Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1973, Blaðsíða 27

Á frívaktinni
er kraftmikið.
Lögreglan stöðvaði bíl og
spurði bílstjórann: „Hvað hafið
þér gert af afturljósinu?"
Maðurinn skreið út úr bílnum
og gáði að. Hann klóraði sér í
höfðinu:
„Þér spyrjið mig um aftur-
ljósið, en ég spyr: Hvar í skramb-
anum er hjólhýsið?"
! ! !
„Jæja, Tommi minn,“ sagði
kennarinn. „Fyrir utan túngirð-
ingu standa tíu sauðir. Fimm
stökkva yfir hana. Hvað eru þá
margir eftir?“
„Enginn.“
„Ekki er þekking þín mikil
í reikningi.“
„Nei, en ég þekki sauðina."
! ! !
Húsbóndinn: „Ég hef ekki beð-
ið um neinn píanóstillara."
„Nei, ekki þér, en nágrannar
yðar pöntuðu mig.“
VlKINGUR
„Viljið þér gefa mér frí á
morgun?“ spurði skrifstofumað-
ui’inn forstjórann. „Ég á að
hjálpa konunni minni við stór-
hreingerningu. ‘ ‘
„Það kemur ekki til mála,“
svaraði forstjórinn hvasst.
„Þakka yður kærlega fyrir.
Þér eruð sannarlega maður, sem
hægt er að treysta."
! ! !
Drukkinn maður stöðvaði leigu-
bíl, opnaði hurðina, steig inn, féll
út úr bifreiðinni hinum megin,
komst á lappir aftur, sneri sér að
bílstjóranum og sagði:
„Hvað kostar það?“
! ! !
Lögfræðingur kom að máli við
bónda nokkum og leitaði álits
hans á nágrannabónda,sem hann
átti í málaferl'um við.
„Stórlygari held ég að hann sé
nú ekki. Þar vara ég mig á hon-
um. En þegar hann fleygir moð-
salla á gaddinn fyrir útigangs-
hrossin, verður hann að nota
strákinn sinn til að lokka þau
til sín.“
Þau borðuðu saman á veitinga-
húsi. Kjóllinn, sem hún var í,
byrjaði undir höndunum og end-
aði fyrir ofan hnén.
Allt í einu hrópaði hún:
„Ó, ég skammast mín alveg
voðalega. Mér finnst ég vera hálf
nakin; ég hef gleymt að setja á
mig augnhárin og púðra mig á
nefbroddinum.
! ! !
Bíðið bara rólegur. Þér fáið bráð-
um herbergið hennar.
Auðkýfingurinn Rockefeller
kom eitt sinn á hótel í Washing-
ton og pantaði ódýrasta her-
bergið.
Dyravörðurinn varð undrandi:
„En herra Rockefeller, þegar
sonur yðar kemur hér býr hann
í dýrustu herbergjunum sem hér
eru.
„Sonur minn,“ svaraði Rocke-
feller, „á ríkan föður. Ég var
ekki eins lánsamur og hann.“
! ! !
Það var verið að spila bridge
og báðir á hellunni. — Ein frúin
var spurð að því, hve mörg börn
hún ætti.
„Tvo gosa og eina spaðadrottn-
ingu með kónginum,“ svaraði
hún utan við sig.
! ! !
„Ég þarf ekki á vini að
halda, sem kinkar kolli þegar ég
geri það.
Skugginn minn gerir það bet-
ur.“
275