Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1977, Síða 12

Það dregur þó að því að fleiri
fiskifræðingar koma til starfa við
deildina og rannsóknarstörfin fóru
að eflast. Áhugi stjórnvalda fór
líka vaxandi, þegar þau fóru að sjá
að fiskirannsóknir höfðu hagnýtt
gildi.
Sú kenning að fiskum fjölgaði
ekki í sjónum, þótt fiskifræðing-
unúm fjölgaði stendur að vísu ó-
högguð enn, — en samt sem áður
fóru rannsóknir að svara kostnaði.
Við fengum þetta myndarlega
hús að Skúlagötu 4 og þar var að-
staðan mjög góð til þess að taka við
nýjum mönnum og nýjum verk-
efnum. Það dró að því að við átt-
um greiðari aðgang að skipum og
við fengum fyrsta hafrannsókna-
skipið ÁRNA FRIÐRIKSSON
árið 1968 og svo BJARNA
SÆMUNDSSON árið 1970. Áður
höfðum við fengið HAFÞÓR, sem
er lítill togari, sem hefur dagað
uppi hjá okkur, sem rannsókna- og
tilraunaskip.
— Það er ekki rúm til þess að
rekja þróun Hafrannsóknastofn-
unarinnar í smáatriðum, en hún
hefur aðeins vaxið jafnt og þétt
með tilliti til þarfar á upplýsingum
vegna skipulags- og fiskveiðimála.
Fiskileitin —
Ný mið
— Fyrsti áþreifanlegi árangur
fiskirannsókna, ef við kjósum að
taka svo til orða, er fiskileitin.
Áður hefur aðeins verið minnt á
fund fiskimiða og asdic-tækið, sem
sett var í varðskipið ÆGI vegna
óska Fiskideildarinnar. Þetta hófst
með síldarleitinni, sem reist var á
vísindalegum grundvelli og ekki
má gleyma karfaleitinni. Árið
1957 fundu íslendingar stóru
Karfamiðin við Nýfundnaland,
sem gjörbreyttu karfaveiðum okk-
ar. Við veiddum þá svo að segja
engan karfa árið áður, en næsta ár
veiddust 80.000 lestir. Það voru
þeir Jakob Magnússon fiskifræð-
Á kajanum við BJARNA SÆMUNDS-
SON. Á myndinni eru Ingólfur Stefáns
son, skipstjóri og framkvæmdastjóri
FFSl, en hann á sæti í stjórn Haf-
rannsóknastofnunar. Hann er á tali
við Sæmund Auðunsson, skipstjóra
og Hjálmar Vilhjálmsson, fiskifræðing
og leiðangursstjóra.
ingur og Sæmundur Auðunsson,
skipstjóri, sem nú stjórnar
BJARNA SÆMUNDSSYNI, sem
heiðurinn áttu af því.
Þegar síldin var búin, þá fórum
við í þennan fátæka ættingja
síldarinnar, loðnuna, sem nú er
veidd og skiptir sköpum í efna-
hagslífi þjóðarinnar og gjaldeyris-
öflun. Þarna finnast ný verðmæti,
ný fisktegund sem farið er að
veiða.
Það er sama tæknin, og grund-
völluð hafði verið í síldarleitinni
sem núna er notuð við loðnu með
góðum árangri og það hefur tekist
að lengja veiðitímabilið með
auknum rannsóknum. Hjálmar
Vilhjálmsson, fiskifræðingur hefur
annast þennan þátt mála, sem
þjóðinni er kunnugt, og byggir þar
m.a. á fyrrastarfi Hafrannsókna-
stofnunar.
Þá er ótalinn mikill árangur
rækjurannsókna. Búið er að finna
ný rækjumið og þau eru undir eft-
irliti, sem hindra á rányrkju, en
rækja er nú veidd á mun stærra
svæði en áður og í auknu magni.
Einnig má nefna hörpudiska-
miðin, sem fundist hafa. Við höf-
um bókstaflega kortlagt hverja
einustu skel í Breiðafirði og
skammtað er af þessari auðlind í
hæfilegum skammti með vísinda-
legum aðferðum.
Þetta leiðir hugann að þeirri
staðreynd, að það er hlutverk
Hafrannsóknastofnunarinnar að
draga fram einhverja pakka handa
þjóðinni til þess að lifa af, því ein
eða tvær fisktegundir eru þess ekki
lengur megnugar að sjá henni fyrir
lífsnauðsynjum, t.d. þorskur og
síld. Þessvegna verður að efla
rannsóknir og þekkingu alla á
dýralífi sjávar. Við verðum að
stilla afrakstri miðanna í það hóf
að framtíðinni sé ekki hætta búin
og það er jafn rangt og óverjandi í
hungruðum heimi, að nýta fiski-
miðin ekki sem skyldi.
Hlutverk okkar er því tvíþætt,
að hjálpa fiskimönnum til að
veiða, en jafnframt að passa það
um leið að þeir veiði ekki of mikið,
eða of smátt.
Skipulag Hafrannsókna
— Svo vikið sé að lokum að
SÖLUSAMBAND
ÍSLENZKRA
FISKFRAMLEIÐENDA
stotnað í júlímánuði 1932,
með samtökum fiskframleiðenda,
til þess að ná eðlilegu
verði á útfluttan fisk landsmanna.
Skrifstofa Sölusambandsins
er í Aðalstræti 6.
Símnefni: FISKSÖLUNEFNDIN
Síml: 11480 (7 línur).
12
VÍKINGUR