Morgunblaðið - 28.03.2008, Page 35

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 28. MARS 2008 35
✝ Guðbjörg Odds-dóttir fæddist á
Heiði á Rang-
árvöllum 23. desem-
ber 1921. Hún lézt á
líknardeild Landa-
kotsspítala á skír-
dag 20. marz síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru Helga
Þorsteinsdóttir,
húsmóðir, f. 23.
ágúst 1890, d. 15.
febrúar 1988 og
Oddur Oddsson,
bóndi á Heiði, f. 28.
des. 1894, d. 6. apríl 1972. Systk-
ini hennar eru Þorsteinn, f. 1920,
Ingigerður, f. 1923, Árný Odd-
björg, f. 1928 og Hjalti, f. 1934.
Guðbjörg giftist 11. desember
1943 Pétri Einarssyni, verka-
manni frá Geldingalæk á Rang-
árvöllum, f. 11. október 1910, d.
12. janúar 1985. Foreldrar hans
voru Ingunn Stefánsdóttir, hús-
móðir og rjómabústýra, og Einar
Jónsson, bóndi og alþingismaður
á Geldingalæk.
Sambýlismaður Guðbjargar frá
1989 var Ingibjörn Hallbertsson,
fv. sjómaður, f. 23. júní 1928.
Börn Guðbjargar og Péturs
eru: 1) Oddur Vilberg, f. 4. maí
1944, d. 15. marz 1995. Eiginkona
hans var Ragna Kristín Jóns-
dóttir. Börn þeirra: a) Guðbjörg,
dóttur. Börn þeirra eru: a) Arnar
Már, f. 1980, sambýliskona Ásta
Logadóttir, synir þeirra eru Logi
Freyr og Loftur Þór. b) Ingunn, f.
1983, sambýlismaður Bjarni
Kristinsson, sonur þeirra er Tóm-
as Bogi. c) Heiður, f. 1987, unnusti
Stefán Atli Thoroddsen. 5) Linda
Björg, f. 30. júlí 1961, gift Jóhanni
Unnsteinssyni. Synir þeirra eru a)
Unnsteinn, f. 1986, sambýlis-
maður Atli Stefán Yngvason. b)
Bjarki, f. 1989.
Guðbjörg vann hefðbundin
sveitastörf á æskuheimili sínu,
unz hún fluttist til Reykjavíkur
um tvítugt. Einn vetur sótti hún
nám í Húsmæðraskólanum í
Hveragerði. Hún vann við sauma-
skap í mörg ár við góðan orðstír,
bæði heima og hjá öðrum. Nutu
börn hennar og þeirra vinir marg-
ir góðs af hæfileikum hennar við
saumavélina. Hún starfaði við eld-
hús Landspítalans í nokkur ár og
var það hennar síðasti vinnu-
staður. Síðustu árin naut Guð-
björg þess að ferðast bæði innan
lands og erlendis, þar til heilsan
tók að gefa sig fyrir 2 árum.
Fyrstu búskaparárin bjuggu Guð-
björg og Pétur á Grettisgötu 67,
síðan á Langholtsvegi 79, þá í Ból-
staðarhlíð 7 og loks í Stórholti 24.
Árið 2001 fluttust hún og Ingi-
björn á Kópavogsbraut 1a í Kópa-
vogi og þar bjó hún til dauðadags.
Útför Guðbjargar verður gerð
frá Háteigskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 11.
f. 1972, sambýlis-
maður Magnús Már
Magnússon, sonur
þeirra er Ragnar
Fannberg. Börn
Guðbjargar og Sig-
urðar Arnars Jóns-
sonar eru Karlotta
og Oddur Vilberg. b)
Sigurrós Jóna, f.
1979, gift Jóhannesi
Birgi Jenssyni, dóttir
þeirra er Ragna
Björk. Sambýlis-
maður Rögnu Krist-
ínar er Haukur
Geirsson. 2) Ingunn Pétursdóttir
Sim, búsett í Ferndale, WA í
Bandaríkjunum, f. 16. júní 1947,
gift John Williamson Sim. Synir
þeirra eru: a) Pétur, f. 1970,
kvæntur Wendy Sim, synir þeirra
eru Alexander og Brevin. b) Ian, f.
1973, sambýliskona Tammy
Fawns, dætur þeirra eru Haley
Nicole og Kyla Michelle. 3) Einar,
f. 3. nóvember 1949, kvæntur
Ingibjörgu Guðrúnu Magn-
úsdóttur. Börn þeirra eru: a)
Ágústa, f. 1972, börn hennar eru
Stefán Andri Ingvarsson og Rakel
Hlynsdóttir. b) Pétur Óli, f. 1977,
sambýliskona Eydís Stefánsdóttir,
börn þeirra eru Einar Karl og Lí-
ney Ósk. c) Helgi Páll, f. 1983.
4) Loftur Þór, f. 15. september
1956, kvæntur Dröfn Eyjólfs-
Nú er tengdamóðir mín kær, hún
Bagga, fallin frá eftir erfið veikindi.
Erfitt verður að venjast lífinu án
hennar.
Ég kom inn í líf Böggu fyrir tæp-
lega 35 árum. Þá var ég á 16. ári og
var að slá mér upp með Lofti, syni
hennar. Ég var mjög feimin og hlé-
dræg en það rann fljótlega af mér
þegar ég fór að kynnast henni og
hennar fjölskyldu og fljótlega var ég
orðin eins og ein af hennar börnum
að mér fannst. Við Loftur byrjuðum
okkar fyrsta búskap í risinu í Ból-
staðarhlíð 7, í sama húsi og tengdó,
þá aðeins 19 og 20 ára. Bagga pass-
aði þá vel upp á að við fengjum gott
að borða reglulega og var iðin við að
bjóða okkur í mat.
Bagga var stórglæsileg kona, allt-
af flott til fara og hugsaði vel um út-
litið. Hún var flink saumakona og
þegar börnin voru lítil tók hún að sér
að sauma skátaskyrtur heima, og
gekk saumavélin á kvöldin og langt
fram á nótt. Bagga saumaði öll föt á
börnin og var eftir því tekið hve flott
fötin voru, eins og keypt út úr búð.
Hún saumaði brúðarkjólana á dætur
sínar og tengdadætur. Hún vílaði
ekki fyrir sér að ganga í ýmis verk
sem þurfti að gera heima fyrir, ég
man t.d. eftir því að hún var að dúk-
leggja baðherbergisgólfið heima hjá
sér. Þetta var ekkert sérstaklega
gott fyrir mig þar sem sonur hennar
hafði miklar ranghugmyndir um
hvað konan ætti að gera á heimilinu.
Mamma hans hafði, jú, séð um allt.
Bagga var fædd og uppalin á Heiði
á Rangárvöllum. Árið 1970 fékk fjöl-
skyldan landskika hjá foreldrum
hennar á Heiði og var reistur þar
sumarbústaður, Sælukot, og varð
þetta hennar sælureitur. Strax í upp-
hafi byrjaði sonur hennar Oddur og
hún að planta þar trjám sem í dag
eru orðin að myndarlegum skógi.
Áttu hríslurnar hug hennar allan
þegar hún var fyrir austan, alltaf
verið að bera á áburð og klippa,
snyrta og bæta við. Margar góðar
stundir hefur stórfjölskyldan átt
saman í Sælukoti og nutu barna-
börnin góðs af því að vera þar með
ömmu sinni.
Lífið hefur ekki alltaf verið dans á
rósum. Tengdafaðir minn lést árið
1985. Síðan þurfti hún að fylgja elsta
syni sínum til grafar árið 1995. En
lífið hélt áfram. Bagga hóf sambúð
með Ingibirni Hallbertssyni fyrir
tæpum tveimur áratugum. Þau voru
dugleg að ferðast saman, bæði inn-
anlands og erlendis og fara út að
dansa.
Bagga var mjög hraust kona, hafði
varla á sjúkrahús komið. Fyrir
tveimur árum fór hún í mjaðma-
skiptaaðgerð, þá á 85. aldursári, og
upp úr því greindist hún með
krabbamein. S.l. hálft ár er búið að
vera henni erfitt og eftir tæplega
tveggja mánaða sjúkrahúslegu fékk
hún hvíldina.
Síðustu vikuna lá hún líknardeild-
inni á Landakoti og er varla hægt að
hugsa sér betri stað til að dvelja á
þegar maður er sjúkur og þarf á
mikilli umönnun að halda. Starfs-
fólkið líkast englum. Kunnum við
þeim bestu þakkir fyrir.
Kveð ég nú kæra tengdamóður
mína og þakka henni fyrir allt.
Dröfn.
Nú hefur hún tengdamóðir mín
fengið lausn frá erfiðum veikindum
sínum og lagt upp í langferðina
miklu sem fyrir okkur öllum liggur
að fara fyrr eða síðar. Ekki efa ég að
vel hefur verið tekið á móti henni í
fyrirheitna landinu.
Tengdamamma var glæsileg kona
og skemmtileg og mikill dugnaðar-
forkur til allra verka, en eins og
hvunndagshetjum síðustu aldar var
tamt þá gumaði hún ekki af afrekum
sínum. Aldrei lét hún hugfallast og
hélt ótrauð áfram þótt á móti blési og
erfiðleikar steðjuðu að. Hún missti
bæði eiginmann sinn og síðan elsta
son sinn sem hún mat svo mikils og á
síðustu árum missti hún sjálf smám
saman alveg heilsuna.
Þegar ég kom inn í fjölskylduna,
ung og feimin, aðeins sextán ára, í
fylgd elsta sonarins, þá áttu þau
hjónin fimm börn og það yngsta bara
nokkurra mánaða. Samt sem áður
gaf hún tengdamamma sér tíma til
þess að sauma á alla fjölskylduna og
lét sig ekki muna um það að bæta
tengdadótturinni við. En það var
ekki eini saumaskapurinn, því hún
tók heim saumaverkefni og saumaði
skátaskyrtur í hundraðatali, oftast á
nóttunni því þá sagði hún að væri svo
gott næði. Hún átti líka alltaf eitt-
hvað nýbakað og gott með kaffinu og
heimilið endurspeglaði allt góða um-
hyggju og myndarskap. Hún skilur
eftir sig stóran hóp afkomenda sem
hún var mjög stolt af og hefur fylgst
vel með hverjum og einum. Þeir eru
því margir sem nú sakna ömmu
Böggu en það var hún kölluð hvort
sem um ömmu eða langömmubörn
var að ræða.
Líf tengdamömmu var oft erfitt,
en snerist fjarri því eingöngu um erf-
iðleika.
Þegar hún hafði verið ekkja í
nokkur ár kynntist hún honum Inga-
birni og þá gjörbreyttist líf hennar.
Nú kynntist hún því að geta ferðast,
en enginn bíll hafði verið til á heim-
ilinu á árunum áður, eins og svo al-
gengt var á þeim tíma. En með Inga-
birni kom ferskur andblær inn í líf
hennar með mikilli hamingju og við
tóku ferðalög bæði innanlands og ut-
an og dansinn höfðu þau í hávegum
og nutu þess að fara með vinum sín-
um og dansa með eldri borgurum.
Þær voru líka ófáar stundinar sem
þau nutu ásamt fjölskyldunni í Sælu-
koti, sumarbústaðnum sem reistur
var á æskustöðvum tengdamömmu á
Heiði á Rangárvöllum. Þar var það
henni kappsmál að mikið yrði gróð-
ursett af trjám og gekk hún fremst í
flokki til þeirra verka.
Þær hlýju móttökur sem ég fékk
hjá tengdaforeldrum mínum við
fyrstu kynni mín af þeim og sá órjúf-
anlegi vinskapur og væntumþykja
sem tókst með okkur tengda-
mömmu, gerði það að verkum að frá
þeim tíma hefur mér alltaf fundist
sem ég hafi átt tvær mæður.
Ég er henni sérstaklega þakklát
fyrir það að hafa ekki sleppt af mér
hendinni eftir veikindi og lát Odds
heitins og fyrir það að hafa hvatt mig
og stutt þegar ég kynntist nýjum
manni og síðan tekið honum eins og
einum úr fjölskyldunni. Hafðu þökk
fyrir það og alla samfylgdina, elsku
tengdamamma.
Ragna Kristín Jónsdóttir.
Ég kynntist Guðbjörgu Oddsdótt-
ur fyrir 30 árum þegar ég fór að
heimsækja Lindu, dóttur hennar, í
Bólstaðarhlíðina. Þegar Bagga
heyrði af því að þessi strákur sem
væri farinn að venja komur sínar í
forstofuherbergið væri 19 ára varaði
hún Lindu við þessum karli, en Linda
var aðeins 16 ára. Þrátt fyrir þetta
get ég ekki sagt annað en að Bagga
hafi tekið mér vel strax í upphafi og
það fór alltaf vel á með okkur.
Ég vill þakka Böggu fyrir hvað hún
reyndist okkur Lindu og strákunum
okkar, þeim Unnsteini og Bjarka, vel.
Eftir að Linda fór aftur að vinna í
Hlíðaskóla kom Bagga til okkar í
Barmahlíðina og var hjá Bjarka fram
á miðjan dag, þangað til hann komst
að í leikskóla.
Bagga fór ekki langt til að ná í eig-
inmann. Sjálf var hún frá Heiði á
Rangárvöllum, en á árinu 1943 gekk
hún að eiga Pétur Einarsson frá
Geldingalæk. Bagga og Pétur eign-
uðust fimm börn, en Pétur dó í janúar
1985. Oddur, elsti sonur þeirra Pét-
urs og Böggu, dó þegar hann var
fimmtugur, eftir langvarandi veik-
indi.
Á árunum upp úr 1970 byggðu
Bagga og Pétur sumarhús í Heiðar-
landi, ásamt eldri sonum sínum, Oddi
og Einari. Þetta er sannkallað Sælu-
kot. Þarna hafa afkomendur þeirra
komið saman alla tíð síðan. Eldri
barnabörnin voru svo heppin að
kynnast sveitastörfum á meðan Þor-
steinn bróðir Böggu og síðar Oddur
Þorsteinsson bjuggu á Heiði. Sam-
verustundirnar í Sælukoti eru ómet-
anlegar fyrir fjölskylduna. Þarna
kemur fjölskyldan saman og nýtur
samverunnar. Ég held að þessar
samverustundir í Sælukoti séu helsta
ástæðan fyrir því hvað fjölskyldan er
samrýnd.
Seinna kynntist Bagga Ingibirni
Hallbertssyni frá Veiðileysufirði. Þau
áttu mörg góð ár saman. Bæði höfðu
þau gaman af því að ferðast innan-
lands og erlendis. Bagga kynntist
mörgum nýjum stöðum á þessum
ferðalögum. Þau höfðu bæði heil-
mikla gleði af því að gróðursetja tré í
landareigninni að Heiði og sjá þau
vaxa og dafna. Það þarf mikinn dugn-
að og elju til að stunda trjárækt í vik-
urblönduðum jarðveginum á Rangár-
völlum. Ég held að þau hafi gefið
hvort öðru mikið á þessum árum. Það
kom berlega í ljós skömmu fyrir and-
látið hvað Böggu þótti vænt um Ingi-
björn.
Þrátt fyrir að Bagga hafi aldrei
haft úr miklu að moða var hún alltaf
glæsileg til fara. Hún lagði mikið upp
úr því að vera vel klædd og lagði sér-
staka áherslu á að hárið liti vel út,
enda hafði hún fallegt hár. Hún bar
sig alltaf vel. Henni fannst hins vegar
ekki þægilegt þegar fólk hældi henni
fyrir hvað hún leit vel út, a.m.k. þegar
hennar nánustu höfðu orð á því. Hún
var lítillát og fannst oft á tíðum nóg
um hvað börnin hennar hafa sig mik-
ið í frammi á skemmtunum og öðrum
samkomum. Það er alltaf fjör þar
sem Heiðarættin er. Ég held samt að
hún hafi innst inni verið stolt af þeim
þó hún hafi ekki látið þau vita nægi-
lega vel af því. Það var einfaldlega
ekki hennar að hæla sínum nánustu.
Guð blessi þig Guðbjörg mín og
megi minning þín lifa í hugum okkar
allra.
Jóhann Unnsteinsson.
Guðbjörg Oddsdóttir
Mamma.
Þakka þér fyrir allt sem þú
gerðir fyrir okkur. Þakka þér
fyrir að hafa alltaf átt tíma
fyrir börnin okkar og fjöl-
skylduna alla.
Við kveðjum þig að leiðar-
lokum með virðingu og þakk-
læti í huga, elsku mamma
okkar.
Guð þig leiði sérhvert sinn
sólarvegi alla.
Verndarengill varstu minn,
vissir mína galla.
Hvar sem ég um foldu fer,
finn ég návist þína.
Aldrei skal úr minni mér,
mamma, ég þér týna.
(Höf. Jón Sigfinnsson.)
Þín börn.
HINSTA KVEÐJA
✝
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
GUÐJÓN SVERRIR SIGURÐSSON,
áður til heimilis í Grímshaga 7,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Hrafnistu
laugardaginn 22. mars, verður jarðsunginn frá
Neskirkju mánudaginn 31. mars kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir en þeim sem vildu minnast hans
er góðfúslega bent á hjúkrunarheimilið Hrafnistu.
Valdís S. Daníelsdóttir,
Bragi Guðjónsson, Ingibjörg Júlíusdóttir,
Herdís Guðjónsdóttir, Bjarni M. Jóhannesson,
Sigríður B. Guðjónsdóttir, Guðmundur Gíslason,
afabörn og langafabörn.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og vináttu vegna andláts
ástkærs eiginmanns míns, föður okkar, tengda-
föður, afa og langafa,
HARÐAR ÁGÚSTSSONAR
frá Vestmannaeyjum,
Hagaseli 28,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Grundar deild V-3.
Margrét Guðjónsdóttir,
Guðjón Harðarson, Hrönn Ólafsdóttir,
Ágúst Harðarson, Bryndís Guðjónsdóttir,
Bjarni Harðarson,
Hilmar Harðarson,
Fanney Harðardóttir, Guðmundur Már Þorvarðarson,
María Harðardóttir, Siggeir Kolbeinsson.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
HJÖRTFRÍÐUR HJARTARDÓTTIR,
Brúarholti 4,
Ólafsvík,
verður jarðsungin frá Ólafsvíkurkirkju laugardaginn
29. mars kl. 14.00.
Jón Steinn Halldórsson,
Hjördís Jónsdóttir, Guðlaugur Wium Hansson,
Matthildur Jónsdóttir, Þorvaldur Héðinn Einarsson,
Kristrún Jónsdóttir, Vilhelm Þ. Árnason,
Dröfn Jónsdóttir, Elías Hákonarson,
Halldór Friðgeir Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
 Fleiri minningargreinar um Guð-
björgu Oddsdóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.