Morgunblaðið - 27.10.2008, Blaðsíða 21

Umræðan 21
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 27. OKTÓBER 2008
Jólahlaðborðin 2008
Stórglæsilegt sérblað um jólahlaðborð
og aðra spennnandi viðburði
á aðventunni fylgir Morgunblaðinu
laugardaginn 1. nóvember.
Meðal efnis er:
• Jólahlaðborð og aðrar matarveislur.
• Jólahlaðborð á helstu veitingahúsum.
• Hópur sem fer árlega á jólahlaðborð.
• Jólahlaðborð heima, skemmtilegar
uppskriftir.
• Fallega skreytt jólahlaðborð.
• Tónleikar og aðrar uppákomur.
Allar nánari upplýsingar veitir Katrín Theódórsdóttir
í síma 569 1105 eða kata@mbl.is.
Ásamt fullt af öðru spennandi efni
og fróðleiksmolum.
Auglýsendur!
Pantið fyrir klukkan 16,
mánudaginn 27. október.
KÆRI Júlíus.
Fyrirgefðu að ég
skuli senda þér þetta
opna bréf í Morg-
unblaðinu, en reynsla
mín af því senda
skipulags- og bygg-
ingarsviði Reykjavík-
urborgar hefðbundin bréf er þann-
ig að ég neyðist til að grípa til
þessa ráðs. Ég hef sent starfs-
mönnum sviðsins þrjú bréf; tveim-
ur þeirra var ekki svarað en við
þriðja bréfinu kom svar án þess að
það leiddi til þess að ég fengi úr-
lausn mála. Ekki hef ég tölu á öll-
um þeim símtölum sem ég hef átt
við starfsmenn sviðsins.
Þannig er að þegar góðærið var
að ná hámarki, sumarið 2005, fékk
ég þá flugu í höfuðið að byggja 16
fermetra sólstofu við húsið mitt.
Starfsmenn skipulagssviðs tóku
erindi mínu vel en bentu á að ég
þyrfti að láta vinna tillögu um
breytt deiliskipulag fyrir þennan
hluta götunnar. Ég gekk tvisvar á
fund nágranna minna vegna þessa
erindis. Þeir tóku mér allir ljúf-
mannlega og buðu mér að skoða
sólstofurnar sínar. Sumir hverjir
furðuðu sig á þessari afgreiðslu
borgarinnar því enginn þeirra
hafði þurft að breyta deiliskipulagi
þegar þeir byggðu sínar sólstofur.
Ég svaraði því til að það væri
löngu tímabært að
taka á þessum ósið
borgarbúa að byggja
sólstofur án þess að
spyrja kóng né prest.
Ég veit að þú ert mér
sammála um það.
Ég fékk mér svo
arkitekt og tækni-
fræðing til að hanna
þetta mannvirki. Enn-
fremur réð ég mér
byggingastjóra, raf-
virkja, múrarameist-
ara, pípara og fleiri
sérfræðinga. Ég verð þó að játa að
ég vann talsvert í húsinu sjálfur,
en ég vona að það komi ekki að
sök. Ef þú vilt vita um hönn-
unarkostnað þá get ég upplýst þig
um að hann er um 35% af bygg-
ingarkostnaði. Kannski finnst þér
þetta hátt hlutfall, en ástæðan er
m.a. sú að starfsmenn þínir ósk-
uðu eftir að ég teiknaði og hannaði
upp á nýtt húsið mitt sem byggt
var árið 1969. Kom bygging-
arnefndin með ýmsar gagnlegar
ábendingar um hvernig ætti að
hanna þetta gamla hús. Eftir að
hafa fjallað um teikningarnar af
gamla húsinu á þremur fundum og
fengið nýjar teikningar fyrir hvern
fund fékk ég loksins heimild til að
hefjast handa.
Eftir að framkvæmdum lauk hef
ég öðru hverju boðið starfs-
mönnum byggingarsviðs að koma
og skoða sólstofuna. Enginn hefur
þó séð ástæðu til að þiggja boðið. Í
hittiðfyrra var mér sagt að allir
væru farnir í sumarfrí. Í fyrra var
mér sagt að það væri bara svo
mikið að gera og í vor fékk ég þau
svör að bráðum færi eitthvað að
gerast.
Nú er eitthvað að róast á bygg-
ingamarkaðinum. Heldur þú, Júl-
íus minn, að einhver starfsmanna
þinna hafi tíma til að kíkja til mín
í svona 10 mínútur og skoða húsið?
Ég borgaði skoðunargjaldið fyrir
tveimur árum þegar ég lauk við
smíði stofunnar, svo það á ekki að
vera vandamál. Svo vil ég líka
benda á að ef einhver er tilbúinn
að stimpla fyrir mig sólstofuna þá
kem ég til með að borga hærri
fasteignagjöld. Ég veit að borgin
er í hópi ríkustu sveitarfélaga
landsins og að þar starfar gott
starfsfólk undir stjórn hæfra
stjórnmálamanna. Ég hef þess
vegna trú á því að á endanum finn-
ist lausn á þessu vandamáli sem
hefur verið að velkjast í kerfinu í
tvö ár. Ég vil benda á að nú þegar
kreppir að í efnahagsmálum verð-
ur borgin að leita allra leiða til að
ná endum saman. Eitt lítið skref
væri að þiggja boð mitt um að
greiða hærri fasteignagjöld. Því vil
ég ítreka þetta góða boð.
Má ég borga hærri skatta?
Egill Ólafsson
skrifar opið bréf til
Júlíusar Vífils Ingv-
arssonar, formanns
skipulags- og
byggingarnefndar
»Heldur þú, Júlíus
minn, að einhver
starfsmanna þinna
hafi tíma til að kíkja
til mín í svona 10 mín-
útur og skoða húsið?
Egill Ólafsson
Höfundur er blaðamaður.
UNDANFARIN ár
hefur ríkt almenn
hagsæld á Íslandi.
Umsvif hafa verið
mikil í samfélaginu,
hagur margra hefur
vænkast og kaup-
máttur aukist. Ekki
nutu þó allir lands-
menn gæðanna í sama
mæli. Þrátt fyrir góða stöðu rík-
issjóðs er það staðreynd að fjár-
magn til þjónustu við fólk með
þroskahömlun, einhverfa og fjöl-
fatlað fólk hefur ekki verið í neinu
samræmi við þörf.
Hér á landi ættum við að hafa
alla burði til að búa fötluðu fólki
góð lífskjör en það höfum við ekki
gert. Sú staðreynd er sárgrætileg
nú þegar hin alvarlega efnahags-
kreppa hefur skollið á íslenskt
samfélag. Hvað verður um fatlað
fólk nú þegar á bjátar í íslensku
efnahagslífi? Hvernig getum við
tryggt hagsmuni þessa fólks best á
samdráttartímum? Og verkefni
hverra er það?
Nú reynir á að við sem þjóð
stöndum vörð um rétt fatlaðs fólks
til þjónustu sem tryggir því mögu-
leika til að lifa eðlilegu lífi. Nú
reynir á baráttuna fyrir mannrétt-
indum fatlaðs fólks í samræmi við
íslensk lög og nýsamþykktan
samning SÞ um réttindi fatlaðs
fólks.
Og við verðum að ganga til
verka. Það er nefnilega svo að í
kreppunni leynast líka ýmis tæki-
færi. Við búum við þær aðstæður
að það er ofgnótt húsnæðis á ís-
lenskum húsnæðismarkaði og staða
byggingariðnaðarins er slæm. Þar
gefast tækifæri til að bæta hús-
næðismál fatlaðs fólks með leiðum
eins og þeim að opinberir aðilar
ýmist kaupi húsnæði eða taki hús-
næði á langtímaleigu í þágu fatlaðs
fólks eða að menn breyti hinu op-
inbera regluverki þannig að fatlað
fólk geti í auknum mæli keypt sín-
ar eigin íbúðir eða tekið á kaup-
leigu. Slíkar aðgerðir eru ekki ein-
ungis í þágu fatlaðs fólks heldur í
þágu samfélagsins alls.
Þá er það ljóst að vaxandi at-
vinnuleysi er líklegt til að minnka
þá manneklu sem nú er til staðar í
þjónustu við fatlað fólk. Þar getum
við átt von á að fá til starfa bæði
fagmenntað fólk og ófaglært. En
við verðum líka að nota tækifærið
og gera þessi störf meira aðlaðandi
til að fólk haldist í vinnu. Þá þarf
að meta slík störf að verðleikum og
horfa til þeirra miklu verðmæta
sem felast í virkri þátttöku fólks í
samfélagi okkar og lífsgæðum,
óháð fötlun.
Ef vilji er fyrir hendi má finna
ýmis tækifæri í kreppunni sem
bætt geta lífsaðstæður fólks sem
býr við hvers konar fötlun. Það er
brýnt að við höldum vöku okkar og
tryggjum að hagsmunir þessa hóps
gleymist ekki og verði ekki ýtt til
hliðar þegar uppbyggingarferlið
hefst eftir þá erfiðleika sem við nú
göngum í gegnum. Það er ekki
réttlætanlegt að fatlað fólk verði
látið sitja eftir við lakari lífs-
aðstæður en annað fólk. Það er
nefnilega svo að ef okkur Íslend-
ingum tekst vel upp í uppbygging-
arferlinu gæti okkur tekist að
skapa í framtíðinni samfélag hér á
landi sem leggur ríkari áherslu á
jöfnuð, samkennd og mannvirðingu
en það samfélag okkar sem virtist
að mestu stjórnast af einstaklings-
og peningahyggju og sem hefur nú
liðið undir lok. Svo kannski býr
einmitt margt gott í framtíðinni þó
dagurinn í dag sé okkur erfiður.
Við verðum bara að tryggja að fólk
sem býr við fötlun njóti þeirrar
framtíðar og skaðist ekki í því
breytingaferli sem nú er í gangi.
Það felast svo ótal mörg tækifæri í
framtíðinni og þau þurfum við að
grípa og skapa fólki betri lífsgæði,
betri þjónustu, betra líf.
Það er sameiginlegt verkefni ís-
lenskra stjórnvalda, hagsmuna-
samtaka, okkar sem erum aðstand-
endur og vinir fólks með fötlun,
fötluð sjálf, meðborgarar, okkar
allra sem byggjum þetta land, að
sjá til þess að fatlað fólk á Íslandi
skaðist ekki í þeim efnahagsþreng-
ingum sem við göngum nú í gegn-
um. Markmið okkar á að vera að
tryggja fötluðu fólki jafnrétti og
sambærileg lífskjör á við annað
fólk og skapa þau skilyrði sem
gera fólki kleift að lifa eðlilegu lífi.
Þá baráttu þurfum við öll að heyja
sameiginlega með mannréttindi,
mannvirðingu og lífsgæði ein-
staklinganna að leiðarljósi.
Stöndum vörð
um lífsgæði fatlaðs fólks
Gerður Aagot
Árnadóttir og
Halldór Sævar Guð-
bergsson skrifa um
hagsmuni fatlaðra
» Það er sameiginlegt
verkefni okkar allra
að sjá til þess að fatlað
fólk á Íslandi skaðist
ekki í þeim efnahags-
þrengingum sem við
göngum nú í gegnum.
Gerður Aagot
Árnadóttir
Gerður er formaður Lands-
samtakanna Þroskahjálpar.
Halldór er formaðir ÖBÍ.
Halldór Sævar
Guðbergsson