Skinfaxi - 01.02.1927, Síða 23

SKINFAXI
23
■vel, sem hugur þcirra stendur til. Skólinn vill ekki fella
kensluna í föst og fyrirfram lögskril’uð forni, nemend-
ur eiga að venjast þvi i skóla þessum að sníða sér stakk
eftir vexti. Fyndinn náungi sagði, að þegar hann hugs-
aði um suma ríkisskóla, dytti sér oft í hug sagan af
ræningjanum, sem lagði alla er liann náði í, í sama rúm,
og teygði þá stuttu þangað til þeir urðu nógu langir í
hvíluna, en hjó af fótum þeirra hávöxnu uns þeir urðu
nógu stuttir. Laugaskólinn vill semja rúm sín eftir
mönnnm en ekki menn eftir rúmum. Yfir höfuð má
segja, að reglugerðin sé ha'ði frumleg og frjáls i snið-
um, hún er betur miðuðviðsjálfsnám og vaxandi þroska
en títt hefir verið um lög annara skóla, enda er for-
göngumönnunum það ljóst, að skólinn á að vera „gró-
andi stofnun vaxandi þjóðar.“
Skólastjóri á nokkrar einkar vel ritaðar greinar í hók-
inni. Má mikið af þeim ráða um hugsjónir hans gagn-
vart skólanum, stefnu og anda þann, sem liann vill
að ríki þar. Mun flestum finnast þar vænlega horfa,
enda er það að vonum, því að Arnór skólastjóri hefir
unnið af miklum áliuga og dugnaði að þvi að koma
skólanum á fót, og mun það vel ljóst, að það er liann,
sem heldur á fjöreggi skólans.
prír nemendur frá Laugum eiga greinar í ritinu og
eru þær skólanum til hinnar mestu sæmdar.
póroddur Guðmundsson frá Sandi nefnir grein sína
„Saineining sundraðra krafta“. Óvenju léttur og lipur
stíll einkennir grein þessa mest. Má ætla að mcð vax-
andi þroska höf. leiki íslcnskan á kostum i höndum
hans svo af beri. Greinin fjallar uin samtök, bygging
og ræktun sveita og er hún rituð al' eldmóði liins bjart-
sýna æskumanns. Höf brennur af framfaraþrá, og trú
hans á framtíð lands og þjóðar er hrífandi. Elcki verð-
ur sagt að grein pórodds sé þrungin af frumlegri liugs-
un né djúpsæi, enda er þess ekki að vænta, þar sem
jafn ungur maður ritar um þetta mál, en í greininni