Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1973, Blaðsíða 31

þessi troll með góðum árangri.
íslenzkir bátar, einkum frá Vest-
mannaeyjum, hafa talsvert notað
troll svipuðum þeim, sem hér um
ræðir, en þó með tvöföldum
gröndurum í stað þrefaldra. Hafa
þeir oft fengið góðan afla í þessi
troll.
Með tilkomu okkar stóra og
glæsilega skuttogaraflota skapast
að sjálfsögðu auknir möguleikar
til að fiska með stærri trollum en
áður var. Því er nú brýn ástæða
til þess að gera margháttaðar
veiðitilraunir með nýjum gerðum
varpna. Þetta hefur nokkuð ver-
ið gert að undanförnu bæði á veg-
um einkaaðila og hins opinbera
eða í samvinnu beggja.
En nú er víst komið að frumtil-
gangi þessarar greinar, en það er
að gera grein fyrir þeim veiðitil-
raunum, sem gerðar voru með
þýzkri vörpu (myndir 2 og 3) í
apríl—maí sl. Fyrst er þó rétt að
taka fram, að nokkrar styttri
undirbúningstilraunir voru gerð-
ar í fyrra með slík troll á r/s
Bjarna Sæmundssyni, bv. Maí og
bv. Karlsefni. 1 þeim tilraunum
tókst að vísu ekki að fiska að
staðaldri meira en í önnur troll,
en ýmsar nytsamar upplýsingar
fengust þó.
3. 2. Tilraunin á Vigra.
Farnar voru tvær tilrauna-
veiðiferðir. 1 hinni fyrri 13.4.—
24.4. var eingöngu fiskað með
þýzkum trollum. Hið fyrra var úr
næloni aftur að poka, sem var úr
poiyethylen. Þetta troll er sýnt
á 2. mynd. Hitt trollið var allt úr
polyethylen og í sjálfu sér eins
og hitt, nema hvað belgspólur
voru færri. Troll þetta er sýnt á
4. mynd. 1 síðari ferðinni, sem
stóð yfir frá 27.4—6.5., var bæði
fiskað með þýzku trollunum og
venjulegu Marz-trolli. Ástæðan
til þess, að ekki var stöðugt fisk-
að með þýzku trollunum var sú,
að varastykki í þau höfðu að
nokkru gengið til þurrðar, svo að
tímafrekar netaviðgerðir leyfðu
ekki annað. Þá rifnaði polyethyl-
entrollið einnig svo illa á flaki, að
það varð ekki notað meira.
Áður en byrjað verður að f jalla
um árangur tilraunarinnar sem
slíkrar, er rétt að minnast á þá
galla eða vandamál, sem því eru
samfara að nota trollið. Það segir
sig sjálft, að einu kostirnir við
það að taka upp stærra, flóknara
og viðkvæmara troll, eru að fá
meiri afla.
Fyrsti gallinn er stærðin á
trollinu og þá einkum 100 feta
bobbingalengjan. Þetta vandamál
var leyst með því að færa hóf-
skeggið (skeifuna) aftar. Með því
fyrirkomulagi hlutust engin
vandræði. Hitt er svo rétt að
benda á, að unnt er að fá slík
troll með 60 feta bobbingalengju,
sem reynast kann skilyrði fyriis
notkun slíkra trolla á ýmsum
minni skuttogaranna.
Næsti galli er höfuðlínuhlerinn
(mynd 5). Á Vigra notuðum við
ýmist tréhlera eða álhlera. Báðar
gerðirnar voru þungar og tré-
hlerarnir þörfnuðust oft við-
gerða. Nokkuð oft kom það fyrir,
að hlerinn vildi ekki fara klár í
sjóinn, einkum ef ekki var slakað
jafnt út báðum megin. Þó var
279
1,(5. X z í *
0I.u. , MK-1
1. mynd. Japanskt troll útbúið fyrir veiðar á íslenzkum miðum. Alls er um 6
byrði að ræða fyrir utan hornin fremst á skvernum. Mér telst til, að um 53
einstök netastykki sé að ræða í trollinu. Myndin er fengin hjá sérfræðingum
TAITO SEIKO fyrirtækinu í Japan.
VlKINGUR