Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1965, Blaðsíða 18

Þati var á framboðsfundi, þar sem
tveir snillingar tókust á um hylli kjós-
enda. Fyrri ræðumaðurinn talaði lengi
og fjólglcga um allt það, sem liann
ætlaði að afreka fyrir kjördæmið.
Þegar liinn frambjóðandinn loks fékk
orðið var ræða hans stutt:
— Andstæðingur minn sparar mér
að þreyta ykkur, kæru kjósendur. En
ég vildi aðeins leggja áherzlu á, að
þaS sem lrnnn lofaði ykkur ætla ég
mér að efna.
— ★ —
Verkaskipti.
Verðbólgan er það ástand kallað,
þegar allir eru svo ríkir, að enginn
hefir efni á neinu.
Enski íhaldsþingmaðurinn séra Gott-
skálkur Hansson var þekktur fyrir
hnittin tilsvör. Eitt sinn, er hann var
að halda ræöu á kosningafundi, greip
einn kjósenda fram í framan úr sal:
— Heyrið þér prestur minn, getið
þér mettað 500 manns með tveimur
fiskum 1
— Já, vissulega, svaraði prestur um
hæl. — Ef livor þeirra er eins stór
þorskur og þér!
— ★ —
Það er svipað með peningana og
áburðinn. Hvorutveggja verður að
dreifa út svo að gagni komi.
Fjórhent á pianó.
Jón átti gamlan bílskrjóð, sem hann
kallaði Lúther.
— Hversvegna kallarðu hann Lúther,
spurði kunningi hans.
— Vegna þess að hann stendur
þama og getur ekki annað.
—• ★ —
Tóbías gamli sat og las í blaði:
— Hugsaðu þér, kona. Iiér stendur
að kameldýrið geti þrrolað í heila viku
án þess að drekka.
— Það er nú ekki mikið, svaraði
konan snúðugt. Ég þekki kameldýr,
sem getur drukkið í heila viku ári þess
að gera handtak.
— ★ —
Forstjórinn fól skrifstofustjóra sín-
um að ráða einkaritara:
— Hún verður að vera dugleg og
iðin, góður hraðritari og alls ekki
yngri en 40 ára!
— Eg skal gera mitt bezta, — en
nefndi frúin yðar nokkuð hvort iiún
ætti að nota gleraugu ?
Frívaktin
— Hve gamall eruð þér?
— Sjötugur.
— Hve lcngi hafið þér unnið liér?
— 80 ár.
— Hvernig má það ske?
— Ég reikna eftirvinnuna með.
— ★ —
Flestir trúa því að ástin sé blind, en
vilja þó halda því fram að hún rati
í myrkri.
Svo skal ég segja þér leyndarmál.
— Ég átti að heilsa frá lienni
mömmu og segja þér að hún fann
flugu í rúsínukökunni, sem hún keypti
áðan.
— Heilsaðu mömmu þinni aftur,
drengur minn, svaraði bakarinn, og
segðu henni, að ef hún komi strax með
fluguna skuli hún fá rúsínu í staðinn.
Ung stúlka lá ein á stofu í sjúkra-
húsi undir þunnu teppi og beið rann-
sóknar.
Tveir ungir alvarlegir menn í hvít-
um sloppum komu inn í stofuna, tóku
teppið af stúlkunni og fóru að atliuga
hana.
— Haldið þið að það þurfi upp-
skiirð, spurði stúlkan kvíðin.
— Það skuluð þér spyrja lækninn
um, svaraði annar þeirra. Við crum
bara að mála liérna!
— ★ —
Víffa er pottur brotinn.
Kennslukona vestanhafs baðst lausn-
ar frá störfmn, með eftirfarandi skýr-
ingum:
— Astandið cr orðið óþolandi. Kenn-
ararnir óttast skólastjórann. Skóla-
stjórinn er skíthræddur við skólanefnd-
ina. Skólanefndin við foreldrana, for-
eldrnmir við börnin, en börnin, þau
hræðast livorki dauðann né djöfulinn!
52
VÍKINGUR