Morgunblaðið - 08.08.2008, Blaðsíða 30

30 FÖSTUDAGUR 8. ÁGÚST 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Fríða systir mín er
flogin út í bláinn, með
drauma sína og þrá-
r.Yndisleg og góð flýg-
ur hún á vit hins
ókunna, frjáls frá hörmulegum veik-
indum.
Ég minnist þín litla systir mín sem
alltaf varst að vernda þá sem minna
mega sín. Trippið hún Toppa með
næstum hvítt hár og þvertopp, svo
undur björt og kraftmikil.
Ég minnist þín að bjarga ána-
möðkum úr pollum, að safna möðkum
og pöddum handa fuglunum sem
kötturinn síðan étur. Fríða með blóð-
risa handleggi eftir þennan and-
styggðar kött sem étið hafði ungana
hennar, hún hjalar við kisa sinn.
„Þetta máttu ekki gera kisi minn.
Varstu svona svangur? Ég skal gefa
þér mjólk.“
Fríða litla grátandi yfir öllu þessu
óréttlæti. Táraflóðið engu líkt.
Mamma með fallega krukku til að
safna tárunum handa rósunum í
garðinum okkar. Þá getur litla systir
brosað gegnum tárafossinn og hlát-
urinn hennar þegar hún þýtur með
krukkuna út í garð svo kitlandi og lit-
ríkur eins og regnbogi.
Fríða að syngja Jesú bróðir besti
yfir dánum ungum og músum.Tungl-
ið strandað uppi á Háuklöppum og
Fríða litla skoppar upp á klappir með
svuntuna sína útbreidda að bjarga
tunglinu. Vill gefa það pabba sínum,
en úbbs tunglið flogið upp á himininn.
Við systurnar með álfakex í poka
handa vinum okkar, álfunum sem
búa í Klöppunum, kexköku með syk-
urtopp stungið inn í hverja rifu.
Fríða litla með jólagrautinn sinn í
skál handa músunum í kjallaranum,
enginn má vera svangur á jólunum.
Fríða unglingur í heimsókn og
sumarvinnu á Patró, ástfangin af
honum Tedda sem hún giftist og
eignast með tvær alveg frábærar
stelpur Hebu og Heiðu.
✝ Fríða Aðal-steinsdóttir
fæddist á Akureyri
26. október 1942.
Hún lést á Fjórð-
ungssjúkrahúsinu á
Akureyri 24. júlí sl.
Útför Fríðu fór
fram frá Akureyr-
arkirkju 31. júlí sl.
Við systkinin með
börnin okkar hjá
ömmu og afa í Kletta-
borg, Konni stóri bróð-
ir þenur harmonikuna,
sólin skín, blómin anga
og dansinn dunar á
grænu grasi. Ham-
ingja í bæ. Fríða orðin
ein með stelpurnar sín-
ar, stundum grunnt á
tárunum en líka stutt í
hláturinn.
Fríða frænka alltaf
með opinn faðminn ef
börnin mín þarfnast
hjálpar eða félagsskapar.
Fríða aftur með tindrandi augu,
ástfangin af Jóa. Tveir flottir strákar
Siggi og Addi eru afrakstur þeirrar
ástar.
Öll jólin sem við áttum saman með
þessi fallegu börn, hátíð í hjarta og
hefðirnar hennar mömmu.
Aldrei gleymist ferðin okkar í fjör-
una fyrir austan með krakkahópinn á
leið til Tryggva bróður á Kópaskeri,
vaðið í köldum sjónum og skórnir
farnir á flot. Þvílíkur buslugangur og
kæti.
Fríða aftur orðin ein með börnin
sín.
Fríða mín fullorðin kona og veikin
farin að brjóta niður þrekið, samt svo
ung og hláturmild. Með stóra hjartað
vinnur hún við að hjálpa þeim sem
ekki hafa getu til að lifa lífinu óstudd-
ir, fullorðnum mönnum sem ekki hafa
vald á hreyfingum eða tjáningu.
Fríða stolt amma umvafin börnum
og barnabörnum sem veita henni
endalausa gleði. Betri mömmu og
ömmu er ekki hægt að finna, hún seg-
ir sögur og ævintýr, amma sem kann
að hlusta, hugga og gleðjast með.
Elsku systir mín takk fyrir allt
sem þú veittir okkur. Fljúgðu hátt og
megi kærleiksöfl alheimsins umvefja
þig hvert sem för þinni er heitið.
Þórey systir.
Vertu sæl amma mín. Ég mun sárt
sakna fiskibollanna sem þú ein gast
eldað svo frábærlega. Ég mun aldrei
gleyma öllum okkar „ef“ samræðum
sem hægt var að ræða fram og til
baka aftur og aftur. Þú hjálpaðir mér
oft á tíðum gegnum erfiða tíma, og
varst ávallt að gefa mér eitthvað.
Býst við því að það sem ég er að
reyna að segja sé takk, fyrir öll þau
skiptin sem ég gleymdi því.
Ingi.
Elsku amma mín. Ég trúi ekki að
þú sért farin. Þetta gerðist svo fljótt.
En nú veit ég að þú er komin á betri
stað og líður miklu betur. Þú varst
stórmerkileg kona og hafðir mjög
mikil áhrif á líf mitt og ég vil þakka
þér fyrir það.
Elsku amma mín ég sakna þín svo
mikið. Ég vil þakka þér fyrir öll
ferðalögin, ísrúntana og öll samtölin
sem við áttum, bara við tvær. Takk
fyrir að koma á alla fótboltaleiki hjá
mér og elda uppáhalds matinn minn,
kjötbollur með stöppu. Engin gerir
eins gott og þú. Takk fyrir allt hrósið
sem þú gafst mér á nánast hverjum
degi. Takk fyrir að láta mér líða vel
þegar ég var sorgmædd og takk fyrir
að koma á fegurðarsamkeppnina, ég
veit að þú notaðir alla þína krafta til
þess að koma og sjá Sóley þína á svið-
inu. Þú varst svo stolt af mér. Að lok-
um vil ég þakka þér fyrir að elska
mig eins og ég er. En fyrst og fremst
þakka ég þér fyrir að vera mamma
pabba míns.
Elsku fallega amma mín, hvíldu í
friði, ég elska þig alla mína tíð. Ég
veit að þú fylgist með okkur. Þúsund
kossar og eilíf ást.
Þín
Sóley.
Elsku amma, ég vildi bara segja
takk fyrir allar þær stundir sem við
vorum saman. Ég mun alltaf minnast
ferðanna okkar á Glerártorg að
kaupa ís og ég mun alltaf muna hvað
við skemmtum okkur vel þegar við
rúntuðum um bæinn. Takk fyrir allar
sögurnar sem þú sagðir okkur systk-
inunum. Ég mun alltaf muna hvað ég
var glöð þegar ég sá þig bíða eftir
mér fyrir framan skólann þótt þú
vissir ekki hvenær ég var búinn í hon-
um á daginn. Við vorum svo sann-
arlega bestu vinkonur. Það var svo
gaman að spila alltaf rommí við þig
og hvernig þú talaðir við mig eins og
að ég væri fullorðin þótt ég væri bara
12 ára. Ég man hvað okkur fannst
gaman þegar ég, þú, Hreiðar og Jói
vorum með þér og við fórum alltaf í
hvísluleik eftir að við vorum komin
heim frá Kjarnaskógi. Við fórum líka
svo oft í Jólahúsið þó að það væri há-
sumar og þú gafst okkur alltaf pening
til að fara og óska okkur í óskabrunn-
inum. Við skemmtum okkur alltaf
konunglega saman. Þú varst líka allt-
af að gefa okkur pening svo við gæt-
um keypt allt sem okkur langaði í.
Við gátum alltaf komið til þín á sumr-
in þegar mamma og pabbi voru að
vinna og fengið okkur hádegismat
hjá þér. Ég veit að ég mun aldrei geta
þakkað þér nógu mikið en ég vil bara
segja; Takk fyrir mig amma, ég elska
þig svo mikið. Ég veit að þú munt
alltaf vaka yfir mér. Þín nafna,
Fríða Kristín.
Elsku amma mín, það er mjög sárt
að missa þig þar sem allir héldu að
þetta myndi lagast. Takk fyrir allar
ferðirnar sem þú tókst okkur með í,
niður í fjöru, í Vaglaskóg, lystigarð-
inn og margt fleira sem þú hefur
gert. Þú varst alltaf til staðar ef okk-
ur vantaði mat eða okkur leiddist.
Amma mín ég hef alltaf elskað þig.
Þinn,
Hreiðar Kristinn.
Elsku Fríða frænka, mig langar til
að þakka þér fyrir að hafa verið hluti
af lífi mínu alla tíð. Ég á svo erfitt
með að átta mig á því að þú skulir
vera farin og að ég eigi ekki eftir að
sjá þig oftar. Sem betur fer á ég
margar góðar minningar um þig,
elsku frænka, og þær munu aldrei
gleymast.
Elsku Heba, Heiða, Siggi og Addi.
Sendi ykkur og fjölskyldum ykkar
mínar innilegustu samúðarkveðjur
og megi góður Guð styrkja ykkur í
sorginni.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Þín frænka,
Sigurrós Tryggvadóttir.
Elskuleg Fríða frænka mín er lát-
in. Ekki óraði mig fyrir því að ég væri
að kveðja hana í síðasta sinn eftir af-
mælisveisluna hennar mömmu í lok
maí. Æskuminningar hafa streymt
fram síðustu daga og tengjast þær
margar stundum með Fríðu frænku
og fjölskyldu hennar. Oftar en ekki
eru það ég, Laula systir og Addi
frændi sem erum eitthvað að bralla.
Stundum að hrekkja Sigga frænda
og Steina bróður. Fríða frænka pass-
aði mig oft sem barn og leyfði mér að
skottast í kringum sig. Fyrir það er
ég afar þakklát. Ég gleymi ekki
hversu spennt ég var um jólin að
heilsa jólasveininum sem amma bjó
til og Fríða frænka passaði. Þær
stundir hafa sérstakan ljóma í mínum
huga. Einnig eru mér ógleymanlegar
afmælisveislurnar hans Adda
frænda. Pylsupartý af bestu gerð og
halinn teiknaður á kúna.
Í gegnum árin fylgdist Fríða
frænka vel með því sem ég tók mér
fyrir hendur. Á öllum stærri tíma-
mótum í lífi mínu hafði hún samband
og sýndi mér þannig að hún var stolt
af litlu frænku sinni. Hún hefur ávallt
sýnt mér og minni fjölskyldu mikinn
hlýhug. Fríða frænka var viðstödd
skírn allra barna okkar Hössa og er
það okkur mjög dýrmætt. Sérstak-
lega þótti okkur vænt um að hún gat
verið við skírn Þórhalls Árna nú í vor
þrátt fyrir veikindi sín. Okkur Hössa
þótti einnig mjög vænt um fallegu
frænku- og afmæliskveðjurnar henn-
ar Fríðu frænku sem hún sendi okk-
ur á Barnalandi. Það var greinilegt
að þar leit hún oft við og fylgdist vel
með börnunum okkar.
Þegar ég var lítil stelpa sagði
mamma mér sögur af þeim systrun-
um og eru tvær þeirra mér sérstak-
lega minnistæðar. Annars vegar er
um að ræða söguna þegar Fríða
frænka hleypur upp á Klettaborgar-
klappirnar til að bjarga tunglinu og
hins vegar sagan af álfunum sem
borðuðu brauðið sem hún og mamma
gáfu þeim. Ég er fyrir löngu farin að
segja mínum börnum sögurnar þann-
ig að þær munu ekki gleymast.
Það er með sárum söknuði sem við
fjölskyldan kveðjum Fríðu frænku.
Börnum hennar, tengdabörnum,
barnabörnum og systkinum sendum
við okkar dýpstu samúðarkveðju.
Guð vera með ykkur.
Þórey og Höskuldur.
Elsku Fríða frænka mín er dáin.
Fréttin um andlát hennar kom mér
ekki á óvart en það var engu að síður
sárt, óendanlega sárt að fá þær frétt-
ir. Fríða frænka var frænka af guðs
náð. Hún var systir pabba míns og
besta vinkona mömmu minnar. Hún
tók þátt í öllum stóru stundunum í
fjölskyldu minni. Hún studdi mig á
erfiðum tímum, bað fyrir mér og lét
sig varða þegar ég gekk í gegnum
erfiðleika. Hún gladdist líka með mér
á gleðistundum.
Fyrir nokkrum vikum hittumst við
Fríða í útskriftarveislu hjá Rósu
systur minni. Þá var haft á orði að ég
væri svo lík Fríðu og ég man að ég
sagði henni að ég væri stolt af því.
Elsku Fríða frænka, ég vona að þú
vitir að ég meinti það af öllu hjarta.
Fríða var falleg kona og hjartahlý
sem mér þótti mjög vænt um.
Úr bernskuminningum mínum
minnist ég Fríðu frænku í heimsókn
hjá okkur á Þórshöfn og síðar á
Kópaskeri. Ég minnist hennar á
heimili hennar í Stórholti að búa til
heimsins bestu kjötbollur. Ég minn-
ist hennar á heimili hennar í Skarðs-
hlíð að prjóna sokka úr lituðum lopa.
Síðari ár minnist ég hennar helst á
heimili foreldra minna þar sem við
hittumst oft og áttum góðar stundir.
Ég er viss um að amma Kristín, afi
Aðalsteinn og litli bróðir þinn hafa
tekið vel á móti þér, elsku frænka
mín. Litlu englarnir mínir hafa líka
tekið á móti þér og ég veit að þú vefur
þá örmum þínum.
Við lítum til baka en langt þurfum ei
ljúfustu mynd til að finna
alúðarbrosið þitt bjart og hreint
berst nú til ástvina þinna.
Það bros alltaf vermdi og vakti á ný
vongleði í barnsins hjarta
og kærleikans höndin þín mild og hlý
hrakti burt skuggana svarta.
Nú biðjum við Guð að gefa þér
góða heimkomu og bjarta
og allt það sem gerðir þökkum við hér
þökkum af öllu hjarta.
(Höf. Guðfinna Árnadóttir)
Elsku Heba, Heiða, Siggi, Addi og
fjölskyldur, mínar innilegustu sam-
úðarkveðjur sendi ég ykkur. Pabbi,
mamma, Konni og Eyja, innilegar
samúðarkveðjur til ykkar líka. Minn-
ingin lifir um góða konu.
Sólveig Tryggvadóttir.
Nú sit ég hér hljóður og hugsi
og horfi yfir gömul kynni.
Og söknuður breytist í blessun
og bæn yfir minningu þinni.
(Sig. Friðjóns.)
Elsku Fríða mín,
nú ert þú horfin af braut sem ég er
ósátt við. Svo alltof alltof fljótt frá
okkur öllum sem þótti svo undurvænt
um þig.
Þú varst dugleg í veikindum þínum
og barst þig alltaf vel, með brosið þitt
bjarta.
Ég var heppin að eignast vináttu
þína á skólaárum okkar. Við gerðum
margt skemmtilegt, hlógum mikið
saman, oft af engu eða litlu tilefni.
Þú varst í sveit á Dagverðareyri
eitt sumar, ég kom hjólandi til þín frá
Akureyri í heimsókn eina helgi, það
fannst okkur heilt ævintýri. Margar
ferðirnar fórum við með kaffi á brúsa
og smurt brauð, eitthvað út í móa.
Vinsælt var hjá okkur að fara í berja-
mó.
Alltaf höfðum við nóg um að
spjalla, meðal annars um bókmennt-
ir, ljóð og ekki síst ættfræði, þar
varst þú aldeilis fróð.
Þegar á brattann var að sækja í líf-
inu, stóðst þú ávallt upprétt.
Eins og þú varst, Fríða mín, mikil
tilfinningavera. Þú hafðir ríka rétt-
lætiskennd og varst góðum gáfum
gædd.
Hugurinn sveimar fram og aftur
yfir liðna tíð. Ég geri mér nú ekki al-
veg grein fyrir framtíðinni án þín.
Í bókinni Vinir sem þú gafst mér
stendur:
Þögn og fjarlægð eru samofnar sannri
vináttu.
Þó í okkar feðrafold
falli allt sem lifir
enginn getur mokað mold
minningarnar yfir.
(Bjarni Jónsson frá Gröf.)
Á kveðjustund þakka ég og fjöl-
skyldan mín, tryggð og vináttu frá
fyrstu tíð.
Elsku Heba, Heiða, Siggi, Addi,
barnabörnin og aðrir ástvinir, hug-
heilar samúðarkveðjur, Guð gefi ykk-
ur styrk.
Ég kveð þig með sömu orðum og
þú kvaddir mig svo oft með.
Bless, kæra vinkona mín.
Þín æskuvinkona,
Auður.
Þá er hún Fríða mágkona mín dá-
in, ég sat hjá henni ásamt Tryggva og
börnum hennar þegar hún skildi við.
Það var svo sárt að horfa á hana fara
frá okkur en hún var svo sannarlega
Fríða
Aðalsteinsdóttir
Og því var allt svo hljótt við helför þína
sem hefði klökkur gígjustrengur brostið.
Og enn ég veit margt hjarta harmi lostið
sem hugsar til þín alla daga sína.
En meðan árin þreyta hjörtu hinna
sem horfðu eftir þér í sárum trega
þá blómgast enn og blómgast ævinlega
þitt bjarta vor í hugum vina þinna.
(Tómas Guðmundsson.)
Takk fyrir allt og allt,
kæra tengdamamma.
Þinn,
Hreiðar.
HINSTA KVEÐJA
Nú er hún Magga
horfin úr þessum
heimi, sem er auðvitað
leiðin okkar allra. Mig
langar að minnast
hennar í fáum orðum. Tryggð henn-
ar og vinátta gegnum langa ævi fæst
seint fullþökkuð. Þegar ég sem barn
var að alast upp í Jökuldal er ein af
mínum fyrstu minningum um fallegu
stúlkuna sem hafði flust úr dalnum
og átti heima á Seyðisfirði og kom
öðru hverju ásamt Guðfinnu móður-
systur sinni, sem var kona Þorfinns
frænda míns. Þetta fólk hélt alltaf
tryggð við dalinn og íbúa hans. Það
var alltaf eins og jólin væru komin
þegar þau voru á ferðinni, allt fullt af
sælgæti sem var nú ekki daglegt
brauð í þá daga. En minnisstæðust
er mér samt Magga, hvað hún var
falleg og fín og ljúf í alla staði og
þannig var hún allt sitt líf. Ekki
fundum við nokkurn tímann fyrir því
að hún þættist yfir okkur sveita-
stelpurnar hafin, þótt hún hefði alist
upp að hluta til í kaupstað við aðrar
Margrét Pétursdóttir
✝ Margrét Péturs-dóttir fæddist á
Hákonarstöðum á
Jökuldal 29. nóv-
ember 1917. Hún
lést á líknardeild
Landakotsspítala
25. júní síðastliðinn
og fór útför hennar
fram 7. júlí
aðstæður. Gegnum ár-
in stóð okkur alltaf op-
ið heimili hennar í
Reykjavík og alltaf var
Magga fús að leysa úr
hverjum vanda. Sér-
lega reyndist hún vel
Guðrúnu systur minni,
sem var einhleyp og
bjó í Reykjavík.
Magga átti við ýmsa
erfiðleika að stríða
framan af ævinni, en
aldrei brást hún á
nokkurn hátt, hún sá
um gamla heilsulitla
móður sína til hinstu stundar henn-
ar. Magga missti sinn ágæta mann
árið 1984 og öðru stóru áfalli varð
hún fyrir er Ósvald sonur hennar
lést af slysförum á besta aldri árið
1995, en Magga stóð af sér allar
raunir og var alltaf hin hlýja ynd-
islega amma og langamma, sem allir
afkomendur elskuðu.
Við höfðum ekki mikinn samgang
á seinni árum, enda báðar á kafi í
eigin fjölskyldumálum en við hitt-
umst þó öðru hverju hjá sameigin-
legri vinkonu. Magga glímdi við
versnandi heilsu og elli kerlingu síð-
ustu ár og var því trúlega hvíldinni
fegin. Með hjartanlegri þökk fyrir
allt óska ég henni góðrar ferðar til
hins ókunna. Afkomendum hennar
votta ég samúð mína.
Ragna S. Gunnarsdóttir
frá Arnórsstöðum.