Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1985, Side 50

FRrVAKTIN
50 VÍKINGUR
Má ekki bjóöa ...
Matti málari var oröinn 75
ára gamall og kominn á eftir-
laun. En hann tók aö sér smá-
verk i faginu, til að timinn liði
ekki eins hægt. Siöla einn
daginn var hann aö mála
svefnherbergi, en varö
þreyttur og fór heim. En áöur
sagöi hann frunni sem hann
var aö vinna fyrir aö hann
mundi koma aftur morguninn
eftir. Eiginmaöur frúarinnar
kom seint heim um nóttina og
hugsaði ekki um aö þar var
nýmálað og studdi hendinni á
vegginn.
Málarinn kom morguninn
eftir eins og hann sagöist
ætla aö gera og frúin kallaði
innan úrsvefnherberginu:
— Komdu, og ég skal sýna
þér hvar maðurinn minn lagði
höndina i nótt.
— Nei, takk, svaraöi Matti
málari. Kominn á minn aldur
þigg ég heldurkaffibolla.
Sú
dökkbláa
Þegar litla sæta stelp-
an i sjoppunni var farin aö
hafa áhyggjur af fjöllyndi
sinu, fór hún til eina sál-
fræöingsins i bænum.
„Kvöld eftir kvöld hef
ég samfarir viö menn í bíl-
unum þeirra. Þaö er sóöa-
legt, auömýkjandi og
óþægilegt", sagði hún.
„Hvaö finnst þer að ég
ætti aö gera.“
„Þaö er nú þaö“, sagöi
sálfræöingurinn. „Ég veit
ekki almennilega hvaö þú
ættir helst aö gera í
þessu meö sóðaskapinn
og auðmýkinguna, en ég
held aö þaö væri miklu
þægilegra fyrir þig aö
fara meö þeim á hótel.“
Þing FFSÍ, LÍÚ og Fiskiþing voru öll haldin í nóvember meö miklum
ræðuhöldum og skörpum skoöanaskiptum. Þegar viö sáum þessa
mynd,semHaukurMártók.dattokkuríhug.. .neiannars.
Áríðandi tilkynning
Stjórnin harmar aö hafa
oröiö þess vör aö launþegar,
sem deyja i starfi, láta undir
höfuö leggjast aö falla um
koll.
Slika hegöun veröur aö
stööva, þar sem hún getur
skapað verulega erfiöleika á
aö greina á milli dauöa og
eðlilegrar hegöunar starfs-
fólksins.
Hver launþegi, sem finnst
látinn i uppréttri stööu héreft-
ir, veröur umsvifalaust strik-
aöurútaf launaskrá.
„Brú myrkranna" var í bió
og stemmningin á toppi. Elsk-
endurnir kvöddust i miklu til-
finningaflóöi og regnið bland-
aöist tárum á vöngum kven-
hetjunnar. Þá heyrðist í
bónda aftur í sal: Sama iiel-
vítis veöriö þar og hér.
Pían dansaöi upp aö hljóm-
sveitarstjóranum og spuröi:
Getiöi ekki spilaö eitthvaö sem
hitar blóðiö svolítiö og kemur
hreyfingu á mjaömirnar?
— Viö erum sko hljómsveit
hér telpa mín, en engin
andskotans nuddstofa.
Þaö var komin nýr læknir í
þorpið, kona og feyki falleg.
Kalli kvennaþósi var mættur á
biðstofuna:
— Þaö er sko eitthvað aö
þeim sem ekki verður veikur
núna.
Hundurinn minn er stórkost-
legur. Ef ég spyr hvaö tveir
plús tveir mínus fjórir er mikiö,
svararhann ekkert.
Ef þú skuldar 500 kall ertu
skuldseigur. Ef þú skuldar
500.000 ertu kaupsýslumað-
ur. Ef þú skuldar 500 milljónir
ertu viðskiptajöfur og skuld-
irðu 500 milljarða ertu senni-
lega i rikisstjórninni.
— Albert fer aldrei til dyra
þegardyrabjallan hringir.
— Afhverju ekki?
— Hann heyrir ekki i dyra-
bjöllunni vesalingurinn því
hann er skuldugur upp fyrir
eyru.
— Ég vil gjarnan fá
100.000 krónur lánaðar. Ef
þú vilt sleppa að spyrja hvaö
ég ætla aö gera viö þær, skal
ég ekki spyrja um hvernig
bankinn notar spariféð mitt.