Morgunblaðið - 29.04.2008, Síða 29

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 29. APRÍL 2008 29
einnig í skátastarfi. En hæst mun
þó bera starf hans við drengja-
heimilið að Ástjörn í Kelduhverfi.
Fyrir 38 árum gekk Bogi til liðs
við Gídeonhreyfinguna, sem er al-
þjóðafélagsskapur kristinna
manna. Þar bættist honum nýr
starfsvettvangur og gafst honum
nú kostur á að leggja Orð Guðs,
Heilaga ritningu, í hendur skóla-
barna, á hótel, til aldraðra og víð-
ar. Síðar fær Bogi löngun til að
heimsækja fanga í fangahúsinu á
Akureyri, ræða við þá og gefa þeim
kost á að kynnast Heilagri ritn-
ingu.
Allt sitt líf var Bogi árrisull mað-
ur, maður bænarinnar. Þegar
starfskrafta þraut og veikindi
komu breytti það ekki venju hans.
Morgunstundirnar gat hann nú
notað meir til bæna. Á þeim stund-
um munu mörg nöfn hafa verið
nefnd fyrir hástóli Almættisins,
ekki aðeins nöfn Gídeonfélaga.
Í starfinu fyrir Gídeonfélagið
kom Bogi að öllum þeim trúnaðar-
störfum sem annast þurfti og gerði
það af vandvirkni, fórnfýsi og trú-
mennsku.
Að leiðarlokum viljum við þakka
fyrir að hafa fengið að njóta starfs-
krafta hans.
Gídeonfélagið vottar Margréti
eiginkonu hans, Arthuri syni hans
og fjölskyldu innilega samúð.
Far í Guðs friði, kæri bróðir
Bogi.
Gídeonfélagar
á Akureyri.
Á lífsleiðinni kynnist maður
stöku sinnum fólki sem ber eld í
hjarta. Eld sem ber það yfir hvern
þann þröskuld sem á vegi þess
verður og hrasar hvergi. Fyrir
mörgum er þessi eldur leið sérvitr-
inga. Fyrir öðrum, sem bera gæfu
til að kynnast slíku fólki, eru kynn-
in opinberun. Sú opinberun felst í
því að skilja að eldburður þessa
fólks, hefur ekki borið það af vegi,
heldur gert það að fyrirmynd ann-
arra manna.
Bogi boðaði sína sannfæringu af
mildi og skóp þannig öðrum leið-
sögn með fyrirmynd sinni. Þeir
sem fangað hafa Krist í hjarta sér
gætu lært af fordæmi hans. Harð-
ræði bókstafsins réði aldrei för,
heldur andi hans í verki. Þegar
upp er staðið skiptir minna máli
hver trúin var: Miklu fremur, að
þessi trú mótaði manninn, gerði
hann betri og að þeirri fyrirmynd
sem upp úr stóð í samfélagi manna
og gerði það betra.
Upplag Boga til uppeldismála og
skilningur þar á bar vott um
innsæi langt á undan samtíð hans.
Lempni hans og lagni vann hvert
barn á hans band. Hann sýndi af
sér innsæi í eðli og þarfir barna,
sem tekur fram hverri kenningu,
því aðferð hans var kenning í
verki, byggð á djúpstæðu hyggju-
viti. Því hyggjuviti, sem er sér-
hverjum uppalanda óskaviðmið.
Bogi var í lítillæti sínu faðirinn
sem laðaði drengina til sín. Hann
var þeim strangur á stundum, því
hann vissi hvert upplag þeirra var
og hvað til friðar þeirra heyrði,
þannig ól hann upp fleiri mann-
kostamenn og börn en mörgum
foreldrum var oft ljóst í fyrstu.
Bogi bar líka gefu til að vera
hagkvæmur á veraldlegu sviði og
framkvæmdamaður. Þess ber vitni
uppbyggingarstarf hans á Ástjörn.
Hann var hagkvæmur og séður við
ráðamenn og tókst í krafti eldmóðs
síns að sannfæra samferðamenn
sína í forsvari samfélagins um að
veita starfinu fyrir samfélagi barna
brautargengi.
Hann vélaði með hætti töfra-
mannsins út úr þeim hús, kost og
fé og þeir stóðu stoltir af á eftir.
Slíkur var töframáttur sannfæring-
arkrafts hans, því hann trúði á það
sem hann tók sér fyrir hendur.
Líf hans allt var gjöf til annara
manna, gjöf þess sem hlífir sjálfum
sér hvergi. Þess fékk ég að njóta
og þakka.
Hann var vinur sem hafði ekkert
að gefa nema kærleika.
Þannig maður var Bogi Péturs-
son.
Jörundur Guðmundsson.
Hann Bogi er farinn heim til
Drottins. Bogi tók á móti Drottni
um tvítugt og fylgdi honum upp frá
því allt sitt líf. Það var hans gæfa
og hann talaði oft um það. Hann
fór að sækja samkomur á Sjón-
arhæð og fór fljótlega eftir það til
Ástjarnar í fyrsta sinn. Ekki varð
það síðasta ferðin því hann kom
þangað hvert sumar upp frá því og
var forstöðumaður í heil 40 ár. Ég
átti þeirri gæfu að fagna að starfa
við hlið hans í mörg ár, bæði sem
starfsmaður og síðar sem sumar-
búðastjóri þar til hann lét af störf-
um sem forstöðumaður haustið
1999 og undirritaður tók við.
Margar góðar minningar fara í
gegnum hugann þegar hugsað er til
baka. Ég minnist vel drengja-
fundanna í gamla daga á Sjónar-
hæð þar sem við sátum og hlust-
uðum á hann segja sögur. Man
sérstaklega eftir einum fundi þar
sem við vorum aðeins þrír drengir
en Bogi lét það ekki á sig fá, heldur
settist við borðið, tók Biblíuna sína
upp úr snjáðu töskunni sem hann
hafði alltaf með sér og fór síðan að
fræða okkur um Guðsorð. Það var
gott að hlusta á Boga.
Vinnuferðirnar að Ástjörn voru
ávallt skemmtilegar og eftirminni-
legar. Bogi stóð oft vaktina í eld-
húsinu að elda ofan í liðið og kjöt-
súpan hans gleymist engum. Það
var gaman að undirbúa starfið með
honum því það var svo mikill drif-
kraftur í honum og hann vildi helst
strax hefjast handa ef góða hug-
mynd bar á góma.
Bogi hafði marga góða eiginleika.
Ein hans sterkasta hlið var auð-
mýkt. Ef honum varð eitthvað á þá
var hann fljótur að biðjast afsök-
unar og skipti engu máli hvort það
var barn eða starfsmaður. Bogi var
einnig gríðarlegur dugnaðarforkur
og var margra manna maki í allri
vinnu. Hann hlífði sér aldrei í neinu
verki. Er mér minnisstæð ein af
síðustu vinnuferðum hans við
Ástjörn vorið 2000. Verið var að
reisa nýtt starfsmannahús. Bogi
greip skóflu og fór að hjálpa til við
að grafa skurð. Ég frétti seinna að
hann hefði haft svo mikla verki í
hnjánum að verki loknu að hann
hefði verið að hugsa um að láta aka
sér heim til Akureyrar, en hann
harkaði af sér – eins og ávallt.
Bogi var mikill bænamaður.
Hann hvatti börnin til að hafa sín
eigin bænarjóður úti í skógi og það
eru ófá börnin sem hafa farið upp í
herbergið hans Boga í gegnum árin
til að biðja með honum. Hann hafði
oft hjá sér nafnalista og bað fyrir
öllum börnunum með nafni. Guð
einn veit hvað bænir hans hafa
hjálpað mörgum.
Kvöldstundirnar við Ástjörn þar
sem Bogi sagði sögur eru ógleym-
anlegar. Það er ljúfsárt að rifja upp
allar góðu stundirnar í salnum í
Maríubúð þegar Bogi kenndi börn-
unum úr Guðsorði.
Síðustu árin kom Bogi í heim-
sókn að Ástjörn einu sinni á sumri.
Hann kom síðast í júlí 2006 þegar
við héldum upp á 60 ára afmæli
sumarbúðanna. Það var yndislegt
að fá hann og Margréti konu hans í
heimsókn þann dag. Bogi elskaði
Ástjörn, hann elskaði að vera hjá
börnunum og segja þeim frá Jesú.
Nú er hann kominn heim til Jesú,
hann er loksins kominn heim.
Ég votta Margréti konu hans,
Arthuri syni þeirra og öðrum ætt-
ingjum samúð mína.
Guð blessi minningu Boga Pét-
urssonar.
Árni Hilmarsson.
Drengirnir hans Boga Péturs-
sonar voru ekki bara á Ástjörn.
Hann átti líka aðra drengi. Þeir
voru í fangelsinu á Akureyri. Flest-
ir þeirra höfðu hraðað sér um of út
í lífið og ekki kunnað fótum sínum
forráð. Og margir þeirra höfðu ekki
fengið það veganesti til lífsferðar-
innar sem öllum er nauðsynlegt og
uppeldi þeirra hafði verið sem eld-
ur. Þegar þeir voru komnir í fang-
elsið varð Bogi á vegi þeirra. Þang-
að kom hann í hartnær tvo áratugi
einu sinni í viku. Alltaf á mánudög-
um. Fráleitt hávaðasamur maður
heldur hógvær og prúður. Hann
gekk hægum skrefum með lúna
tösku undir hendi og í henni var
Biblían. Þegar inn var komið tók
hann sér sæti við borð í setustof-
unni. Opnaði tösku sína með vinnu-
lúnum höndum og tók upp Biblí-
una. Sat og fletti henni um stund.
Drengirnir hans tíndust inn í setu-
stofuna, oft allir og stundum fáir.
Það kom fyrir að enginn lét sjá sig.
En hann sat þá bara einn og las í
helgri bók og baðst fyrir. Bað fyrir
þeim.
Þeir sátu við borðið og hlýddu á
þennan gamla mann og urðu sem
drengir enda þótt ung andlit sumra
þeirra væru rúnum rist eftir ill-
viðrasamt líferni. Og það var ekki
laust við að mörgum jaxlinum þætti
óvænt skjól í því að vera kominn
aftur á drengsaldur fjarri barningi
veraldar þegar svo mild návist
bauðst þeim sem Boga. Hann las
þýðri röddu úr bók bókanna og
lagði síðan út frá orðum hennar.
Hvatti drengina til að láta í ljós
skoðun sína, ræddi við þá. Úr varð
samtal. Samtal sem væri milli föður
og sona. Þó var hann þeim vanda-
laus. Hann varð þeim sem góður
faðir er þeir höfðu sumir aldrei
kynnst og það eitt varð þeim oft
umhugsunarefni. Bogi leit aldrei á
drengina þessa sem afbrotamenn
heldur sem hjartfólgna þeim er lífið
gaf. Þeir skynjuðu þetta fordóma-
leysi gamla mannsins og hlýjuna
sem streymdi frá honum. Þeir
fundu að hann bar með sér andblæ
himinsins inn í gráan hversdags-
leika fangelsisins og hafði deilt með
þeim heilagri stund. Fundu að hjá
honum var gott að vera. Sem
fangaprestur þjóðkirkjunnar leyfi
ég mér að þakka þessa þjónustu
sem svo gott var að vita af þar
nyrðra. Þakka hana fyrir hönd
þeirra fjölmörgu fanga sem nutu
hennar og hafa ekki tækifæri til að
láta í ljós þakkir sínar.
Guð blessi minningu Boga Pét-
urssonar.
Hreinn S. Hákonarson.
Við vinirnir vorum svo lánsamir
sem ungir drengir að vera sendir
til sumardvalar að drengjaheim-
ilinu að Ástjörn en þar var þá þessi
einstaki hugsjónamaður nýlega tek-
inn við því starfi, sem hann átti eft-
ir að gegna í a.m.k. fjóra áratugi.
Ástjörn og hið fjölbreytta ægifagra
umhverfi var á þessum tíma algjör
ævintýraheimur fyrir unga drengi
sem bjuggu yfir endalausri orku og
hugmyndaflugi. Bogi og hans fólk
sáu til þess, með hugvitsamlegri
blöndu að leik og starfi frá morgni
til kvölds, að hlúa að þessari ynd-
islegu tilveru okkar. Að sjálfsögðu
fylgdu með drjúgir skammtar af
Guðs ótta og góðum siðum, sem
okkur voru innprentaðir og létu
engan drenginn ósnortinn, enda
fram bornir með sérstaklega nota-
legum hætti.
Með Boga Pétursyni er genginn
ótrúlegur maður. Ef nota ætti eitt
eða tvö orð til að lýsa honum þá er
það sem fyrst kemur upp í hugann
að hann var einstakt góðmenni og
ef hann hefði verið kaþólskrar trú-
ar þá er klárt að hann hefði nú
þegar verið tekinn í dýrðlingatölu.
Við æskufélagarnir þökkum af heil-
um hug fyrir þau góðu áhrif sem
Bogi Pétursson hafði á okkur og
erum þess fullvissir að við tölum
fyrir hönd hundraða Ástjarnar-
drengja sem kveðja nú þennan
aldna heiðursmann. Fjölskyldunni
vottum við okkar innilegustu sam-
úð.
Árni Bjarnason og
Þorsteinn Vilhelmsson.
„Veistu ekki að ég er tilbúinn að
hitta Herrann?“ Eitthvað á þessa
leið heyrði ég haft eftir Boga stuttu
áður en hann kvaddi þetta líf. Það
eru forréttindi kristins manns að
eiga fullvissu um hvað tekur við
þegar lífi okkar á jörðinni lýkur.
Bogi gaf Jesú Kristi líf sitt ungur
að árum og helgaði honum líf sitt
eftir það. Þegar Bogi var tvítugur
var hafinn undirbúningur að stofn-
un sumarbúða fyrir börn að
Ástjörn í Kelduhverfi. Bogi tók
virkan þátt í undirbúningnum og
starfinu þar. Starfið að Ástjörn óx
og dafnaði. Árið 1960 var Bogi svo
kosinn forstöðumaður á Ástjörn.
Sinnti hann því starfi áratugum
saman.
Árið 1970 gekk Bogi til liðs við
Gídeonfélagið á Íslandi. Eitt af
markmiðum félagsins er að dreifa
og gefa Nýja testamentið. Þetta
var hugsjón sem Bogi gat heilshug-
ar tekið þátt í. Eitt stærsta verk-
efnið sem Gídeonfélagið tekur þátt
í er dreifing Nýja testamentisins til
allra 10 ára grunnskólabarna á
landinu. Þar var Bogi á heimavelli.
Hann náði vel til barna og unglinga
og reynsla hans frá Ástjörn nýttist
honum vel þegar hann sagði börn-
unum frá því hversu mikils virði
Nýja testamentið væri honum.
Bogi var einnig duglegur að heim-
sækja fanga í fangelsið og gat þar
sagt þeim sem þar dvöldu hversu
gott það væri að geta talað um öll
sín hjartans mál við þann sem öllu
ræður um leið og hann gaf þeim
Nýja testamenti frá Gídeonfélag-
inu.
Bogi gegndi margvíslegum trún-
aðarstörfum innan Gídeonfélagsins
og var einn af burðarásum deild-
arinnar á Akureyri þar sem hann
starfaði. Þar fyrir utan vissi Bogi
hversu mikilvæg bænin er í öllu
kristilegu starfi. Var hann, ásamt
fáeinum öðrum, manna duglegastur
að sækja vikulegar bænastundir
Gídeonfélagsins. Þegar heilsu Boga
hrakaði og hann átti ekki lengur
heimangengt á bænastundir, þótti
tilhlýðilegt að bæta við bænastund-
um og hafa þær í herberginu hans
á elliheimilinu Hlíð. Voru þær
stundir afar dýrmætar.
Gídeonfélagar á Íslandi þakka
Boga af alhug trúfesti hans og
dugnað í þágu félagsins um leið og
við vottum Margréti konu hans,
Arthuri syni hans og öðrum ástvin-
um samúð okkar.
Nú hefur Bogi hitt Herrann.
F.h. Gídeonfélagsins á Íslandi,
Fjalar Freyr
Einarsson, kapelán.
✝
Faðir okkar,
ANDRÉS GUÐNASON,
Langholtsvegi 23,
Reykjavík,
andaðist á heimili sínu föstudaginn 25. apríl.
Örn Úlfar, Kristín Rós, Gunnar Már og Sigrún.
✝
Elskulegur sambýlismaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
HAUKUR RUNÓLFSSON,
Víkurbraut 30,
Hornafirði,
sem andaðist á Heilbrigðisstofnun Suðausturlands,
Hornafirði, laugardaginn 26. apríl, verður jarð-
sunginn frá Hafnarkirkju þriðjudaginn 6. maí
kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans
er bent á Krabbameinsfélagið og Gjafa- og minningarsjóð Skjólgarðs.
Halla Bjarnadóttir,
Gunnlaugur Höskuldsson, Linda Tryggvadóttir,
Jón Haukur Hauksson, Sesselja Steinólfsdóttir,
Hulda Laxdal Hauksdóttir, Páll Róbert Matthíasson,
Runólfur J. Hauksson, Svanhildur Karlsdóttir,
afabörn og langafabörn.
✝
Ástkæri,
ÁRNI JÓNSSON
trésmíðameistari,
Meðalholti 12,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Landakoti mánudaginn
14. apríl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Fyrir hönd aðstandenda,
Haukur Franz Jónsson. ✝
Elskulegur faðir minn, tengdafaðir, afi, fósturfaðir,
fv. sambýlismaður, mágur og bróðir,
STURLA BJÖRNSSON,
Kyrkegårdsvägen 81,
Enskede Stockholm,
lést á sjúkrahúsinu Dalen Stockholm fimmtudaginn
24. apríl.
Björn Halldór Sturluson, Hannah Linderoth,
Ina My Esther Björnsdóttir,
Birgir Leifur Jónsson,
Ægir Sigurbjörn Jónsson,
Carlotta Björk Leifsdóttir,
Hreinn Björnsson, Sigríður Sigtryggsdóttir,
Þorsteinn Björnsson, Guðrún Halldórsdóttir,
Sveinbjörn Björnsson, Ólína Geirsdóttir.