Skinfaxi - 01.02.1994, Qupperneq 17

Lárus Kjartansson, Efnilegasti glímumaður ársins 1993:
Glíman er tímafrek
- ef maður ætlar að ná árangri í henni
Þessir þrír geta unað vel við sitt,fv. Lárus Kjartansson, Efnilegasti glímumaðurinn 1993,
Jóhannes Sveinbjörnsson, Glímumaður ársins 1993 og Ólafur Sigurðsson sigurvegari
Þorramótsins.
„Glíman er tímafrek, ef maður ætlar
að ná árangri í henni. Það eru svo
margir sterkur strákar, sem æfa og
keppa, að það þýðir ekkert að slá slöku
við. Maður vill alltaf vinna og keppir
upp á það.“
Þetta sagði hinn ungi glímumaður
Lárus Kjartansson á Laugarvatni, þeg-
ar Skinfaxi sló á þráðinn til hans,
skömmu eftir Þorramótið. Lárusi vegn-
aði vel á mótinu og fékk hann næstflest
stig í sínum flokki. Hann horfir nú til
landsmóts UMFÍ að Laugarvatni í
sumar, eins og fjöldi íþróttamanna um
land allt. Þar mun hann að sjálfsögðu
keppa í glímu. Þá stefnir hann á Norð-
urlandamótið í glímu, sem verður hald-
ið í fyrsta sinn í sumar í Danmörku.
Lárus er fimmtán ára og stundar
nám í Héraðsskólanum á Laugarvatni.
Hann hyggur í menntaskólanám að
grunnskólanum loknum. Hann byrjaði
að æfa glímu 1987. Faðir hans, Kjartan
Lárusson byrjaði að glíma árið áður og
bróðir hans, Oðinn Þór, var einnig á
kafi í glímunni. Hann er ári yngri en
Lárus. Óðinn æfði af kappi, en hefur
nú heldur hægt á, að því er bróðir hans
segir. Lárus hefur hins vegar æft stíft
og á síðasta ári hlaut hann eina af
mörgum umbunum erfiðis síns. Þá
kaus Glímusamband íslands hann
Efnilegasta glímumann ársins 1993.
„Það er gaman að keppa en æfing-
arnar taka fullmikinn tíma,“ sagði Lár-
us. „Varðandi keppnina, þá er það að
segja að það væri hægt að gera þessa í-
þrótt miklu skemmtilegri fyrir áhorf-
endur, tii dæmis í sjónvarpi, en mörgum
finnst hún heldur daufleg og ekki nógu
spennandi að fylgjast með keppni. Það
mæti til dæmis glíma meira upp á hraða
eins og gert var á Þorramótinu. ‘ ‘
Minnisstæðasta glíman
Aðspurður um minnisstæðustu
glímuna, kvaðst hann muna mjög vel
eftir einni tiltekinni viðureign.
„Þetta var í Bænda^límu Suðurlands
fyrir nokkrum árum. Eg var líklega tíu
ára og þurfti að glíma við mann sem
var allmiklu stærri og þyngri en ég.
Hann heitir Orri Bjömsson í KR og var
um tvítugt þegar þetta gerðist.
Glímunni lauk með jafnglími og ég var
mikið ánægður með þann árangur.“
Lárus hefur gert töluvert af því að
koma fram á sýningum. Hann hefur
margsinnis sýnt glímu í Reykjavík, á
Þingvöllum, á Skógum og á M-hátíð-
unum, sem haldnar voru um allt land á
sínum tíma.
„Það er tvennt ólíkt að keppa í þess-
ari íþrótt og að sýna hana. Utlendingar
hafa sýnt henni mikinn áhuga og eru
sýningarnar ekki síst útfærðar fyrir
þá.“
Þá hefur Lárus ferðast talsvert til út-
landa, meðal annars til að keppa í axl-
artökum. Þeirri keppni svipar til
keppni í hryggspennu nema hvað í axl-
artökunum mega menn vera bognir og
beita alls konar brögðum, líkt og í
glímu. Þessi íþrótt er stunduð talsvert í
Englandi og Skotlandi og þar hefur
Lárus keppt í henni.
Æfir fleiri greinar
Glíman er ekki eina íþróttin sem Lár-
us hefur æft. Hann hefur einnig lagt
stund á körfubolta, frjálsar íþróttir og
blak. í frjálsum hefur hann einkum æft
kúluvarp og langstökk. Hann hefur keppt
talsvert og stefndi á meistaramót í sínum
aldursflokki, þegar þetta var skrifað.
„Mér hefur gengið nokkuð vel í
frjálsum íþróttum,“ sagði hann. „Ár-
angurinn hefur þó verið upp og ofan í
keppni, enda hef ég ekki æft neitt yfir
vetrartímann. Mér sýnist nokkuð ljóst,
að ég muni ekki hafa tíma fyrir allar
þessar greinar, þannig að ég verð að
velja og hafna. Ég hef ekki gert upp
hug minn enn hvað þetta varðar, en ég
verð að viðurkenna að ég er dálítið
veikur fyrir körfuboltanum.
Ég hef einnig verið að dútla svolítið
í hestamennsku og á reyndar tvo hesta.
Þeir hafa verið hjá afa mínum á vet-
urna, en ég hef notað þá á sumrin. Það
er svo mikið að gera í skólanum, að ég
hef ekki haft tíma í hestamennskuna.
Það er erfitt að koma öllum þessum á-
hugamálum fyrir á dagskránni, auk
námsins.“
Skinfaxi
17