamóti á Úlfljótsvatni að þau væru farin að stinga saman nefjum. Vinaátta þeirra hjóna og mín varð mjög góð og var það mér mikils virði þegar ég sleit sambandi við barns- móður mína og flutti til Ísafjarðar. Þar hjálpuðu þau með val á húsnæði, flutning og kynntu Viðar fyrir mér en hann hafði flutt vestur nokkru áður. Aftur stóð Konni þar og ýtti í þá átt sem ég þurfti að fara og hann vissi að yrði góð. Það er margs að minnast á þessum árum. Prófanir Landsbjargar, Radíó- skátar, Skátafélagið Radíóskátar, Hjálparsveitin í Garðabæ, Fjar- skiptasveit skáta og svo hin hliðin sem eru persónulegu heimsóknirnar, þegar þú kenndir mér að borða nauta- steik, þegar þú hringdir og sagðir okkur af dóttur þinni og allt annað sem ekki er hægt að koma að hér. Það sem stendur upp úr þessu er vænn drengur sem var alltaf tilbúinn að hjálpa, alltaf með opnar dyr, alltaf með opinn faðm. Já, faðmlögin hans Konráðs voru einstök og er þín sárt saknað, kæri vinur. Elsku Vala, Oddný Þóra og Oddný, þið hafið misst mikið, hugur okkar er hjá ykkur. Ykkar vinir, Lárus Frans, Ásta Birna og börn.  Fleiri minningargreinar um Kon- ráð Þórisson bíða birtingar og munu birtast í blaðinu á næstu dögum. Morgunblaðið birtir minningargreinar alla útgáfudagana. Skil | Greinarnar skal senda í gegnum vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is – smella á reitinn Senda efni til Morgunblaðsins – þá birtist valkosturinn Minningargreinar ásamt frekari upplýsingum. Minningargreinar
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.