Skinfaxi - 01.12.2003, Síða 28
Rúrik Gíslason knattspyrnumaður
félagsins. Mín skoðun er sú að byrja í minni
klúbbi og vinna sig þaðan upp,“ segir Rúrik,
sem þegar hefur fengið tvö formleg tilboð -
annað frá Anderlect í Beigíu og hitt frá
Heerenveen í Hollandi. „Ef maður fer til
Englands þá er þetta þannig að maður æfir
tvisvar á dag og þá er maður annað hvort
fótboltamaður eða ekki, og ef þú meiðist
síðan þá getur maður voðalítið gert. Hvað
Belgíu og Holland varðar þá leggja þeir
mikið upp úr skóla og að mennta sig. Þar
eru æfingar einu sinni á dag og æfingin er
hluti af stundatöflunni hjá manni í skól-
anum,“ segir Rúrik. „Maður á meira að seg-
ja möguleika á háskólanámi meðfram
fótboltanum ef svo ber undir."
Mögnuð upplifun
Þegar viðtalið fór fram var Rúrik nýkominn
frá Englandi þar sem hann var til reynslu
hjá Chelsea, en þar leikur eins og kunnugt
er okkar fremsti knattspyrnumaður í dag -
Eiður Smári Guðjohnsen. Rúrik var í fimm
daga hjá Lundúnarliðinu og líkaði vistin vel.
Hvernig upplifun var það
fyrir ungan knattspyrnumann
að umgangast stjörnur á
borð við Juan Sebastian Ver-
on, Emmanuel Petit, Jimmy
Floyd Hasselbaink, Frank
Lampard og fleiri hjá Chel-
sea?
„Það var náttúrulega frábært að
fá að vera þarna og umgangast
þessa kappa. Við æfðum á vell-
inum við hliðina á aðalliðinu,
borðuðum með þeim og vorum
með þeim í búningsklefa. Þan-
nig að þetta var rosalega mikil
upplifun," segir Rúrik, en hann
æfði með U19 ára liði Chelsea og spilaði
einn leik á móti Queens Park Rangers.
„Mér gekk bara ágætlega myndi ég segja í
leiknum en það kom mér á óvart að þessi
lið skuli ekki hafa verið betri en þau voru.
Við töpuðum leiknum 1:2 en þetta var engu
að síður skemmtileg reynsla,“ segir Rúrik
og vildi ekki kvitta undir það að Chelsea
væri hans lið í Ensku úrvalsdeildinni. „Ég
hef nú alltaf haldið með Tottenham og geri
enn þrátt fyrir að þeim hafi nú ekki gengið
neitt allt of vel undanfarið."
Alltaf langað til að verða
atvinnumaður
Eins og komið hefur fram hafa tvö lið
sent Rúrik formleg tilboð um að koma til
sín, en það eru Anderlect og Heeren-
veen. Um er að ræða fjögurra ára samn-
inga sem hafa ákveðið uppeldislegt gildi
/ ^
- sérstaklega sniðin að ungum knatt-
spyrnumönnum. „Ég tel að þetta séu mjög
góðir samningar. Samkvæmt
þeim færi ég út strax eftir ára-
mót, annað hvort til Belgíu
eða Hollands, og myndi klára
skólann í fjarnámi," segir Rúr-
ik, en hann er í tíunda bekk í
Hjallaskóla í Kópavogi. „Þau
hafa verið mjög skilningsrík í
skólanum og ætla að útbúa
eitthvað námsefni fyrir mig.
En þrátt fyrir fótboltann þá
stefni ég samt að því að klára
stúdentspróf," segir náms- og
knattspyrnumaðurinn.
Þú treystir þér alveg til að
halda út í hinn stóra heim
fjarri fjölskyldu og vinum einn þíns liðs?
„Já,“ segir hann ákveðið. „Mig
hefur alltaf langað til að verða
atvinnumaður í fótbolta síðan
ég man eftir mér og ef maður
er bara nógu harður við sjálf-
an sig þá gengur þetta alveg.
Þetta er náttúrulega ekki allt
eins og í draumi og auðvitað
verður hellings mótlæti en
maður verður bara að vera
viðbúinn því og takast á við
það,“ segir hinn ungi tilvon-
andi atvinnumaður þó með
tilhlökkun í röddinni. „Það er
náttúrulega frábært að fá að
fara til útlanda, skemmta sér
við að spila fótbolta og fá
einhverja peninga fyrir. Það
er allavega draumurinn
minn.“
Aðspurður um hvort ekki væri skyn-
samlegra að byrja sinn knattspyrnuferil
með úrvalsdeildarliði hér á landi segir
Rúrik það ekki heilla sig. „Maður sér
fótboltamenn eins og Eið Smára Guð-
johnsen, sem fór ungur út til að spila knatt-
spyrnu, að hann hefur miklu meiri fótbolta-
þroska heldur allir aðrir í landsliðinu. Síðan
held ég að það sé líka mjög þroskandi mig
að fara einan út og reyna að spjara mig,“
segir hann og bjóst þó ekki við að standa
einn á báti úti í hinum stóra heimi. „Ég á nú
von á að mamma og pabbi og fjölskyldan
eigi nú eftir að heimsækja mig út þannig að
þetta á örugglega eftir að verða mjög fínt,“
segir Rúrik.
Foreldrarnir traustir bakhjarlar
Þegar hér var komið sögu í viðtalinu
bættist pabbi Rúriks, Gfsli Kristófers-
son, húsasmíðameistari, í spjallið. Það
lá beinast við að spyrja föðurinn hvernig
honum litist á að sjá soninn fljúga úr
hreiðrinu á vit knattspyrnuævintýr-
anna? „Bara mjög vel. Við foreldrarnir
ákváðum að standa við bakið á honum
þegar þessi tækifæri stóðu honum allt í
einu til boða. Þó svo að hann hafi talað um
atvinnumennska allt frá því hann var barn
þá óraði okkur ekki fyrir að það myndi bera
svona fljótt að og má segja að við höfum
verið alveg óundirbúin hvað það varðar,"
segir Gísli.
Eins og áður segir fór boltinn að rúlla
fyrir alvöru í sumar sem leið og heim-
boð erlendra liða fóru að berast Rúrik
þegar leið á haustið. „Heimboðin komu
örar og urðu fleiri þegar leið á haustið og
má segja að þau hafi verið fleiri en hann
hefði getað þegið. Núna síðast hafnaði
Rúrik heimboði frá Manchester City sem
hefur ítrekað haft samband upp
á síðkastið," segir Gísli, en
sonurinn er búinn er að fara 10
sinnum til útlanda í tengslum
við fótbolta frá í sumar.
Þannig að þið bakkið strák-
inn uppi í þessum ævintýr-
um? „Já, það gerum við heils-
hugar. Við veltum því meðal
annars fyrir okkur hvort að við
þyrftum að fara með honum út
til að styrkja hann í þessu, en
þegar maður sér hvernig þessi
félög, sérstaklega í Belgíu og
Hollandi, eru tilbúin til að búa
að þessum drengjum sem eru
náttúrulega bara unglingar
ennþá, bjóða þeim að flytja inn
á heimili og gera þeim kleift að
Ég tel að þetta séu
mjög góðir samn-
ingar. Samkvæmt
þeim færi ég út
strax eftir áramót,
annað hvort til
Belgíu eða Hol-
lands, og myndi
klára skólann í
fjarnámi," segir
Rúrik, en hann er í
níunda bekk í
Hjallaskóla í
Kópavogi.
Við foreldrarnir
ákváðum að standa
við bakið á honum
þegar þessi tæki-
færi stóðu honum
allt í einu fyrir
dyrum. Þó svo að
hann hafi talað um
atvinnumennska
allt frá því hann var
barn þá óraði
okkur ekki fyrir að
það myndi bera
svona fljótt að og
má segja að við
höfum verið alveg
óundirbúin hvað
það varðar
28