Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1977, Page 38

framförum. Nú geta útflytjendur
og innflytjendur endurskipulagt
sín mál frá grunni. Hægt er t.d. að
aka kælivögnum um alla Evrópu,
með t.d. fisk, ferskan fisk, frosinn
fisk og hvaðeina og auðveldara er
að sækja vörur.
Nokkurn tíma tekur að skipu-
leggja þessa nýju flutninga, en ekki
mun það þurfa að taka alltof
langan tíma. Rútubílstjórar, sér-
leyfishafar kvarta undan því að
litið sé að gera á sérleyfisleiðunum.
Þá er bara að pakka saman og fara
að aka fólki um Evrópulönd í
skipulögðum ferðum.
Vörubílstjórar geta nú tekið
túra með saltfisk til Ítalíu og
komið heim með þvottavélar eða
ávexti. Nýr heimur er nefnilega að
opnast.
DANA FUTURA
Við birtum með þessari grein
mynd af nýju dönsku „smjörbát-
unum“, sem flytja daglega land-
búnaðarvörur frá Esbjerg til Hull.
Gámaferja þessi tekur 400 gáma af
stærstu gerð og stór krani er á
skipinu til þess að losa og lesta, auk
þess sem aka má gámum inn og út
um skutrennu.
DANA FUTURA og systurskip
hennar sigla með 23 hnúta hraða
og er því fljót í förum. Gengið var
frá sérstökum farmvelli og aðstöðu
í Esbjerg vegna þessara skipa, sem
reynst hafa afburða vel.
Það er ljóst að ferjufrakt sú, er
skipin sigla í milli Danmerkur og
Englands, er ekki samskonar við-
fangsefni og flutningarnir til og frá
íslandi. Þó mun að þvi draga að
nýjungar verður að taka upp i
þeim siglingum einsog öðrum til
þess að stilla kostnaði í hóf.
Grænlandsfartin, sem eru svip-
uð íslandssiglingunum, hefur tekið
gáma í notkun í víðtækari mæli og
hvarvetna er sömu sögu að segja.
Vegasambandið
við útlönd
Margir láta sig dreyma um nýj-
an GULLFOSS, farþegaskip,
fljótandi glæsihöll, sem kembir
hafið með bifreiðar ferðamanna á
bílaþiljum.
Sumum finnst þessi hugmynd
fráleit — það geti ekki svarað
kostnaði að reka slíkt skip,
almenningi til skemmtunar.
Þó er haft fyrir satt að um
30.000 íslendingar ferðist milli
landa á ári. Þeir fljúga. Samt hefur
ávalt verið fullt á SMYRLI, sem
þó hefur óhentuga viðkomu í
Færeyjum og óhentugan við-
komustað í Noregi, þar sem óra-
vegur er til þéttbýlishéraða Suð-
ur-Evrópu.
Skip, sem hefði viðkomu í
Hirtshals, Esbjerg, eða Hamborg,
að ekki sé nú talað um Glasgow,
eða Leith, hefði meira að gera.
Þegar Brúarfoss (gamli) var
smíðaður á sínum tíma, þá lagði
ríkissjóður fram fé (300.000.00 kr) í
eitt skipti fyrir öll. Menn vissu að
það vantaði tilfinnanlega, frysti-
skip til landsins, til þess að unnt
væri með öryggi að hraðfrysta kjöt
og sjávarafurðir til útflutnings.
Eimskipafélagið var ekki reiðu-
búið til þess að láta smíða frysti-
skip, sem var mjög dýr fjárfesting
og óljóst um verkefni. Þetta varð
til. þess að stjórnvöld lögðu fram
300 þúsund af um 1.3 milljón
króna skipsverði. Þetta var greitt í
eitt skipti fyrir öll og allir græddu.
Eimskip og þjóðin. Væri ekki
athugandi að ríkissjóður styrkti
skipakaup, þar sem „vegasam-
bandi“ væri komið á fyrir al-
menning og iðnaðinn?
Með því móti gætu menn ferð-
ast um Evrópu með nesti og tjald
— og bíl, og fjölskyldur gætu
ferðast saman, á ódýran hag-
kvæman hátt. Þetta sparar gjald-
eyri, hvað sem hver segir. Ef til vill
væri þessi leið fær, til þess að leysa
málin.
Ný skipagerð — Hentar
hún íslendingum?
„BORO“ nefnist nýjasta skipa-
gerðin, sem kemur fram í heimin-
um, en það eru skip sem flytja
blandaða farma. Nafnið BORO er
saman sett úr orðinu Bulk- Oil
Ro/ro.
Þessi nýju skip geta siglt með kol
— olíu —bulkfarma (t.d. áburð og
laust korn) en auk þess almenna
stykkjavöru, gáma og bila.
Fyrsta BOROR skipið verður
afhent í skipasmíðastöð í Japan á
þessu ári, en Helsingör skipa-
smíðastöðvarnar geta líka þegar
boðið svona skip, með B&W
dieselvélum.
38
V í K I N G U R