Sjómannablaðið Víkingur

Volume

Sjómannablaðið Víkingur - 01.07.1959, Page 8

Sjómannablaðið Víkingur - 01.07.1959, Page 8
unum meiri hætta búin en b'ryggjunum. Margar bryggjur eru með skörpum óvörðum horn- um, og eru tjón á skipum all- tíð af þeirra völdum. Festarhöld á bryggjum eru víða of veik og fá og illa fyrir komið. Þau nægja fyri'r fiskibáta en ekki fyrir stór skip. Allvíða eru bryggjur það litlar, þótt stórum skipum sé ætl- að að liggja við þær, að viðlegu- brún þeirra er ekki nema lítill hluti af lengd skipsins, og er þá ekki alltaf séð fyrir festarhöldum í landi. Gallinn er sá, að bryggj- ur eru sjaldnast fullgerðar, þeg- ar farið er að nota þær, og tak- ist skipi að leggjast að slíkri bryggju í góðu veð’ri, og komast frá henni aftur óskaddað, er allt í himnalagi, og ekkert meira að gert. Mjög víða liggja bryggjur þannig, að í vissum vindáttum getur orðið mikill ávaðandi beint á viðlegupláss skipa. Verður þá íljótt óliggjandi við þæ'r, þótt vel hefði mátt liggja þar, éf bryggj- sn hefði legið öðruvísi. Þessar bryggjur eru hættulegar fyrir þá sök, að afar erfitt er að komast f'rá þeim, þegar hvassviðri stend- ur á hlið skipanna, auk þess, að skipum er alltaf hætt við skemmdum, þegar þau slást í bryggjur. Ég ætla ekki að vera margorð- ur um fyrirkomulag á landi hafn- anna. Einnig þar mætti margt betu'r fara. Vöruhús og fiskiðju- ver liggja víða langt frá bryggj- unum. Athafnasvæði á bryggjum og í nánd við þær oft af skorn- um skammti. Enginn uppskipun- arkrani er til á landinu, nema smákranar fyrir fiskiskip, og nokkrir færanlegir mótorkranar hér í Reykjavík. Fyrirhyggja og skipulag er vða ábótavant. Þau blasa við augum manna allt of víða út um landið mistök- in við hafna- og bryggjugerðir, og það, hve mörgu er ábótavant í hafnai-málum vorum. Þeir stað- ir e'ru fáir, og heyra til undan- tekninga, sem segja má um, að vel sé gert. Má þar einna helzt nefna Vestmannaeyjar. Þar hafa hafnarframkvæmdir verið mjög til fyrirmyndar á seinni árum, þótt þæ'r í byrjun einkenndust af hinum sömu mistökum og ann- ars staðar á landinu. Mikið er þó ógert þar ennþá. Miklu meira þarf að dýpka þar inni, og Eiðið, þarf að verja fyrir skemmdum af völdum vestanbrimsins, sem riður grjóti upp á kambinn og inn í höfnina. Virðist liggja bein- ast fyrir, að reka niður öflugt járnþil innan á Eiðinu til að stöðva þennan grjótburð. Von- andi verða þar engin mistök við- höfð. Þessi illræmdu mistök við hafna- og bryggjugerði'r eru orð- in of mörg og of dýr fyrir þjóð- ina. Mistök geta að vísu alltaf orðið, á hvaða sviði sem er, en of mikið má af öllu gera. Það má ekki halda áfram að gera garða út í sjóinn, sem skekkjast og hrynja við svo að segja fyrsta sjó, sem á þeim brýtur, eða sem komnir eru upp á þurrt land vegna aðburðar eftir nokkur ár. Það má ekki halda áfram að dæla sandi út fyrir hafnarmynni, sem berst jafnóðum inn í höfnina aft- ur, eða að haga verkinu þannig, að sandur hrynji jafnóðum aftur niður í það, sem grafið hefur verið, og fylli það upp. Það má ekki halda áfram að gera hafnir svo þ'i'öngar, að skip hafi ekkert svigrúm til að athafna sig inni í þeim, og að þau séu í stöðugri hættu, ef veður versnar, á með- an þau eru þar inni. Það má ekki segja botn í höfnum og við bryggjur hreinan sandbotn, þeg- ar mikið er þar af grjóti, og höfnin svo grunn, að skip taka niðri á þessum steinum, ef nokk- uð er í sjóinn. Það má ekki halda áfram að hafa óvarin skörp horn á bryggjum fyrir skip að b'rjóta sig á, og heldur ekki að láta stein- ker með neðansjávar útskotum liggja þannig inni í þröngum höfnum, að skip eigi á hættu að rekast á þau, og stórskemmast fyrir neðan sjólínu. Og síðast en ekki sízt. Það má ekki halda áfram að d'reifa því fé, sem veitt er til hafnarmannvirkja á fjölda staða á sama ári. Á síðasta þingi voru veittar 12 milljónir króna í þessu skyni til 60 staða á land- inu, eða 200 þús. til hvers staðar að meðaltali. Fjárveitingar e'ru frá 900 þús. niður í 15 þús. Með þessu móti sést aldrei fyrir end- ann á því, að nein höfn verði fullgerð, auk þess, að verkið verð- ur miklu dýra'ra með því, að hafa það fyrir nokkurs konar íhlaupa- vinnu. Það verður að gera átak til að gera helztu hafnirnar, í það minnsta, sæmilega nothæfar, en láta 'hina’r sitja á hakanum í nokkur ár, nema það, sem þær þurfa til nauðsynlegustu lagfær- inga og viðhalds. Nú sem stend- ur liggja tugmiiljónir króna í hálfgerðum, og svo að segja ónot- hæfum hafnarmannvirkjum, og þessi mannvirki halda áfram að ve'ra ónothæf, eða í það minnsta illnothæf um ófyrirsjáanlegan árafjölda, ef fénu, sem veitt er til 'hafnarframkvæmda verður dreift á sama hátt og hingað til. 128 VÍKINGUR

x

Sjómannablaðið Víkingur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.