Skinfaxi - 01.04.1938, Qupperneq 10

10
SKINFAXI
drengir, liætta sér út fyrir markalínu lag'a og réttar.
Æskulýðsleiðtogi, sem skilur hlutverk sitt, á að gcta
haldið tilraunum þeirra innan takmarka þess levfi-
lega og heiðarlega, og notað þær lil uppeldislegs
gagns.
Þá kem eg að athafnaþörfinni, sem er mjög sterk-
ur eiginleiki allra óspilltra æskumanna, að heita má.
En liún er einn þeirra eiginleika, sem hver æskulýðs-
leiðtogi verður fyrsl og fremst að taka i uppeldis-
lega þjónustu í æskulýðsfélagi. Eitt meginhlutverk
hvers æskulýðsfélags er að sjá félögunum fvrir við-
fangsefnum, er fullnægt geti athafnaþörf þeirra á
hollan og þroskavænlegan hátt, og girði fyrir að liún
brjóti sér útrás í skaðvænum athöfnum fyrir einstak-
ting og samfélag, eins og rúðuhrotum og öðrum
skemmdaverkum, sem kunn eru liér og þar. Æsku-
lýðsfélag, sem lætur hina ungu félagsmenn sitja að-
gerðalausa og hlýða á prédikanir, eða „skemmtir“
þeim iðjulausum, í slað þess að fá þeim verkefni, mis-
skilur hlutverk sitt og er á skaðlega rangri leið.
Enn mætti nefna nokkur dæmi um þá eiginleika
æskulýðsins, sem uppeldislegur æskulýðsfélagsskapur
þarf að taka í þjónustu sína og nola til þroskunar
mannsefnunum, en geta að öðrum kosti verkað til
niðurrifs og slæmrar venjumyndunar, svo sem har-
áttuhvöt, keppni, liermihneigð o. fl. En hér skal lát-
ið staðar numið á þvi sviði, rúmsins vegna.
f undanförnu máli hefi eg leitazt við að sýna upp-
eldislegt gildi æskulýðsfélaga, og hlulverk þeirra og
starfssvið í uppeldinu. Eg þykist hafa sýnt, að þau
hafa verk að vinna á sviði, sem þau eiga Iiægra með
að ná til með áhrif sín og inngrip en lieimilið og
skólinn. Eg hefi sýnt, að slíkum félögum er megin-
nauðsyn að hafa leiðtoga með skilningi og þekkingu
á ungu fólki og meginlögmálunum, sem sálarlif þess
og athafnir fara eftir. Þessir leiðtogar þurfa auk