Morgunblaðið - 22.11.2007, Side 23

|fimmtudagur|22. 11. 2007| mbl.is
daglegtlíf
Um 16% verðmunur var á mat-
vörukörfunni milli klukkubúð-
anna svo nefndu í verðkönnun
verðlagseftirlits ASÍ. »24
verðkönnun
Gyða Erlingsdóttir kynntist
nýrri veröld á Costa Rica þar
sem hún vann sjálfboðavinnu á
elliheimili. »26
ferðalög
Íslenskt grænmeti kemur betur
út í gæðakönnunum en innflutt
grænmeti, sem oft er flutt um
langan veg. »24
neytendur
njóta þess að vera í er-
lendri stórborg, skoða
byggingar og sitja á
kaffihúsum. En nú
hefur kvíðahnútur sest
að í Víkverja. Síðan
hann pantaði ferðina
hefur hann ekki fengið
að heyra annað en
hryllingssögur af því
hvernig Íslendingar
tapa allri vitglóru í
verslunarferðum í
Bandaríkjunum.
Hvernig þeir fari með
stórar ferðatöskur í
verslunarmiðstöðv-
arnar, hlaupi á milli búða með
brjálæðisglampa í augum og fylli
þrjár töskur áður en við er litið,
töskurnar komast ekki allar heim í
einu flugi og síðan er fólk tekið í
tollinum og látið borga meira. Allir
koma svo uppgefnir heim vegna
búðarhlaupanna og þegar þeir eru
spurðir út í hvernig borgin var hafa
þeir ekki grænan grun því það eina
sem þeir sáu voru búðir.
Víkverji er agaður en hefur samt
áhyggjur af því að þetta verslunar-
villidýr búi innra með honum og
leysist úr læðingi þegar til Boston
er komið. Sérstaklega jukust
áhyggjurnar eftir að hann las grein
um verslunarfíkn í Morgunblaðinu
í gær. Verslunarfíkn er nefnilega
vaxandi vandamál og leynir mjög á
sér og kemur oft ekki í ljós fyrr en
fólk er sokkið upp fyrir haus í
skuldir. Samkvæmt dönskum sér-
fræðingi í fíknum segir hann að
fólk með verslunarfíkn sé mjög
slungið við að fela sannleikann fyr-
ir öðrum og jafnvel sjálfum sér.
Kannski er Víkverji engin öguð
skynsemdarmannvera eins og hann
hefur haldið fram hér að ofan og
hvað gerist þá í Boston? Fíknin
blómstrar í hinum hagstæða doll-
ara og það verða engin hátíðleg jól
hjá Víkverja, kannski dós af græn-
um baunum. Víkverji er samt
ánægður með að hafa gert sér
grein fyrir mögulegri fíkn og ætti
því að geta gert tilheyrandi var-
úðarráðstafanir áður en til lands
allsnægtanna er haldið.
Þótt Víkverji hafiekkert sér-
staklega gaman af
búðarápi hefur hann
gaman af því að eign-
ast falleg klæði. Sú
árátta rekur hann oft í
búðir og hingað til
hefur Víkverji verið
skynsemdarmannvera
sem eyðir ekki um
efni fram. Nú er svo
komið að Víkverji lét
plata sig í ferðalag til
Boston í Bandaríkj-
unum í byrjun desem-
ber. Víkverji ákvað
strax og ferðin var keypt að hann
ætlaði að versla pent og síðan bara
 


 
    
víkverji skrifar | vikverji@mbl.is
Jú, það hefur stundum borið áþví að fólk haldi að við séumein og sama manneskjan ogdóttir annarrar okkar var eitt
sinn spurð að því hvort hún væri dótt-
ir okkar systra. Okkur er líka sífellt
ruglað saman,“ segja þær systur og
rithöfundarnir Iðunn og Kristín
Steinsdætur sem báðar eiga rithöf-
undarafmæli um þessar mundir. Ið-
unn á 25 ára rithöfundarafmæli en 20
ár eru síðan fyrsta bókin hennar
Kristínar kom út.
„Við erum löngu hættar að leið-
rétta fólk þegar það ruglar okkur
saman. Ég fékk til dæmis ótal ham-
ingjuóskir í vor þegar Iðunn var gerð
að heiðursfélaga Rithöfunda-
sambandsins. Ég þakkaði bara pent
fyrir og var ekkert að svekkja fólk
með því að segja að ég væri hin syst-
irin,“ segir Kristín sem er sex árum
yngri en Iðunn.
Önnur frekja en hin góð?
Þær fæddust og ólust upp á Seyð-
isfirði en segjast ekki hafa verið neitt
sérstaklega miklar vinkonur fyrr en
Iðunn fór að heiman í framhaldsskóla
og unglingurinn Kristín sat eftir og
saknaði systur sinnar. „Þá var ég um
fermingu og mér fannst hátíð í bæ
þegar Iðunn kom heim í frí með sög-
ur úr skólanum. Þá náðum við fyrst
almennilega saman en fram að því
hafði ég verið hálfgerður klíningur á
henni. Ég var þessi dæmigerða litla
systir sem hún þurfti alltaf að vera
með í eftirdragi. Svo þegar við misst-
um móður okkar þegar ég var átján
ára en Iðunn tuttugu og fjögurra, þá
urðum við mjög nánar og höfum verið
það allar götur síðan. Iðunn varð þá
eiginlega allt í senn, systir mín, vin-
kona og móðir, enda hefur hún alla tíð
verið góð, miklu betri en ég sem hafði
lengi vel orð á mér fyrir að vera
frekja,“ segir Kristín og bætir við að í
seinni tíð hafi þetta snúist við, hún
hafi meðvitað lært að hemja skap sitt
en Iðunn sé aftur á móti orðin frekari,
enda hundleið á því að vera góða syst-
irin.
Meira en við héldum sjálfar
Þær Kristín og Iðunn héldu helj-
arinnar veislu fyrir vini og vanda-
menn í tilefni af rithöfundarafmælum
sínum og segja það hafa verið löngu
tímabært því þær hafi aldrei haldið
nokkurt útgáfuteiti í öll þessi ár.
„Þetta var ofboðslega gaman og
dætur okkar höfðu skreytt salinn
með öllum þessum ósköpum af verk-
um sem eftir okkur liggja og við urð-
um satt að segja afskaplega hissa
þegar við sáum og heyrðum hvað
þetta var mikið magn. Við höfðum
nefnilega aldrei tekið það saman.“
Afrakstur þeirra systra á rithöf-
undasviðinu reyndist vera 8 sjón-
varps- og kvikmyndahandrit, 16 leik-
rit, 20 smásögur og efni í safnritum,
83 bækur sem bæði eru skáldsögur
og námsbækur, 280 lagatextar og
fjöldi pistla í dagblöð. Samtals hafa
þær fengið 24 verðlaun og viðurkenn-
ingar.
Sagnagen frá mömmu
„Við gáfum ekki út okkar fyrstu
bækur fyrr en við vorum um fertugt.
Við vorum báðar starfandi kennarar
en þörfin til að skrifa var samt alltaf
fyrir hendi,“ segja þær systur sem ól-
ust upp við sagnahefð og allt þeirra
fólk er auk þess haldið hálfgerðri
skriftaráráttu. „Við höfum í okkur
sagnagen sem kemur frá mömmu.
Hún var ótrúlegur sagnameistari og
gat hamið villtustu börn með sögun-
um sínum. Sumar þeirra voru spari-
sögur sem tók kannski klukkutíma að
segja og við fengum aðeins að heyra
þær ef við vorum mikið veikar eða
veðrið brjálað.“
Iðunn skrifaði sína fyrstu sögu
þegar hún var níu ára en það var saga
um krakka sem bjuggu í Fjögurra-
laufasmáralandi. „Við krakkarnir
vorum alltaf að leita að slíkum blóm-
um og mig langaði svo til að fá ósk
mína uppfyllta um að Kristín systir
mín fengi þríhjól,“ segir Iðunn sem
alltaf vildi hag litlu systur sem best-
an. „Ég á ennþá í fórum mínum sex
blaðsíðna sögu sem ég skrifaði þegar
ég var ellefu ára en hún er um rosa-
legt naut sem ræðst á stelpu sem er
að passa túnið.“ Kristín var líka ellefu
ára þegar hún skrifaði sína fyrstu
sögu en það var mikil ástarsaga. „Í
þeirri sögu var ég sætasta stelpan í
bænum og strákurinn sem ég var
skotin í hann var vitlaus í mig.“
Það er margt líkt með þeim systr-
um og þær hafa verið ótrúlega sam-
taka um marga hluti. Til dæmis eiga
þær báðar þrjú börn og þær eiga báð-
ar tvo stráka og eina stelpu. Elsta
barn Kristínar og yngsta barn Iðunn-
ar er fætt á sama degi, þó með 18 ára
millibili. „Við tölum líka báðar hátt og
mikið og við syngjum víst frekar hátt.
Sumir segja að fólk snúi sér við í
kirkjum vegna þessa. En við erum
ekki eins í öllu. Til dæmis kjósum við
ekki alltaf sama flokkinn. En við tök-
um fullt tillit til hvor annarrar og ef
við erum ekki sammála um eitthvað
þá ræðum við málin og þurfum ekk-
ert að rífast.“
Hlógum roslega og skrifuðum
Þær hafa alltaf hvatt hvor aðra í
skrifunum og lesa ævinlega yfir
handrit hvor annarrar. „Við höfum
líka skrifað saman, til dæmis fyrsta
leikritið okkar Síldin kemur, síldin
fer. Við skrifuðum það fyrst og
fremst til að skemmta okkur. Fórum
og vorum saman í viku í sumarbústað
og hlógum einhver ósköp á meðan við
skrifuðum þetta leikrit sem gerist á
síldarplani en slíkt líf þekkjum við vel
af eigin reynslu.“
Þó að barnabækur séu fyrirferð-
armiklar á afrekalistanum hafa þær
líka skrifað fullorðinsbækur. Bókin
Haustgríma eftir Iðunni er í þeim
flokki en hún segist líka líta á bókina
sína Víst er ég fullorðin, sem fullorð-
insbók en þar segir hún frá unglings-
árum sínum á Seyðisfirði. Kristín hef-
ur líka gefið út fullorðinsbók sem
gerist á Seyðisfirði og heitir Sólin
sest að morgni, en þessar Seyðis-
fjarðarbækur eru þeim systrum sér-
lega kærar. Í fyrra kom út skáldsaga
ætluð fullorðnum frá Kristínu sem
heitir Á eigin vegum, en fyrir þá bók
fékk hún Fjöruverðlaunin sem eru
bókmenntaverðlaun kvenna.
Systurnar hafa ekki aldeilis lagt
frá sér pennann því Kristín er með
skáldsögu í smíðum og eftir Iðunni
eru þrjár bækur nýútkomnar, tvær
bækur um Snuðru og Tuðru og ein
unglingabók sem heitir Mánudagur
bara einu sinni í viku.
Ert þú dóttir þeirra systra?
Morgunblaðið/Golli
Aðeins brot Iðunn og Kristín í afmælishófinu með aðeins hluta af því útgefna efni sem liggur eftir þær.
Þær tala hátt og
syngja hátt. Og þær
eru sískrifandi.
Kristín Heiða Krist-
insdóttir þáði kaffi hjá
systrum sem báðar
fagna áratuga rithöf-
undarafmæli.
Úrklippimöppur Viðtöl og umfjöllun í blöðum fyllti tvær möppur.
khk@mbl.is
AUGLÝSINGADEILD
netfang: augl@mbl.is eða sími 569 1111