Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1990, Blaðsíða 33
I
Sv*r vfi grai„
"V99/«mél
Veatm '°'nanna (
t ""•""••Wum.
, ,»’a«*i»töl „ Ur*Rangur
-S5i=p:-S5K.-,
^SfSrSsSrSi
^•ssí^ssísr
1 Bera nonTÍ! 5ami •*<» h.a I
•■•'• I 2»
Eins og þarna kemur berum
orðum fram, þá er fækkun
dauðaslysa til sjós fyrst og
fremst rakin til þess, að skipin
sjálf, sem slík, eru þetri örygg-
istæki en áður var. Það er ekki
fyrst og fremst vegna þess að
öryggisbúnaðurinn um borð
hafi batnað eða aukist. Hvers
vegna slepptu áhugamennirnir
að geta sjálfra orsaka fækkun-
ar dauðaslysa í leiðinni? Hent-
aði það ekki málatilbúnaði
þeirra?
Þótt dauðaslysum hafi fækk-
að, en séu allt of mörg, þá eru
langflest slysin þau sem valda
tímabundinni örorku og eru
uppistaðan varðandi slysatíðn-
ina, þegar á heildina er litið. Um
þau hef ég fyrst og fremst verið
að tala, enda vegur fækkun
dauðaslysa óverulega, þegar
heildarmyndin varðandi slys á
sjó er skoðuð. Ég spyr því:
Hvers vegna minnast áhuga-
mennirnir ekki einu orði á þau
slys sem valda tímabundinni
örorku og tíðni þeirra? Hentar
það heldur ekki málatilbúnaði
þeirra?, spyr ég aftur.
Mannleg mistök
Ég hef gert mjög að um-
ræðuefni, hversu stóran hluta
slysa á sjó megi rekja til hins
mannlega þáttar, sem mætti
sundurliða í marga efnisflokka.
Jafnframt hef ég ítrekað nauð-
syn þess, að menn horfist í
augu við þessa staðreynd, eigi
að vera hægt að fækka slysum
á sjómönnum.
Þetta neita áhugamennirnir
greinilega að gera, og vísa
þessu á bug, þar sem engin
fastákveðin og óyggjandi prós-
entutala er nefnd, sem hin eina
sanna prósenta. Get ég
ómögulega skilið þetta hjá
þeim öðru vísi en svo, að fyrst
engin sönnuð prósentutala sé
til þá sé vandamálið ekki til
staðar. Leiðrétti áhugamenn-
irnir mig, ef hægt er að skilja
þetta öðru vísi, þegar þessi
hluti greinar þessarar er lesinn,
þar sem segir: „Hann (undirrit-
aður) segist nota 80-90%, en
þendir á að siglingamálastjóri
noti 90-95%. Er þá ekki líklegt
að einhver annar noti 70-80%
eða eitthvað enn annað? Þess
vegna er aftur spurt: Hvernig
eru þessar tölur fundnar? Við
viðurkennum staðreyndir en
ekki bull sem engin rök eru
fyrir. Tugir prósenta til og frá
um þetta atriði er ólíðandi kák.
Og fyrir hverja erum við að gera
okkur góða er ekki svaraverf.
Ég vil samt bæta hér í þetta
„bull, sem engin rök eru fyrir“
og nefna það, að samkv.
norskri könnun stöfuðu 85%
sjóslysa af völdum mannlega
þáttarins. Samkvæmt upplýs-
ingum fulltrúa bandaríksu
strandgæslunnar á öryggis-
málaráðstefnunni í Rimouski í
Kanada í fyrra stöfuðu 80% sjó-
slysanna á bandarískum sjó-
mönnum af völdum mannlega
þáttarins og mikið af hinum
20% mátti tengja að hluta
þessum mannlega þætti.
Það skiptir í sjálfu sér engu,
hversu mjög hátt hlutfall slysa á
sjó í prósentum talið megi rekja
til mannlega þáttarins. Kjarni
málsins er sá, að þetta er stað-
reynd bæði hér og erlendis
sem ekki þýðir að loka augun-
um fyrir, eins og áhugamenn-
irnir virðast greinilega vilja
gera. Mætti hér tína orðrétt upp
úrýmsum erlendum ályktunum
um þetta atriði, t.d. þeim sem
liggja nú fyrir næsta fundir Ör-
yggismálanefndar Alþjóða sigl-
ingamálastofnunarinnar
(I.M.O.), svo sem ályktun þings
Evrópubandalagsins um ör-
yggismál sæfarenda, sem yrði
of langt mál að tíunda hér. í
þess stað skal látið nægja aö
visa í sameiginlega ályktun
Norðurlandanna, sem liggur
fyrir öryggismálanefndarfund-
inum, þar sem m.a. segir orð-
rétt:
Ég vil bæta hér í
þetta „bull, sem
engin rök eru
fyrir“.
VÍKINGUR 33