Morgunblaðið - 14.05.2008, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 14. MAÍ 2008 27
Ingvar sem leitaði mikið upp til afa
og ömmu þar sem honum fannst há-
vaði í systur sinni. Alltaf var hægt
að leita til ykkar með pössun og ég
er klár á að ferðalögin með ykkur
voru öllum barnabörnunum mikils
virði því sjaldan fóruð þið út úr
bænum án þess að hafa fullan bíl af
barnabörnum þótt þau hafi nú
örugglega oft reynt á þolrifin. Og öll
spilamennskan við barnabörnin , yf-
irleitt var spilað með glott á vör og
að Ingvar Örn og Birna Marín
kvörtuðu undan því að ekki hafi ver-
ið hægt að spila við þig því þú
vannst alltaf og hlóst svo dátt að
þeim. Oft komst þú í mat til okkar
þegar Heiða var að vinna og þá
fannst mér svo gaman að hafa kjöt-
súpu, uppáhaldið þitt. Já það verður
erfitt að halda áfram án þín, elsku
Friðgeir, alltaf tilbúinn, hjálpsemin
svo mikil, alltaf kominn um leið og
eitthvað var og alltaf gátum við leit-
að til þín. Sumarbústaðurinn þinn,
já, það voru sko þínir tímar, þú
ljómaðir þegar þangað var komið,
aldrei verður það eins að vera þar
án þín og hver á að vita um hlutina
eins og þú. Maður spurði og viti
menn, þú varst búinn að finna hann
strax.
Elsku tengdapabbi, ég á eftir að
sakna þín mjög mikið en þú lifir í
hjarta mínu.
Elsku Heiða, Auðbjörg, Tóti,
Arnar og fjölskyldur, missir ykkar
er mikill en minningin um góðan
mann lifir.
Ásdís Hrönn.
Elsku afi Friðgeir.
Nú er skrítið að koma í heimsókn
til ömmu og afa. Afi situr ekki leng-
ur í stólnum sínum með húfuna sína
og spyr okkur hvort við viljum
koma að leika. Það var alltaf svo
gaman að koma til þín og ömmu
Heiðu. Við fengum heimsins bestu
knús og kossa og endalausa ást frá
ykkur. Við erum svo glöð að hafa
getað kvatt þig heima þar sem þú
lást svo friðsæll í hlýja rúminu þínu.
Elsku afi, við lofum að passa ömmu
fyrir þig.
Garpur Ómar, Bríet Fönn
og Bjarmi Dagur.
Elsku afi Friðgeir.
Við erum svo heppin að hafa eign-
ast „aukapar“ af ömmu og afa þegar
mamma kynntist Arnari. Þið amma
Heiða hafið alltaf verið okkur svo
góð. Takk fyrir allar góðu stund-
irnar, elsku afi. Við söknum þín.
Bergsteinn Logi
og Tinna Guðrún.
Afi var gullið okkar. Alltaf til
staðar og alltaf svo viljugur til alls,
allt til seinasta dags. Án hans hefði
líf okkar verið mun fátækara. Afi
var ein af yndislegustu manneskj-
um sem ég veit um, hann var elsk-
aður af öllum, jafnt dýrum sem okk-
ur börnunum. Það fengu sko allir
allt það besta hjá ömmu og afa, jafn-
vel kisurnar lifðu á rjóma og fiski.
Engin furða að það var alltaf best að
vera hjá afa og ömmu. Hjá afa og
ömmu átti ég skjól, það var ávallt
mitt annað heimili. Ég er svo þakk-
lát fyrir það.
Ferðalögin okkar saman voru
einnig ógleymanleg. Við munum til
dæmis öll eftir skemmtilegu ferð-
unum saman í fellihýsinu/hjólhýs-
inu og yndislegu tímunum saman
uppi í sumarbústað. Bestu stundir
lífsins. Í einni ferðinni um landið
man ég eftir því að við afi ætluðum
að fara að veiða eins og svo oft var
vaninn en kríur voru búnar að yf-
irtaka svæðið svo að þær steyptu
sér niður á okkur þegar við löbb-
uðum út úr fellihýsinu. Ég var svo
hrædd að ég ætlaði ekki að fara að
veiða en afi hafði ráð undir rifi
hverju og löbbuðum við af stað með
pottana hennar ömmu á höfðinu og
fórum að veiða. Kríurnar áttu sko
ekki séns og voru því engar holur
höggnar í okkar höfuð. Afi var svo
sniðugur.
Jólin voru svo einnig besti tími
ársins, þá lýsti afi upp heiminn með
jólaljósunum sínum. Aldrei taldi
hann jólaseríur vera ónýtar, það
væri þá bara hægt að sameina þær
eða svissa perum. Pabbi var nú alltaf
dálítið hræddur um afa við þennan
leik og ráðlagði mér í gríni að vera
ekkert að hleypa afa í rafmagnið.
Ingvar og afi áttu ofboðslega vel
saman, þær voru ófáar stundirnar
sem þeir eyddu í bílskúrnum,
geymslunni, á nirfilsstöðum (veiði-
mannakofanum eins og þeir nefndu
staðinn) og við að veiða. Þeir voru
alltaf á fullu og skemmtu sér kon-
unglega. Það er nokkuð víst að afa
verður sárt saknað. Ingvar hefur
misst félaga sinn.
Mér þykir svo sárt að hugsa til
þess að Heiða Björg muni ekki
kynnast afa sínum betur, en við
munum segja sögur af afa svo að afi
verði ávallt í hjarta og huga hennar
jafnt sem okkar.
Seinasti dagur afa á þessari jörðu
var afskaplega erfiður, við komum
öll saman og kvöddum þig tregat-
árum. Við vildum ekki missa þig, við
hlökkuðum svo til að eiga áfram góð-
ar stundir saman en nokkuð er víst
að ekkert er sjálfsagt í þessum heimi
og þakka ég því fyrir hvern þann
dag sem við áttum saman. Þegar ég
sat hjá þér þennan dag, þá sá ég að
þú varst farinn. Ég leitaði örvænt-
ingarfull eftir merki um að hvar sem
þú værir þá liði þér vel. Lagði ég því
Biblíuna í lófa mína og ákvað að
þreifa meðfram blaðsíðunum að
þeirri síðu sem örlögin leiddu mig. Á
síðunni blasti við mér orð, en það orð
var „Ættarhöfðingi“ og það var afi.
Ástarkveðjur að eilífu,
Sigurást Heiða, Ingvar og
Heiða Björg.
Mig langar að segja nokkur orð
um elsku afa Friðgeir. Afi var besti
maður sem þú gast fundið, hann var
maður sem var eins indæll og hægt
er að vera, hann var góður við alla,
sama hver það var. Hann gat alltaf
brosað til allra. Hann lét manni líða
svo öruggum og elskuðum, bara með
nærveru sinni. Afi Friðgeir er mað-
ur sem mundi gera allt fyrir ástvini
sína, klifið Everest ef það væri það
sem þyrfti.
Ég mun aldrei gleyma öllum góðu
minningunum sem ég á með honum
og Ömmu Heiðu. Öllum ferðalögum í
Öldudal með Ömmu Heiðu, Afa
Friðgeiri, Ingvari frænda og Birnu
Marín frænku og á Þorláksmessu
þegar við settum alltaf jólatréð upp
öll saman. Allar minningarnar um
hann fá mig einungis til að hlæja og
brosa. Afi er búinn að standa sig eins
og hetja í gegnum veikindin og
amma auðvitað við hliðina á honum
allan tímann.
Ég elska þau bæði meira en orð fá
lýst. Ég er nú þegar farin að sakna
hans sárt en þó að hann sé farinn eru
minningarnar ávallt geymdar í
hjarta mínu. Ég veit að hann er á svo
góðum stað núna og honum líður svo
vel. Lífið er víst svona, þó að það
virðist stundum ósanngjarnt, eins og
núna. En hans tími var víst kominn
og ég efast ekki um að þegar minn
tími kemur verður hann fyrstur til
að koma og taka á móti mér og auð-
vitað með bros á vör eins og alltaf.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni
svo vöknum við með sól að morgni
(Bubbi Morthens.)
Andrea Ýr Arnarsdóttir.
Elsku besti afi, þú sem hefur verið
tekinn frá okkur alltof fljótt. Þegar
við systkinin hugsum um þig koma
margar minningar fram í hugann,
hvað þú varst alltaf góður og gott
var að vera í kringum þig, þú varst
alltaf til staðar hvað sem okkur
vantaði og aldrei var langt í hlát-
urinn, sérstaklega ekki þegar við
áttum það til að rífast. Þá datt þér
aldrei í hug að skamma okkur, held-
ur bara hlæja og hve yndislegt það
var að heyra hláturinn. Aldrei datt
okkur í hug að hláturinn myndi
hætta en við vitum að þér líður bet-
ur núna. Eitt það sem við munum
aldrei gleyma er vikan milli jóla og
nýárs, þá var það alltaf mesta málið
að fara að kaupa flugelda, alltaf
varst þú til í að sprengja með okkur,
alveg sama þótt þú þyrftir að halda
á rakettunni og skjóta henni úr
hendinni á þér. Þú fórst alltaf með
okkur barnabörnin á bestu og flott-
ustu flugeldasöluna í bænum og
keyptir allt sem okkur langaði í. Það
sem er okkur mjög dýrmætt eru all-
ar stundirnar sem þú áttir með okk-
ur í ferðalögum og uppi í sumarbú-
stað, þegar við röltum út að vatni og
veiddum oft tímunum saman, þótt
þú hafðir nú alltaf meiri þolinmæði
heldur en við. Gast setið við vatnið
og veitt tímunum saman, aldrei
þurftum við að gera neitt sjálf, því
þú varst alltaf til staðar að hjálpa
okkur, jafnvel að setja orminn á
öngulinn því það var alltof mikið
mál fyrir okkur. Við söknum þín,
elsku afi, en þú munt áfram lifa í öll-
um góðu og frábæru minningunum
um þig.
Takk fyrir að hafa alltaf verið
svona yndislegur og það voru sann-
kölluð forréttindi að hafa alist upp
með þér og ömmu og alltaf var jafn
gott af koma heim til ykkar og finna
fyrir þeirri miklu ástúð sem þið
veittuð.
Ingvar Örn og Birna Marín.
Ég er að horfa á birkið og annan
gróður sem óðum er að lifna við og
grænka. Sólborg hringir og segir að
þetta sé búið hjá Friðgeiri, hann
hafi dáið í morgun. Þessi frétt hefði
ekki átt að koma á óvart eftir þessi
miklu veikindi. Aldrei heyrðist hann
samt kvarta, hversu veikur sem
hann var. Ekkert að hafa fyrir mér
sagði hann alltaf. Er við kynntumst
Heiðu og Friðgeiri tókst með okkur
mjög góður vinskapur. Það var allt-
af jafn gaman og gott að koma inn á
þeirra heimili þar sem allt bar vott
um frábæra snyrtimennsku og góð-
an smekk. Það var eins með flotta
húsið sem þau byggðu sér í Þver-
árhlíðinni. Þar naut Friðgeir sín
mjög vel, eitthvað að lagfæra eða að
renna fyrir fisk með barnabörnun-
um enda gaf hann sér nógan tíma
fyrir þau. Hann hafði líka tíma fyrir
vini sína ef þeir þurftu aðstoðar við,
en það fannst þeim hjónum sjálf-
sagt mál. Þetta var eins og í sveit-
inni í gamla daga. En það hefur
fólkinu vestur á Sandi sjálfsagt
fundist líka. Þannig ólust börnin
þeirra upp, fjölskyldan öll samhent.
Árum saman komum við til þeirra
á gamlárskvöld en þá var Friðgeir
eins og lítill strákur að skjóta upp
flugeldum. Þetta eru góðar minn-
ingar og gott að eiga þær. Það á líka
við um allar útilegurnar sem við fór-
um í saman og ekki má gleyma hin-
um frábæru Sandaraböllum sem
þau buðu okkur oft á. Það var alltaf
gaman að vera með þeim.
Okkar góði vinur, kærar þakkir
fyrir allt.
Elsku Heiða mín, Auðbjörg, Þór-
arinn, Arnar og fjölskyldur.
Við biðjum Guð að styrkja ykkur.
Innilegar samúðarkveðjur frá okk-
ur Ásbirni og stelpunum mínum og
þeirra fjölskyldum.
Kristín Stefánsdóttir.
Steinsmiðja
• Viðarhöfða 1
• 110 Reykjavík
•  566 7878
• Netfang: rein@rein.is
• Vönduð vinna
REIN
Legsteinar
í miklu úrvali
✝
Ástkær eiginmaður minn og faðir,
VIÐAR ÞÓRÐARSON,
Uppsalavegi 17,
Húsavík,
lést á heilbrigðisstofnun Þingeyinga mánudaginn 12. maí.
Hildigunnur Sigurbjörnsdóttir
og börn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, pabbi, tengdafaðir, afi
og langafi,
ÁSMUNDUR K. ÞORKELSSON
húsasmíðameistari,
Aratúni 13,
lést á hjúkrunarheimilinu Holtsbúð, Garðabæ,
laugardaginn 10. maí.
Hrafnhildur Kristinsdóttir,
Arnar Ásmundsson, Valgerður Garðarsdóttir,
Eygló Ásmundsdóttir, Reynir S. Magnússon,
Áshildur, Garðar, Jónas og Marta María,
Hrafnhildur, Birta Líf, Ólafía Ósk
og Ásdís Arna.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, dóttir,
tengdadóttir, systir og mágkona,
AUÐUR EGGERTSDÓTTIR,
Flúðaseli 18,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans 3. maí.
Útförin fer fram fimmtudaginn 15. maí kl. 13.00
frá Seljakirkju.
Gunnar Jóhannsson,
Jóhann Gunnarsson,
Guðrún Þóra Gunnarsdóttir, Kári Gunnarsson,
Oddur Ævar Gunnarsson,
Eggert Oddur Össurarson, Guðrún Sigurðardóttir,
Sólveig Gunnarsdóttir,
systkini og aðrir vandamenn.
Elskulegur eiginmaður minn,
ÞÓRIR DANÍELSSON,
fyrrverandi framkvæmdastjóri
Verkamannasambands Íslands,
Asparfelli 8,
Reykjavík,
sem andaðist miðvikudaginn 7. maí, verður
jarðsunginn frá Bústaðakirkju föstudaginn 16. maí
kl. 13.00.
Fyrir hönd ættingja og vina,
María Jóhannesdóttir.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SIGRÚN JÚLÍUSDÓTTIR,
Brúnavegi 9,
Reykjavík,
lést á öldrunardeild Landspítala í Fossvogi
sunnudaginn 4. maí.
Jarðarförin fer fram frá Laugarneskirkju fimmtu-
daginn 15. maí kl. 15.00.
Júlíus Kristinn Magnússon,
Sigrún Magnúsdóttir, Jón Jóhannesson,
Elín Magnúsdóttir, Rudi Rudari
og barnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
HRÖNN KRISTJÁNSDÓTTIR,
Dalbæ,
Dalvík,
lést 12. maí.
Útförin verður auglýst síðar.
Anna B. Jóhannesdóttir, Skarphéðinn Pétursson,
Birna Blöndal, Birgir Össurarson,
Guðlaug Baldvinsdóttir, Hákon Ó. Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.