Morgunblaðið - 10.02.2008, Blaðsíða 57

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 10. FEBRÚAR 2008 57
✝ Kristján SergeKristjónsson
fæddist í Stavangri í
Noregi 3. ágúst
1928. Hann lést á
hjúkrunarheimilinu
Sólvangi 26. janúar
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Sólveig Kornelia
Larsen Kristjánsson
húsmóðir og Krist-
jón Kristjánsson
húsgagnasmíða-
meistari. Kristján
var elstur af fjórum
systkinum. Hin eru Karly Jóna
Legere, Róbert Arnar Krist-
jónsson (látinn) og Elvar Krist-
jónsson.
Kristján kvæntist Rose-Marie
Christiansen 29. október 1955 og
eignuðust þau þrjú börn: Pétur
Karl, Erlu Sólveigu,
gift Grétari Ó. Guð-
mundssyni og Krist-
ján Harrý, kvæntur
Aralyn Q. Krist-
jánsson. Barnabörn-
in eru 6, Erla á fjór-
ar dætur: Helgu
Maríu, Lísu Rut,
Lindu Rós og Katr-
ínu Ósk og Kristján
tvær, Margréti
Hólmfríði og Sól-
veigu Maríu.
Til Íslands flutti
Kristján sex ára að
aldri og hefur búið hér síðan, fyr-
ir utan eitt ár í Danmörku. Hann
stundaði nám við Iðnskólann en
starfaði lengst af sem bifreiða-
stjóri hjá Hreyfli.
Útför Kristjáns fór fram í kyrr-
þey.
Nú þegar komið er að kveðjustund
reikar hugurinn til baka og ýmislegt
rifjast upp. Ýmsir atburðir liðinna
ára koma upp í hugann og gefa lífinu
meira gildi en áður.
Pabbi var sterkur karakter en dul-
ur og bar ekki tilfinningar sínar á
torg og það var ekki pabba stíll að
hrósa fyrir það sem vel var gert. Hins
vegar gat maður svo frétt hjá öðrum
að hann hefði talað vel um þann sem
hafði gert honum greiða eða hjálpað á
einhvern hátt. Pabba leið vel einum,
hvort sem hann hlustaði á skemmti-
lega tónlist, las bækur eða horfði á
sjónvarpið.
Þegar ég hugsa til baka þá er mér
einna minnisstæðust ferð sem
mamma, pabbi, Erla og ég fórum árið
1967 með Gullfossi til Kóngsins
Kaupmannahafnar. Við tókum bílinn
með okkur og síðan var ekið um Dan-
mörku, Svíþjóð og Noreg. Þetta var
sérstaklega skemmtileg og vel
heppnuð ferð í alla staði og pabbi stóð
sig afar vel við keyrsluna enda at-
vinnumaður þar á ferð. Einnig fórum
við oftar til Danmerkur ýmist fljúg-
andi eða siglandi þar sem pabbi vann
um hríð en þar eigum við frændfólk
sem alltaf tók vel á móti okkur. Aðal-
áhugamál pabba voru taflmennska,
badminton, ferðalög og sundgarpur
var hann mikill. Hann átti það til að
taka í nikkuna við og við og var þá oft
kátt á hjalla. Pabbi hafi mikið yndi af
tónlist.
Síðustu æviárin dvaldi pabbi á
hjúkrunarheimilinu Sóltúni í Reykja-
vík við gott atlæti og þar fékk hann
góða umönnun hjá yndislegu starfs-
fólki. Jafnvel eftir að pabbi missti
heilsuna hafði hann gaman af að
skreppa með okkur bræðrum í sum-
arbústaði ýmist í Borgarfirði eða
austur fyrir fjall við Álftavatn og
Apavatn þar sem pabbi naut sín vel í
heitu pottunum. Oft var vel tekið í
taflið og önnur spil og sjálfsögðu vor-
um við svo með eitthvað gómsætt á
grillinu. Við bræðurnir fórum með
pabba í helgarferð til Kaupmanna-
hafnar árið 2005. Þó að pabbi væri
kominn í hjólastól var útþráin greini-
lega enn fyrir hendi.
Pabba leið ekki vel í hjólastólnum
og að vera upp á aðra kominn, þótt
hann talaði ekki um það. Hann reyndi
alltaf að gera hlutina sjálfur og bað
ekki um aðstoð fyrr en í lengstu lög.
Víst gat það verið erfitt fyrir okkur
systkinin að horfa upp á þennan áður
stóra og sterka mann „fastan“ í stóln-
um og vera öðrum háður. Andlega
hliðin var samt alltaf 100% og hann
var vel inni í öllum fréttum og fylgdist
vel með þjóðfélaginu. Pabbi hafði
ákveðnar skoðanir á hlutunum og fór
ekki í felur með þær.
Þúsund þakkir fyrir allt elsku
pabbi og hvíl í friði.
Dauðans stríð af þín heilög hönd
hjálpi mér vel að þreyja,
meðtak þá, faðir, mína önd,
mun ég svo glaður deyja.
Minn Jesús, andlátsorðið þitt
í mínu hjarta ég geymi,
sé það og líka síðast mitt,
þá sofna ég burt úr heimi.
(Hallgrímur Pétursson)
Pétur Karl.
Elsku pabbi minn, Pétur bróðir til-
kynnti mér að þú værir dáinn rétt eft-
ir að við komum heim úr kirkjunni
þar sem verið var að skíra dótturdótt-
ur mína. Það var eins og hjartað hefði
hætt að slá, það gat ekki verið að þú
værir farinn fyrir fullt og allt. Ég var
alls ekki tilbúin, mér hlaut að hafa
misheyrst. Ég vildi ekki trúa því að
ég gæti aldrei knúsað og kysst þig
aftur, aldrei sest niður og spjallað um
daginn og veginn, aldrei aftur. Þó að
heilsu þinni hefði hrakað mikið síð-
ustu mánuði er maður aldrei viðbúinn
að missa pabba sinn. Það er þó hugg-
un harmi gegn að núna líður þér vel í
faðmi ástvina og ættingja hinum
megin.
Þegar ég lít til baka þá standa ýms-
ar minningar upp úr. Það var mjög
sterkt samband á milli okkar pabba
og var ég mikil pabbastelpa þegar ég
var lítil. Eftir að pabbi og mamma
skildu þá mynduðust enn sterkari
tengsl á milli okkar – ég gat alltaf leit-
að til pabba. Þó að pabbi hefði mjög
ákveðnar skoðanir á hlutunum þá
virti hann ætíð mín sjónarmið.
Ég gleymi því aldrei hvað pabbi
var glæsilegur á brúðkaupsdaginn
minn þegar hann fylgdi mér til alt-
aris. Ég var svo montin að eiga svona
háan og myndarlegan pabba.
Þegar dætur okkar Grétars komu í
heiminn hver af annarri og við eign-
uðumst okkar heimili var pabbi tíður
gestur í mat og kaffi. Oft kom pabbi
með kaffibrauð til mín þegar ég var
ein á daginn með dætrunum, og var
þá oft glatt á hjalla.
Við hjónin fórum í ógleymanlega
ferð með pabba til Mexíkó og Banda-
ríkjanna. Pabbi naut sín einstaklega
vel og var þetta ein af bestu ferðum
okkar með honum. Okkur var tíðrætt
um þessa ferð og er ekki langt síðan
við vorum að rifja upp ýmis atriði úr
ferðinni.
Þegar við fjölskyldan fluttum til
Bandaríkjanna var mikið um bréfa-
skriftir okkar á milli. Þó að pabbi
væri ekki mikið fyrir bréfaskriftir þá
skrifaði hann okkur oft. Eftir að hann
veiktist keypti hann sér fartölvu til að
geta verið oftar í sambandi. Pabbi var
alltaf að vonast eftir að við flyttum
fljótt aftur til Íslands. Hann kom einu
sinni í heimsókn til okkar á meðan við
dvöldum erlendis og áttum við ynd-
islegar stundir saman. Það var mikið
út af pabba sem við ákváðum að flytja
aftur heim til Íslands til að gera okk-
ur kleift að eyða fleiri stundum sam-
an.
Pétur og Kristján bræður mínir
voru einstaklega góðir við pabba eftir
að hann veiktist. Kristján og Aralyn
buðu pabba gjarnan heim í mat á
sunnudögum. Pabbi hafði einstak-
lega mikla ánægju af sumarbústaða-
ferðum sem hann fór með Pétri og
Kristjáni. Síðasta utanlandsferð
pabba til Kaupmannahafnar með
bræðrum mínum og Sólveigu Maríu
var lengi í minningunni.
Þakka þér fyrir allt, pabbi minn.
Ég sakna þín mikið en ég veit að þú
ert hjá okkur í anda.
Ástar- og saknaðarkveðjur.
Guð blessi þig elsku sæti pabbi
minn.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
Hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Valdimar Briem.)
Erla Sólveig, Grétar og dætur.
Þó að ég vissi að þú myndir fara frá
mér á endanum þá er alltaf svo erfitt
að kveðja einhvern sem manni þykir
svo vænt um. Afi minn, alltaf svo sæt-
ur og skemmtilegur og aldrei hrædd-
ur við að segja hvað þér fannst. Afi
minn sem kvartaði ekki þó þú værir
fangi í þínum eigin líkama
Ég er ánægð fyrir þína hönd að
vera loksins frjáls en þó get ég ekki
annað en óskað eftir einu faðmlagi,
einni súkkulaði-sígarettu-lykt og ein-
um kossi í viðbót. Ég veit þú horfir
yfir okkur og bíður eftir að búa til
fiskiveisluna þegar við hittumst aft-
ur.
Við söknum þín mikið.
Helga María.
Ég trúi því ekki að þú sért farinn,
afi minn. Ég mun aldrei gleyma
þeirri stundu þegar mér var sagt að
þú værir dáinn. Ég var svo leið og
mér brá svo við fréttirnar, og ég
sagði við sjálfan mig: Ég hefði átt að
fara oftar að heimsækja afa eða
hringja oftar, en núna er það of seint.
Ég mun aldrei gleyma því að afi
kvartaði aldrei þó að hann væri með
verki því að hann vildi ekki að honum
yrði vorkennt. Ég mun aldrei gleyma
hans smitandi hlátri og hlýja brosi.
Við söknum þín, elsku afi.
Lísa Rut.
Ó afi, á hverjum degi mun ég
sakna þín. Ég trúi ekki að á hverjum
degi þegar ég vakna þá sért þú ekki
lengur hjá okkur.
Þú hrósaðir mér og sagðir alltaf að
ég væri sæt og liti vel út þegar ég
gekk með Gabríel, þó að mér fyndist
svo ekki vera.
Gabríel fær því miður ekki tæki-
færi til að kynnast þér og sjá hversu
mikill snillingur og hversu góður þú
varst, en ég mun segja honum frá þér
þegar hann verður eldri.
Guð blessi þig.
Linda Rós.
Afi minn.
Þú munt verða í huga okkar og
bænum.
Þakka þér fyrir að vera fyrsta
flokks faðir mömmu minnar og
þakka þér fyrir að vera frábær afi.
Við munum aldrei gleyma þér og
við munum ennþá hlæja að bröndur-
um þínum.
Ég trúi því ekki ennþá að þú sért
farinn fyrir fullt og allt. Núna ertu
frjáls eins og fuglinn.
Við söknum þín mjög mikið.
Vaktu, minn Jesús, vaktu í mér,
vaka láttu mig eins í þér.
Sálin vaki þá sofnar líf,
sé hún ætíð í þinni hlíf.
(Hallgrímur Pétursson)
Ég kveð þig eins og þú kvaddir mig
oft:
„See you later Alligator.“
Katrín Ósk.
Mig langar til þess að minnast á
samvistir okkar frændanna, en við
vorum bræðrasynir. Minnistæðust
mér eru helst gamlárskvöldin á
Grímstaðaholtinu, þar sem feður
okkar og bræður þeirra hittust og
sungu mikið saman, en þeir voru allir
miklir söngmenn. Þá er einnig að
minnast ferðar okkar Kristjáns til
Kaupmannahafnar þegar við vorum
um 25 ára aldur, þar sem við bröll-
uðum ýmislegt saman í þeirri
ógleymanlegu ferð. Góð vinátta okk-
ar hélst alla tíð frá barnæsku. Seinna
hófum við á svipuðum tíma báðir
leigubílaakstur hjá Hreyfli. Þegar
heilsu hans fór að hraka um 2004 lét-
um við það ekki stoppa okkur í því að
hittast. Mikill vinur okkar beggja og
bróðir Kristjáns var Róbert en hann
lést fyrir um það bil rúmlega 30 ár-
um.
Kæri frændi og vinur, gakk þú á
guðs vegum.
Reynir Kristinsson
og fjölskylda.
Kristján S.
Kristjónsson
Lengd | Minningargreinar séu ekki
lengri en 3.000 slög (stafir með bil-
um - mælt í Tools/Word Count).
Ekki er unnt að senda lengri grein.
Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur, og
votta þeim sem kvaddur er virðingu
sína án þess að það sé gert með
langri grein. Ekki er unnt að tengja
viðhengi við síðuna.
Formáli | Minningargreinum fylgir
formáli, sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá, sem
fjallað er um, fæddist, hvar og hve-
nær hann lést, um foreldra hans,
systkini, maka og börn og loks hvað-
an útförin fer fram og klukkan hvað
athöfnin hefst.
Minningargreinar
Útfararþjónusta
Davíðs Ósvaldssonar ehf.
Davíð Ósvaldsson
Útfararstjóri
S. 896 6988 / 553 6699
Óli Pétur Friðþjófsson
Útfararstjóri
S. 892 8947 / 565 6511
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
vinarhug við fráfall ástkærs eiginmanns, föður,
tengdaföður og afa,
KRISTINS GUÐNASONAR,
Furugerði 1,
áður Bólstaðarhlíð 33,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk deildar 13D,
Landspítala við Hringbraut, fyrir alúð og kærleika.
Ólína Kristjánsdóttir,
Guðni Kristinsson, Dagbjört Þyri Þorvarðardóttir,
Kristján Kristinsson, Birna Guðbjörnsdóttir
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu
við andlát og útför föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
SVEINS KRISTJÁNSSONAR
frá Drumboddsstöðum,
Biskupstungum.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Hjúkrunarheimilinu
Ási, Hveragerði, fyrir frábæra aðhlynningu og
virðingu.
Svavar Ásmundur Sveinsson, Laufey Eiríksdóttir,
Ragnheiður Sveinsdóttir,
Guðríður Sveinsdóttir,
Gísli Rúnar Sveinsson, Sigurveig Helgadóttir,
Baldur Indriði Sveinsson, Betzy Marie Davidson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
hlýhug við andlát og útför ástkærs föður okkar,
KARLS LEVÍ JÓHANNESSONAR,
Seljavegi 11,
Reykjavík,
Fyrir hönd aðstandenda,
Jóhann Z. Karlsson,
Hera M. Karlsdóttir Toutai,
Karl Karlsson,
Hörður Karlsson,
Sigríður Karlsdóttir,
Kristján Jóhannes Karlsson,
Kristín Sigurbjörg Karlsdóttir.
✝
Innilegar þakkir til þeirra sem sýndu okkur samhug
og hlýhug við andlát og útför móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
EYDÍSAR HANSDÓTTUR,
Hjallavegi 7,
Reykjavík.
Guðbrandur Kjartansson, Alda Gunnarsdóttir,
Magdalena Margrét Kjartansdóttir, Ingólfur Steinar Óskarsson,
Kolbrún Björgólfsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.