Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1977, Side 33

»

Mynd þessi er frá fyrstu vertíð Hvals HF 1948. Ekki er vitað hvort þetta er fyrsti
hvalurinn, sem að landi kemur í þessa fengsælu veiðistöð — en gæti þó verið.
tók til starfa, en það mun hafa
verið árið 1948, svo hún er bráðum
búin að starfa í þrjá áratugi. Að
sjálfsögðu átti þessi atvinnustöð
við byrjunarörðugleika að etja,
sem vonlegt var. fslendingar
kunnu ekki til þessara verka en
lærðu af norðmönnum, sem hér
störfuðu fyrstu árin og var véla-
kram verksmiðjunnar flutt inn
notað frá Noregi, en síðan endur-
nýjað smám saman. Nú er flest ef
ekki allt orðið endurnýjað og
komið í fullkomnari stíl, svo öll
vinnsla getur gengið vel og áfalla-
lítið, samanborið við það, sem fyrst
var. Þarna hefur verið staðið að
framförum og uppbyggingu af
miklum hyggindum og raunsæi.
Þarna hefur sem sagt stakkur verið
sniðinn eftir vexti, ekkert bruðl,
staðið vel við allar skuldbindingar
og aldrei rasað um ráð fram. Trú-
lega hafa hér mestu valdið góð góð
ráð framkvæmdastjórans Lofts
Bjarnasonar, en hann var hygginn
maður og ráðvandur. Að sjálf-
sögðu eiga hér margir aðrir menn
góðan hlut í, þá ekki hvað síst þeir
menn, sem veiða hvalinn. Islend-
ingar hafa þar sannað það, að þeir
eru sókndjarfir og aflasælir og ekki
eftirbátar annarra, nema síður sé.
Trúlega hefði þessi góði árangur
ekki náðst með erlendum veiði-
mönnum. Sennilega er það ekki
langt frá sannleikanum að þarna
hafa menn staðið sameinaðir að
verki, unnið þessu fyrirtæki vel og
hver maður staðið vel í sinni stöðu,
þá er árangurinn heill og ham-
ingja, sem endranær, þar sem
samhugur ríkir.
Mörgum er Hvalur h/f búinn
að veita góða og trygga sumar-
vinnu, undir það mundu margir
taka trúi ég. Sennilega hafa fá ef
nokkur útgerðarfyrirtæki, komist
jafn vel af án hjálpar eða styrks
þess opinbera. Ég held í einu orði
sagt að þessi útgerðarstöð geti svo
sannarlega orðið öðrum til fyrir-
myndar.
Endurbygging togaraflotans
hefur nú þegar sannað það að ekki
var eftir betra að bíða, því þessi
nýju skip hafa komið í veg fyrir
atvinnuleysi um land allt og út-
rýmt því, þar sem það var fyrir.
Þessi nýtísku skip hafa nú þegar
sannað ágæti sitt. Að sögn þeirra,
sem á þeim vinna, eru öll vinnu-
skilyrði mun betri en á þeim eldri
(síðuskipunum), þeim var líka að
mestu vikið til hliðar þegar þau
nýju tóku til starfa. Það er íslend-
ingum ómetanlegt gagn, að eiga
ný, fullkomin skip, bæði til fisk-
veiða og flutninga.
Stundum hefur verið um það
rætt að nælonþorskanetin væru
hættuleg fiskinum ef þau liggja
lengi í sjó, svo nefnd drauganet.
Sannarlega þarf að gefa því góðan
gaum og leitast við að finna þær
Loftur Bjarnason og Friðbert Elí Gíslason. Hann hóf sinn feril á Hval 1 1951 sem 2.
stýrim. en þá voru aðrir yfirmenn norskir.
V í K I N G U R
33