Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1990, Qupperneq 11

Hrun þorskstofnsins í Barentshafi:
Umræður í Noregi um
vandann lærdómsrikar
- segir Friðrik Pálsson forstjóri SH
ur aflinn sigið niður á við, og
síðustu vertíðir hafa verið með
eindæmum lélegar.
Þorskurinn sem hrygnir við
Lofoten elst upp í Barentshafi,
sem nær frá Noregi til Sval-
barða og Frans Jósefs lands í
norðri og austur til Novaja
Semija. Vertíðin við Lofoten
endurspeglar því velgengni
þorsksins í Barentshafi.
Árið 1983 kviknaði mög
sterkur árgangur þorsks í Bar-
entshafi. Árgangarnir sem á
eftir komu virtust einnig vera
þokkalegir. Norskir fiskifræð-
ingar spáðu því árið 1985 að afli
færi vaxandi og unnt yrði að
veiða 8-900 þúsund tonn árið
1990. Útgerðarmenn bjuggu
sig undir að mæta þessum
mikla afla, ekki skyldi standa á
þeim.
Strax vorið 1987 kom í Ijós að
ekki var allt meö felldu. Þorsk-
urinn var horaður og miklar
selavöður gengu upp að
norsku ströndinnni í ætisleit.
Sú skýring var gefin í Noregi að
loðnustofninn hefði verið of-
veiddur og þvi hefði þorskurinn
ekkert að éta.
Norskir fiskifræðingar lögðu
til að þorskkvótinn yrði minnk-
aður, og þeir héldu svo áfram
að leggja til minni og minni
þorskkvóta ár frá ári uns þeir
lögðu til, ásamt alþjóða haf-
rannsóknaráðinu í október sl.
að kvóti Norðmanna í Barents-
hafi yrði skorinn niður í 100 þús-
und tonn.
Hvað hafði gerst?
Ekki vantaði skýringar og
þær voru hefðbundnar. Talað
var um ofveiði, rányrkju, smá-
fiskadráp og breytt skilyrði í
hafinu. Einnig var sett fram til-
gáta um að sprengingar hefðu
drepiö fisk. Jakob Jakobsson
forseti Alþjóða hafrannsóknar-
áðsins sagöi í blaðaviðtali: „Ég
tel ofveiði og röskun vistkerfis-
ins miklu liklegri orsakir hruns
Vnelde torsken
t0rSkfvetanStérkare enn
rentsha\öt. v,ovforsk.-
WsSToSfs*-
81 “
SSenrSeUo»8»»<.S™
sitt
VeTtStkonsum vart dobtö fA
sstaf-o-grgs:
ÍSSSÍ Aoooi 1 KM-
sunfí i-2ár.
VÍKINGUR 11