Morgunblaðið - 10.01.2008, Síða 26

26 FIMMTUDAGUR 10. JANÚAR 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ GuðmundurGíslason fæddist
á Seyðisfirði 17. des-
ember 1926. Hann
lést á Hjúkr-
unarheimilinu
Sunnuhlíð í Kópa-
vogi 2. janúar síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru þau Gísli
Jónsson frá Mýrum í
Hornafirði, versl-
unarstjóri á Seyð-
isfirði, f. 15 sept.
1882, d. 29. júní
1964, og Guðrún
Guðmundsdóttir frá Fáskrúðsfirði,
f. 6. nóv. 1898, d. 26. okt. 1980. Al-
systkini Guðmundar eru: Margrét
Gísladóttir Blöndal húsmóðir, f. 30.
okt. 1923, d. 11. feb. 2005, Hólm-
fríður Gísladóttir talsímakona, f.
17. júlí. 1928, d. 4. jan. 2007 og Að-
alsteinn Gíslason vélstjóri, f. 19.
okt. 1930. Hálfsystkini Guð-
mundar, börn Gísla og Margrétar
Arnórsdóttur, f. á Felli í Kollafirði
9. júlí 1887, d. 19. ág. 1920 eru:
Arnór S. Gíslason skipstjóri hjá
skipadeild SÍS, f. 1911, d. 1992,
Stefán Gíslason verslunarmaður, f.
1912, d. 1942, Séra Gunnar Gísla-
son alþingismaður í Glaumbæ, f.
1914, Ragnar Eggerts skipa-
smiður, f. 1915, d. 1936, og Hrefna
Gísladóttir Thoroddsen húsmóðir,
f. 1918, d. 2000.
Hinn 30. okt. 1954 giftist Guð-
mundur Jónhildi Friðriksdóttur, f.
mjög virkur í bæjar-, félags- og
íþróttastarfi á Seyðisfirði. Hann sat
meðal annars í bæjarstjórn, sókn-
arnefnd Seyðisfjarðarkirkju, var í
stjórn íþróttafélagsins Hugins,
sjálfstæðisfélaginu Munin og Skó-
ræktarfélaginu.
Skíðamennska og skógrækt var
hans hugðarefni. Á yngri árum og
langt fram eftir stundaði hann
skíðamennsku af kappi og tók þátt
í flestum mótum á Seyðisfirði og
Austurlandsmótum þar til hann var
kominn á fimmtugsaldurinn. Guð-
mundur hélt áfram að renna sér
með fjölskyldu og vinum á meðan
orka leyfði. Hann hélt m.a. upp á 70
ára afmæli sitt með fjölskyldunni í
brekkum Sladming í Austurríki.
Mikið og óeigingjarnt starf vann
hann við skógrækt á Seyðisfirði og
vert er að minnast framlags hans
og Emils Emilssonar, fyrrverandi
kennara, til þeirrar myndarlegu
skógræktar sem nú má víða sjá í
hlíðum Seyðisfjarðar. Áður en ljós-
myndun varð almenningseign má
segja að Guðmundur hafi verið
hirðljósmyndari Seyðfirðinga og
ekki hafi verið margir þeir mann-
fagnaðir eða fjölskylduatburðir
þar sem hann var ekki kallaður til
að taka myndir. Þá sýndi hann bíó
við „Gamla bíóið“ og síðar Herðu-
breiðarbíó til margra ára.
Fyrir um 7 árum hóf Guðmundur
erfiða baráttu við Alzheimers-
sjúkdóminn en síðustu mánuði var
hann vistmaður Hjúkrunarheim-
ilisins Sunnuhlíðar í Kópavogi.
Guðmundur verður jarðsunginn í
Hjallakirkju í Kópavogi í dag,
fimmtudag, klukkan 15.
á Siglufirði 25. maí
1936. Börn þeirra
eru: 1) Guðrún Valdís
innahússarkitekt, f.
28. ágúst 1954, gift
Valdimari Erni Karls-
syni, f. 26. des.1953.
Börn þeirra eru;
Snorri, Hildur og
Hrönn. Barnabarn er
Hilmar Freyr. 2)
Friðrik sölumaður, f.
6. okt. 1959, kvæntur
Guðnýju Árnadóttur,
f. 14. apríl 1962. Börn
þeirra eru; Sigrún
Arna og Unnur. Barnabarn er
Fríða Carmen. 3) Valur, f. 3. mars
1969.
Mestan sinn búskap bjuggu Guð-
mundur og Jónhildur á Seyðisfirði,
fyrst á Austurvegi 7, en síðar
Botnahlíð 35. Þar byggðu þau sér
reisulegt hús og gerðu fallega lóð í
útjarðri bæjarfélagsins að nátt-
úrperlu, bæjarbúum og ekki síst
börnum og barnabörnum til mik-
illar gleði enda Seyðisfjörður heim-
sóttur við hvert tækifæri. 1998
fluttu þau í Kópavog til að njóta
samvistar barna og barnabarna.
Eftir dvöl við Menntaskólann á Ak-
ureyri 1943-1944 og í Miðnesi í
Sandgerði hóf Guðmundur störf
við Útvegsbankann á Seyðisfirði,
síðar Landsbanka. Hann starfaði
þar alla sína starfsævi, lengst af
sem bankafulltrúi. Guðmundur lét
af störfum 1993. Hann var alla tíð
Það var í rétt fyrir jól árið 1975 að
ég kom á Seyðisfjörð í heimsókn til
verðandi tengdaforeldra minna í
fyrsta skipti. Það hafði snjóað mikið
undanfarna daga og var farið yfir
Fjarðarheiðina á snjóbíl. Guðmund-
ur var í vinnu í bankanum þegar ég
kom á Austurveginn. Allt var á kaf í
snjó og hafði ég aldrei séð annað eins
fannfergi. Bíllinn var á kafi í inn-
keyrslunni og sýndist mér að hann
færi ekki úr henni fyrr en um vorið.
Guðmundur kom heim úr bankan-
um um fjögurleytið, gekk rakleitt til
mín og sagðist heita Guðmundur, og
því næst sagði hann með miklum
ákafa: „ Ertu ekki búinn að prófa bíl-
inn í snjónum, Valdi?“ Þetta er mér
ofarlega í minningunni þegar ég lít
til bak og rifja upp mín fyrstu kynni
af tengdaföður mínum, Guðmundi
Gíslasyni. Það má segja að alltaf hafi
strákurinn skinið í gegn hjá Guð-
mundi líkt og við okkar fyrstu kynni
þó að alvaran væri ávallt skammt
undan. Guðmundur vildi alltaf hafa
hlutina á hreinu og anaði ekki að
neinu að óathuguðu máli. Guðmund-
ur hélt dagbók og þar er skráð
merkileg saga hans frá unga aldri.
Til dæmis er þar sagt frá því að einn
daginn gekk hann með hinum strák-
unum á Strandatind og renndu þeir
sér niður á skíðum, þegar þeir komu
niður gengu þeir inn í Fjarðarsel,
seinna um daginn fór hann á skauta á
lóninu og um kvöldið fór hann á rúnt-
inn á bílnum. Fyrir flesta hefði það
verið gott dagsverk að ganga á
Strandatind.
Guðmundur var góður skíðamaður
og hélt meðal annars upp á sjötugs-
afmælið sitt á skíðum með fjölskyld-
unni í Sladming í Austurríki þar sem
hann fór í allar svörtu brekkurnar og
sleppti ekki degi úr þó að frostið
hefði alla dag verið nálgægt 20 stig-
um. Guðmundur var góður ljós-
myndari og tók reyndar mikið af
kvikmyndum líka. Í myndasafni
hans er skráð saga Seyðisfjarðar frá
miðri síðustu öld. Þegar Guðmundur
og Jónhildur hugðust flytja til höf-
uðborgarsvæðisins til að vera í ná-
lægð við börnin sín og barnabörn
sem öll voru á höfuðborgarsvæðinu,
keyptum við í sameiningu hús í
Kópavogi. Á þessum tíma var Guð-
mundur kominn á eftirlaun og ann-
aðist garðinn við húsið okkar af mik-
illi natni og var hreint ótrúlegt hvað
honum tókst að rækta þar. Við tók-
um að okkur hundhvolp sem heitir
Stulli og tókst með þeim Guðmundi
mikill vinskapur. Guðmundur gekk
með Stulla á hverjum degi í Kópa-
vogsdalnum og eignuðust þeir
marga kunningja þar á göngustígun-
um því Guðmundur var einstaklega
mannblendinn og gaf sig iðulega á tal
við þá sem hann mætti á göngu sinni.
Það var fyrir um 7 árum að Guð-
mundur veiktist af Alzheimers-sjúk-
dómi og var erfitt að horfa á eftir
honum inn í skugga sjúkdómsins.
Guðmundur dvaldi síðustu mánuðina
á Hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð og
naut einstaklega góðrar umönnunar
starfsfólks Sunnuhlíðar þar til hann
lést 2. janúar síðastliðinn. Guð blessi
minningu tengdaföður míns, Guð-
mundar Gíslasonar
Valdimar Örn Karlsson.
Guðmundur Gíslason
 Fleiri minningargreinar um Guð-
mund Gíslason bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
✝ Gísli Eyjólfssonfæddist í Efra-
Sandgerði 12. febr-
úar árið 1920. Hann
lést í Reykjavík 2.
janúar síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Eyjólfur Jóhannsson
skipsstjóri, f. í Mels-
húsum á Sel-
tjarnanesi 12.2.
1881, d. í Sandgerði
5.1. 1933, og Gíslína
Sigríður Gísladóttir
húsfreyja, f. í Dalbæ
í Gaulverjabæj-
arhreppi í Árnessýslu 19.7. 1891, d.
3.9. 1959. Gísli var fjórði í systk-
inaröðinni af átta börnum þeirra
Gíslínu og Eyjólfs. Hin eru í ald-
ursröð: Jóhann Kr., f. 12.10. 1914,
d. 18.6. 2005, Ingi-
björg Steinunn, f. 23.9.
1916, d. 18.12. 2000,
Ása, f. 13.4. 1918, Ingj-
aldur Geir, f. 29.5.
1921, lést á fyrsta ári,
Gyða, f. 17.6. 1923,
Skúli, f. 14.8. 1924, d.
5.12. 2000, og Garðar,
f. 29.9. 1930, d. 6.3.
1994.
Gísli ólst upp í for-
eldrahúsum í Sand-
gerði en byggði sér
hús á sjötta áratugn-
um á Vallargötu 15 í
Sandgerði. Að lokinni starfsævi
flutti hann til Reykjavíkur.
Útför Gísla fer fram frá Foss-
vogskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.
Með þessum fáeinu línum langar
mig til að kveðja föðurbróður minn,
Gísla Eyjólfsson. Gísli var alinn upp á
miklu og fjölmennu menningarheimili
í Efra-Sandgerði. Hann fæddist árið
1920, ári eftir að fjölskyldan fluttist til
Sandgerðis úr Reykjavík. Faðir Gísla
lést á besta aldri þegar hann var á
þrettánda ári sem urðu mikil við-
brigði fyrir fjölskylduna. Gísli þurfti
því snemma að taka til hendinni og
byrjaði ungur að vinna eins og al-
gengt var á þessum árum. Eftir frá-
fall föðurins fluttist fjölskyldan frá
Efra-Sandgerði og byggði sér nýtt
hús í Sandgerði sem nefnt var Þrast-
arlundur.
Í Sandgerði snerist allt um útgerð
og fiskvinnslu og vann Gísli stærstan
hluta starfsævi sinnar störf sem
tengdust sjómennsku. Hann var á
sumrin á síldveiðum fyrir Norður-
landi með þjóðkunnum aflaskipstjór-
um og á vetrarvertíðum í Sandgerði,
ýmist á sjó eða við beitningu og aðra
landvinnu sem tengdist útgerðinni.
Á sjötta áratugnum byggði Gísli
sér einbýlishús við Vallargötu 15 í
Sandgerði en þar hófu margir sín
fyrstu búskaparár. Mér er það sér-
staklega minnisstætt að allir hlutir
voru í röð og reglu hjá honum og allt
snyrtilegt. Það var sama hvert litið
var, inni í húsi eða í bílskúrnum, allir
hlutir áttu sinn stað. Stundum kom
það fyrir að Gísli óskaði eftir hjálp og
þá var um að gera að vanda sig vel.
Hann var ákaflega kröfuharður að
hlutirnir væru í lagi og vel gerðir og
gekk t.d. vel eftir því að ryksugað
væri í öll horn og alla króka og kima.
Gísli var mikið snyrtimenni og sérvit-
ur og kom það oft í hlut systra hans og
dætra þeirra að greiða götu hans.
Margar voru ferðirnar farnar á Vall-
argötuna. Pabbi átti þá oftast erindi í
bílskúrinn og Gísli tók vel á móti okk-
ur krökkunum. Ævinlega átti hann
gos og eitthvað gott í skál.
Þegar Gísli hætti til sjós árið 1967
hóf hann störf hjá Loftleiðum sem
hlaðmaður og starfaði hann á þeim
vettvangi þar til hann hætti störfum
sökum aldurs. Fljótlega flutti hann til
Reykjavíkur og bjó lengst af á Afla-
granda 40. Þar leið Gísla ákaflega vel
og sótti félagsstarfið sem í boði var og
hann hafði áhuga á. Starfsfólk og
heimilisfólk á Aflagrandanum reynd-
Gísli Eyjólfsson
✝
Maðurinn minn,
SIGURJÓN SIGURÐSSON
Læk,
Skíðadal,
lést sunnudaginn 6. janúar á Fjórðungs-
sjúkrahúsinu á Akureyri.
Útförin fer fram frá Dalvíkurkirkju laugardaginn
12. janúar kl. 13.30.
Jarðsett verður í Vallakirkjugarði. Blóm og kransar
vinsamlega afþökkuð, en þeim sem vildu minnast
hans er bent á Björgunarsveitina á Dalvík.
Elínborg Gunnarsdóttir og fjölskylda.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
KRISTÍN GUÐMUNDSDÓTTIR,
frá Birgisvík,
lést á Sólvangi, Hafnarfirði, þriðjudaginn 8. janúar.
Útförin verður auglýst síðar.
Vigdís R. Viggósdóttir, Finnbogi Guðmundsson,
Lilja Viggósdóttir, Magnús Þór Indriðason
og ömmubörn.
✝
Ástkær sonur minn og bróðir okkar,
RÍKHARÐUR HJALTI PÁLSSON,
Gonderange,
andaðist á heimili sínu í Lúxemborg
laugardaginn 5. janúar.
Upplýsingar um útförina verða birtar á
heimasíðunni http://web.mac.com/indridipalsson.
Páll Herbert Þormóðsson,
Indriði Viðar Pálsson,
Kjartan Thor Pálsson,
Anna Theresa Pálsdóttir.
✝
HARALDUR JÓNSSON
frá Jörfa, Víðidal,
lengst af búsettur
á Laufásvegi 5,
Reykjavík,
andaðist fimmtudaginn 3. janúar á Heilbrigðis-
stofnuninni á Hvammstanga.
Útför hans verður gerð frá Melstaðarkirkju laugar-
daginn 12. janúar og hefst athöfnin kl. 14.00.
Jarðsett verður í Þingeyrakirkjugarði.
Aðstandendur.
✝
Elskuleg móðursystir okkar,
ELÍNBORG JÓHANNSDÓTTIR
frá Krossi,
Óslandshlíð,
Freyjugötu 40,
Sauðárkróki,
lést á Heilbrigðisstofnun Sauðárkróks þriðjudaginn
8. janúar.
Þóra Ólafsdóttir,
Guðrún Ólafsdóttir,
Jóhann Ólafsson.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
JÓNÍNA MARGRÉT SVEINSDÓTTIR,
Dalbraut 16,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni í Reykjavík
föstudaginn 11. janúar kl. 13.00.
Jón Aðalsteinn Jónasson,
Sveinn Gretar Jónsson, Jónas R. Jónsson,
Hanna Kristín Guðmundsdóttir, Helga Benediktsdóttir,
Jón Aðalsteinn Sveinsson, Margrét Ragna Jónasardóttir,
Guðrún Elísabet Ómarsdóttir, Helga Gabríela Sigurðardóttir,
Ásta Sigríður Sveinsdóttir, Birta Hlín Sigurðardóttir,
Sigurður Karl Guðgeirsson.