Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1975, Síða 30

SP ARIS JÓÐUR
VÉLSTJÓRA
Hátúni 4a
(á horni Laugavegs og Nóa-
túns)
Afgreiðslutími kl. 09,30—15,30
og 16,30—18,00
Við bjóðum viðskiptavinum vor-
um upp á alla almenna þjónustu
og næg bílastæði
Símar: 17674 og 16593
VERZLUN
O. ELLINGSEN
Elzta og stærsta veiðarfæra-
verzlun landsins.
sextanti og jafnan stungið út í
sjókort.
Var og þrátt fyrir allan hinn
ágæta tækjabúnað, sem þarna
gerist hvað beztur, ekki sízt
ánægjulegt að mæla með sextanti,
sem var óspart gert. Var þar bæði
mæld hæð sólar í hágöngu svo og
hæð tungls og fastastjarna um
miðjar nætur.
Til þessa reyndust hin ágæt-
ustu tækifæri þar sem blíðviðri
var og stjörnubjartar nætur.
Komu þessir staðir yfirleitt vel út
í kort. Þetta reyndist athygli vert,
þar sem við höfum lært þetta
mikið í skólanum, en höfum
kannski ekki haft of mikla trú á,
á þeim forsendum að þetta væri
notað svo mikið í raun. Reyndist
þetta meðal alls annars því hið
raunhæfasta og veitti mikið ör-
ygg-i-
Þá var og ýmislegt fleira gert á
siglingunni, sem lá suður fyrir
land og austur með fjörðum.
Ferðast var um skipin hátt og
lágt, upplýsingar um skipin
fengnar og stöðugleiki og djúp-
rista reiknuð út, skipssegul-
skekkja athuguð og ýmislegt
fleira.
Ánægjulegt var vissulega að
koma um borð í raunveruleg her-
skip, þar sem regla virtist ríkja
i öllu starfi, virðing yfir- sem
undirmanna gagnkvæm og
snyrtimennska öll til fyrirmynd-
ar.
V/s Ægir skilaði öðrum hópn-
um til Reykjavíkur, en Týr lagð-
ist fyrir akkerum fyrir utan
Höfn í Hornafirði og við strák-
arnir vorum fluttir í land á
skipsbáti.
Til Hafnar sótti okkur svo flug-
vél Landhelgisgæzlunnar, T. F.
Sýr, og flaug með okkur til
Reykjavíkur.
Reyndist sjóferðin okkur öllum
hin gagnlegasta og ánægjulegasta
og mikil hressing og uppörvun
fyrir vorprófin sem fóru í hönd.
Viljum við færa forráðamönn-
um Landhelgisgæzlunnar og sér-
staklega áhöfnum skipanna hin-
ar beztu kveðjur og þakklæti fyr-
ir andlega og líkamlega fæðu.
Er svo sannarlega vonandi að
hér verði ekki látið staðar numið,
heldur farið á næstu árum með
fleiri bekki og þá fyrr en seinna.
Er ég sannfærður um að for-
ráðamenn Gæzlunnar eða yfir-
menn skipanna set j a sig ekki upp
á móti slíku, það sannaðist svo um
munaði í þessum ferðum.
Lífið í skóla okkar er að blómg-
ast mikið og hefur það bezt komið
fram í vetur. Tækjabúnaður er
að verða mjög viðunandi, en
eins og kunnugt er, þá eru fram-
farir á því sviði allverulegar.
Mikið er um raunhæf námskeið,
sem nemendur taka þátt í, svo
sem námskeið í skyndihjálp og
heilsufræði, sem læknastúdentar
annast, þá má og nefna námskeið
í slökkvistarfi sem fram fer að
nokkru leyti í hinni glæsilegu
slökkvistöð okkar í Reykjavík,
talstöðvanámskeið og vélritunar-
námskeið sem verið er að koma á,
svo nokkuð sé nefnt.
Þá má og ekki gleyma því allra
merkilegasta, sem hafið var í
vetur á slysavarðstofunni og 3ju
bekkingar tóku þátt í.
Reyndist starfsfólk þar hið
hjálpfúsasta og sýndi mikinn
skilning á þörf okkar á innsýn í
þau mál.
Allt þetta og fleira sýnir og
sannar að Stýrimannaskólinn er
á mikilli uppleið og þótt aðsókn
að skólanum hafi verið með
minna móti undanfarin ár þá á
það trúlega eftir að breytast á
næstu árum.
Það virðist ýmislegt vera hægt
að gera raunhæft fyrir skóla okk-
ar, það sýna bezt þær móttökur
sem skólinn hlýtur hvarvetna.
Það sem veltur á, er fram-
kvæmdaatriði. Ekki leikur vafi á
að stjórnvöld munu halda áfram
að styðja skólastjóra og kennara
okkar til þess að efla skóla okk-
ar.
Sjávarútvegurinn er og verður
aðalatvinnuvegur þjóðarinnar.
Hvernig væri þá að gera þær
stofnanir, sem lúta að sjávarút-
vegi að eftirsóknarverðari
menntastofnunum okkar?
VlKINGUR
182