Morgunblaðið - 01.03.2008, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. MARS 2008 33
✝ Ragnar Guð-björn Axelsson
fæddist í Ólafsfirði
3. júlí 1936. Hann
lést á dvalarheim-
ilinu Hornbrekku
23. febrúar síðastlið-
inn. Hann var sonur
hjónanna Petreu Að-
alheiðar Rögnvalds-
dóttur húsfreyju, f.
16.11. 1908, og Pét-
urs Axels Péturs-
sonar sjómanns, f.
4.1. 1912, d. 23.4.
1960. Systkini Ragn-
ars eru Rögnvaldur Kristinn, f.
1935, d. 1935, Rögnvaldur Krist-
inn, f. 1937, d. 1957, Ásta Bjarn-
heiður, f. 1938, Sveinbjörn, f. 1940,
Sæunn Halldóra, f. 1942, Sigurrós,
f. 1943, d. 1944, Lára Sigurbjörg, f.
1945 og Hanna Brynja, f. 1949.
Dóttir Ragnars og Höllu Gísla-
dóttur, f. 1938, er Sumarrós Hild-
ur, f. 1956, maki Bergur Finnsson,
f. 1950, sonur þeirra er Jakob
Gunnar, f. 1990.
Ragnar giftist hinn 16.12. 1978
Gabriellu Oddrúnu
Eyfjörð Þorsteins-
dóttir, f. 1930, d.
1987. Fyrir átti hún
7 börn, þau eru Þor-
steinn, f. 1950, Rós-
ant, f. 1951, Frið-
björg, f. 1955,
Oddur, f. 1958, Jó-
hanna, f. 1960, El-
ísabet, f. 1962, og
einn er látinn.
Ragnar ólst upp í
Ólafsfirði og bjó þar
alla sína tíð. Hann
var frá unga aldri
hlynntur sjómennsku sem hann
stundaði frá fermingu fram til
1983 er hann kom alfarið í land
vegna veikinda. Hann hélt samt
áfram veiðiskap sínum í ám og
vötnum landsins eins og honum
var einum lagið. Alla tíð þótti hon-
um best að vera í Ólafsfirði og
finna fyrir mættinum, gleðinni og
friðnum sem fylgdi tilverunni þar.
Útför Ragnars fer fram frá
Ólafsfjarðarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Elsku pabbi, við kveðjum þig með
þessum orðum og og biðjum þér
blessunar um eilífð. Far glaður þinn
veg.
Þín dóttir, tengdasonur og barna-
barn,
Sumarrós, Bergur og
Jakob Gunnar.
Okkur bræðurna langar með þess-
um línum að minnast móðurbróður
okkar, Ragnars Guðbjörns Axelsson-
ar sjómanns, sem jarðsunginn er í
dag, laugardag, frá Ólafsfjarðar-
kirkju.
Raggi var alltaf nærri okkur í okk-
ar uppvexti og tilveru. Þeir bræður,
hann og Bubbi byggðu sér myndar-
legt tveggja hæða steinhús við hliðina
á húsi foreldra okkar við Hlíðarveg-
inn hér í Ólafsfirði og þar bjó Raggi á
efri hæðinni um lengri tíma.
Raggi var sjómaður alla tíð. Hann
var farsæll sem slíkur og kom við
flestalla þætti íslenskrar útgerðar-
sögu. Hann hóf sjósókn um fermingu
á árabát, síðan á trillu með afa Axeli,
var á hinum ýmsu vertíðarbátum og
lauk síðan sinni sjósókn á skuttogar-
anum Sólbergi, ÓF 12 frá Ólafsfirði.
Minningarnar eru margar. Allt frá
því að fá að fara með frænda í fjár-
húsin að sinna rollunum, skreppa fyr-
ir hann út í sjoppu að kaupa 8 pulsur
með öllu og 1 malt með, yfir í þann
tíma sem við unnum saman í saltfiski
heima í Ólafsfirði og landsmálin voru
krufin þar til mergjar. Þetta með 8
pulsurnar er sko engin prentvilla. Á
sínum yngri árum var frændi mikill
matmaður, alveg orðlagður sem slík-
ur. Er ekki frítt við að hann hafi geng-
ist svolítið upp í því, allavega er það
haft eftir kokki einum á bát sem hann
var á, að ef Raggi væri um borð, þá
þyrfti heilt lambalæri í sunnudags-
matinn, bara fyrir hann.
Það er ef til vill náttúra mikilla mat-
manna að vera liðtækir við tilreiðslu
matfanga. Það var altént svo að fáir
höfðu betra lag á að salta kjöt en
Raggi, og þegar okkur vantaði að vita
hvernig best væri að flá sel og tilreiða,
var gott að leita í smiðju til hans.
Á góðri stundu var enginn glaðari
en Raggi. Hann hló hátt og mikið og
innilega þegar svo bar undir, jafnvel
svo að hann táraðist.
Tvær utanlandsferðir fórum við
saman. Sú fyrri var til Glasgow og
Edinborgar og sú seinni til Benidorm.
Óhætt er að segja að frændi hafi
virkilega átt sinn þátt í því að báðar
þessar ferðir hafa orðið okkur bræðr-
um ógleymanlegar.
Raggi var víðlesinn og átti ágætt
bókasafn. Blöðunum gerði hann líka
góð skil og var þannig vel með á nót-
unum í þeim þáttum sem þar voru til
umræðu hverju sinni.
Eftir að heilsa hans bilaði má segja
að við höfum enn betur fengið að
kynnast því hvern mann hann hafði
að geyma. Oftar en ekki héldum við
að nú væri svo komið að erfitt yrði
fyrir okkar mann að komast til heilsu
á ný, en alltaf kom hann til baka. Með
sínu æðruleysi og lítillæti sem oft ein-
kennir mikla menn vann hann sig frá
hverri þraut og bar höfuðið hátt.
Nú er frændi lagður af stað í sína
hinstu för og trúum við því að viðtök-
urnar verði góðar í nýrri höfn.
Elsku amma, Rósa, mamma,
Bubbi, Ásta, Lára og Hanna; okkar
innilegustu samúðarkveðjur til ykkar
allra.
Ásgeir Logi Ásgeirsson
og fjölskylda,
Kristján Ragnar Ásgeirsson,
Sigurgeir Frímann Ásgeirsson.
Það er oft erfitt að vakna. Að vakna
við símtal heiman frá Íslandi sem bar
fréttir um að Raggi frændi væri dáinn
varð þó til að mig langaði ekkert fram
úr rúminu þann morguninn. Mamma
hringdi strax og hún fékk fréttirnar
og lét okkur vita. Þetta er skrítin til-
finning. Mér finnst ólíklegt annað en
að næst þegar við komum heim til
Ólafsfjarðar eigi ég eftir að vera á
kíkkinu eftir honum. Gá hvort ég sjái
ekki bílinn hans á ferðinni. Hann og
Bubba frænda úti að forvitnast um
gang mála í bænum og næstu hér-
uðum.
Raggi, líkt og öll hans systkin og
amma, varð fyrir þungum áföllum um
ævina, ástvinamissi sem erfitt er að
gera sér í hugarlund hvernig maður
sjálfur tæki á. Við þessa erfiðleika
bættist síðan heilsuleysi sem varð til
þess að Raggi varð að breyta til í ýms-
um málum og það gerði hann. Það
þarf styrk til að breyta áralöngum
venjum, hvort sem um góða siði eða
slæma er að ræða. Hann sýndi okkur
að hann bjó yfir þessum styrk og kom
lagi á sitt líf, sem skapaði grunn fyrir
að við fengum þó að njóta nærveru
hans fram til þessa dags.
Raggi var góður frændi. Alltaf for-
vitinn um okkar hagi, hvort okkur liði
vel, hvort okkur gengi vel, hvort allt
væri ekki í lagi. Alltaf spenntur fyrir
að heyra sögur af börnunum okkar og
hlæja að bröltinu í þeim. Það var bara
svo gott að vera nálægt honum.
Raggi bjó orðið sökum heilsu sinn-
ar á dvalarheimilinu Hornbrekku í
Ólafsfirði, ásamt ömmu og Bubba
frænda, bróður hans. Þetta veit ég að
var gott fyrirkomulag fyrir hann, en
það sem okkur fannst gott að sjá var
að hann lokaði sig ekkert inni. Raggi
var mikið á ferðinni. Við sáum bræð-
urna í bíltúrum, við hittum á Ragga í
berjamó, við veiðar frammi í á eða úti
á bryggju. Hann var oft að veiða og
fékk oft fisk og það fannst krökkun-
um okkar spennandi og vildu standa
sig vel við veiðimennskuna eins og
hann.
Við söknum Ragga sárt. Þessa
góða frænda og allrar sögunnar sem
með honum er nú liðin undir lok.
Elsku amma, mamma, Bubbi, og
elsku frænkur; mínar innilegustu
samúðarkveðjur til ykkar allra.
Axel og fjölskylda, Spáni.
Jæja Raggi minn þá er víst komið
að kveðjustund. Stund sem mitt
barnslega eðli hélt að væri í órafjar-
lægð og ég hugði ekki að. Stund sem
ég á erfitt með að sætta mig við enda
þú gegnt ákveðnu hlutverki alla mína
lífsleið og verið mér svo nálægur síð-
astliðin ár. Ég þarf ekki annað en að
loka augunum, þá finnst mér ég vera
komin í stofuna til ykkar Ellu á Hlíð-
arveginum; sjö, átta ára, uppnumin af
öllum fallegu hlutunum ykkar. Upp-
stoppaðir fuglar og kópur sem ég hélt
svo upp á, glitrandi styttur í öllum
regnbogans litum og ekki má gleyma
fallegu stólunum sem báru sessur
bróderaðar af Ellu. Ég gat dvalið
heilu tímana hjá ykkur enda allt gert
til þess að stundirnar yrðu sem
skemmtilegastar. Þessar minningar
eru mér svo dýrmætar. Seinni árin
urðu þér síðan erfið. Þú veiktist, hófst
þá þín þrautaganga og hún Ella þín
lést eftir höfðinglega baráttu við
krabbamein, mótlætið varð mikið. Við
hittumst sjaldan en hugur minn var
oft hjá þér.
Það var síðan veturinn ’96 að ég
kom norður til að kenna og þú bjóst
með ömmu í Háaskála. Vinskapur
okkar var svo heill, stutt í grín og mik-
ið hlegið, gantast með liðinn tíma og
samferðafólk. Ég var mikið hjá ykkur
enda heilagt að koma eftir kennslu og
fá mér kaffi og smurt sem þið voruð
búin að sjá fyrir. Er amma fékk sér
síðan lúr kveiktum við okkur í sígar-
ettu og ræddum dagsins önn. Ég fyllti
þig af kjaftasögum úr bæjarlífinu og
þú minntist gamallar tíðar. Ég sakna
enn þessara stunda. Einnig horfðum
við oft á brjálaðar hasarmyndir í sjón-
varpinu enda þú sólginn í þær, átum
karamellur og hlaup í tonnavís og lof-
uðum hvort öðru að borga tannlækn-
areikningana er að þeim kæmi. Þessi
vetur var mér ómetanlegur og Guðs
gjöf að fá það tækifæri að umgangast
ykkur ömmu svona mikið.
Þú varst stangveiðimaður fram í
fingurgóma, áttir allar veiðigræjur og
þið Ási voruð duglegir að veiða. Síð-
astliðin sumur varstu farinn að koma
með okkur til Árnýjar og Ásgríms að
Mallandi í vötnin góðu. Þar áttum við
öll yndislegar stundir með þeim heið-
urshjónum. Er við Magni tókum sam-
an voruð þið ekki lengi að mynda
þennan ljúfa vinskap sem hélt þar til
yfir lauk og er Mikael heyrði að þú
værir dáinn bað hann Guð í bænum
sínum að gera þig að engli. Síðan
spurði hann daginn eftir hvar sálin
þín væri og líkami, ég reyndi að út-
skýra eftir megni fyrir fimm ára
gömlum dreng hvernig farið væri. Í
bænum sínum um kvöldið var Guð
beðinn um að gera við þig og senda
þig til ömmu og Bubba. Hann vissi að
það væri ekki hægt en hann langaði
bara svo að knúsa þig. Mig vantar
líka, elsku Raggi, að fá að setjast nið-
ur með þér með síðasta kaffibollann
og kyssa þig og knúsa í kveðjuskyni.
Ég er samt Guði þakklát fyrir að hafa
veitt þér hvíldina enda hún þér náðug
ég veit að vel var tekið á móti þér, þú
umvafinn ást og hlýju á endastöð og
nýir tímar teknir við. Við sem eftir
stöndum full saknaðar ornum okkur
við minningar um þig. Ég bið góðan
Guð að styrkja okkur öll er kemur að
hinstu kveðjustund.
Ég kveð þig elsku frændi, takk fyr-
ir allt, Magni og Mikael Viktor senda
góðum frænda og félaga kveðju. Við
sjáumst, þín
Petrea.
Ragnar Guðbjörn
Axelsson
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
FREYGERÐUR GUÐRÚN BERGSDÓTTIR,
Austurbyggð 17,
Akureyri,
lést að Dvalarheimilinu Hlíð laugardaginn
23. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Glerárkirkju þriðjudaginn
4. mars kl. 14.00.
Blóm og kransar eru afþakkaðir, en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á líknarstofnanir.
Sigrún Finnsdóttir, Daníel Þórðarson,
Guðmundur Finnsson, Gréta Stefánsdóttir,
Bergur Finnsson, Sumarrós Ragnarsdóttir
og fjölskyldur.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÁSTA SIGRÍÐUR ÞORKELSDÓTTIR,
áður til heimilis að
Hringbraut 107,
Reykjavík,
er lést aðfaranótt mánudagsins 25. febrúar, verður
jarðsungin frá Dómkirkjunni í Reykjavík
mánudaginn 3. mars kl.13.00.
Blóm vinsamlega afþökkuð, en þeim sem vildu minnast
hennar er bent á Barnaspítala Hringsins s. 543 3700.
Unnur Björgvinsdóttir,
Björg Björgvinsdóttir, Valdimar Karlsson,
Steinunn Þórisdóttir, Björn S. Jónsson,
Björgvin Þórisson, Helga Jónatansdóttir,
ömmubörn og langömmubörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
ÁRSÆLL HERMANNSSON,
Dynskógum 9,
Hveragerði,
lést á Landspítala, Fossvogi, fimmtudaginn
21. febrúar.
Hann verður jarðsunginn frá Hveragerðiskirkju
laugardaginn 1. mars kl. 14.00.
Ragnheiður Guðrún Þorgilsdóttir,
Margrét Ársælsdóttir, Hjálmar Brynjúlfsson,
Hafsteinn Már Ársælsson, Helga J. Sigurjónsdóttir,
Hermann Ársælsson, Sigríður Sigmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
BRAGI VIÐAR PÁLSSON,
Björgum 2,
Hörgárdal,
lést á heimili sínu miðvikudaginn 27. febrúar.
Hafdís Jóhannesdóttir,
Sigmar Bragason, Anna Þóra Ólafsdóttir,
Viðar Bragason, Ólafía K. Snælaugsdóttir,
Fanndís Viðarsdóttir,
Kristófer Fannar Sigmarsson,
Daníel Freyr Sigmarsson,
Kristín Ellý Sigmarsdóttir.
✝
Elskuleg eiginkona mín og móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
FRÍÐA GUÐBJARTSDÓTTIR
frá Kvígindisdal,
Kjartansgötu 15,
Borgarnesi,
andaðist á Dvalarheimili aldraðra, Borgarnesi,
fimmtudaginn 28. febrúar.
Útförin fer fram frá Háteigskirkju þriðjudaginn
11. mars kl. 13.00.
Valur Thoroddsen,
Haukur Valsson, Kristín Einarsdóttir,
Hildur Valsdóttir,
Snædís Valsdóttir, Ólafur Sigurðsson,
Anna Valsdóttir, Árni Magnússon,
Magnús Valsson, Guðrún Ásgeirsdóttir,
ömmu- og langömmubörn.