Morgunblaðið - 26.10.2007, Blaðsíða 27

Siffon
Ljósgrá pífu-
skyrta í
sparistílnum
frá Alvaro
Reyes.
Tískuvikur eru haldnar víðaum heim, þó að jafnan bein-ist athygli fjölmiðla og fata-
fíkla í hvað mestum mæli að New
York-, Mílanó-, Parísar- og
Lundúnatískuvikunni.
Í Mexíkó sýndi fjöldi hönnuða til
að mynda nú í vikunni sína línu
fyrir komandi vor og sumar. Þar
prýddu sýningarpallana klæði
fatahönnuða sem ekki bara voru
frá Mexíkó, heldur einnig frá Suð-
ur-Ameríkuríkjunum Kólumbíu og
Brasilíu og jafnvel Evrópuríkjum
á borð við Spán.
Að venju kenndi margra grasa á
sýningunum. Litagleði var þannig
sumstaðar ráðandi en svarti lit-
urinn réð ríkjum annars staðar.
Kvenlegar línur, sem og pífur og
slaufur, virtust þá víðast hvar
setja svip á hönnunina sem bar
fyrir vikið með sér sumar- og sól-
arstrauma.
Reuters
Pífur Alvöru senjórítustíll frá Alvaro Reyes
prýddi sýningarpallana í Mexíkó.
Létt Gagnsær
og sum-
arlegur topp-
ur frá Al-
varo Reyes.
Sumarleg Ljós kjóll frá spænska
hönnuðinum Toni Francesc.
Slaufur Litríkur kjóll frá
mexíkóska hönnuðinum
Ricardo Santana.
Pífu- og slaufusumar
Herraleg Vesti,
buxur og slifsi frá
Alexandre
Herchcovitch.
tíska
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 26. OKTÓBER 2007 27
vinbud.isHva› hæfir best me› ?
Umbo›s- og sölua›ili
Birkiaska ehf.
sími: 551 9239
www.birkiaska.is
Birkiaska
Í fornritareglunum
sýnist Víkverji nokk-
uð farið bil beggja
milli gömlu komm-
usetningarinnar og
þeirrar nýju, en eins
og allar greina-
merkjareglur byggj-
ast þær á málfræði og
setningafræði, þannig
að eðlilega kunnáttu
þarf í þeim til þess að
tileinka sér fornrita-
reglurnar. Í fljótu
bragði sýnist Víkverja
meðalvegur Hins ís-
lenzka fornritafélags
honum að skapi, enda
liggur ritháttur hans
nær þeim en nútíma kommuleysi.
x x x
Auðvitað tekur greinamerkja-setning breytingum eins og
annað sem tungumálinu tengist.
En stökkið 1974 var of stórt að
mati Víkverja og því eru fornrita-
reglurnar kærkomnar til þess að
finna í þeim fótfestu.
Þótt Víkverji sé í eðli sínu
frjálslyndur, eða telji sig að
minnsta kosti vera það; og hafi
meðal annars ekki látið einka-
útúrdúra í stafsetningu eða grein-
armerkjasetningu halda fyrir sér
vöku, þá vill hann að ákveðin
reglufesta ríki um þá hluti. Þar
fer bezt á því, að stökkbreytingar
séu fjarri lagi.
Víkverji hefur einsog aðrir horft
upp á ýmsar breyt-
ingar á stafsetningu
og greinarmerkja-
setningu. Þar kraum-
ar margt undir.
Breytingarnar sem
gerðar voru 1974; af-
nám z og ný kommu-
setning voru mjög
svo róttækar að mati
Víkverja, sem hélt
uppteknum hætti með
að skrifa z, en sneið
kommusetninguna í
frjálsræðisátt frá
gömlu kommusetn-
ingunni í átt til þeirr-
ar nýju. Þar var breytingin slík,
að einhver orðaði það svo, að þar
sem áður voru kommur alls stað-
ar, fyrirfannst nú engin. Ritregl-
ur, sem Íslenzk málstöð gaf út
2004 draga mjög dám af „nýju“
kommusetningunni frá 1974.
x x x
Nú hefur Hið íslenzka fornrita-félag gefið út „Reglur um ís-
lenska greinarmerkjasetningu“, en
þar á bæ hafa menn hvorki viljað
una „gömlu kommuþrengslunum
né kommuleysinu frá 1974.
Við undirbúning framhaldsbinda
Biskupa sagna söng hver með sínu
nefi, og horfði til hins mesta
glundroða í merkjasetningu Forn-
ritanna.“
 

   Víkverji skrifar | vikverji@mbl.is
AUGLÝSINGADEILD
netfang: augl@mbl.is eða sími 569 1111