Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1995, Blaðsíða 60

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1995, Blaðsíða 60
á okkur hita. Stuttu síðar rétti einn af mönnunum út báðar hendur og fór að snúa sér í hringi. Þetta hiaut að vera merki um að þyrla væri á leiðinni. Okkur létti en þungar ágjafirnar héldu stöðugt áfram að dynja á okkur.“ Blumentritt og áhöfn hans höfðu gott forskot á vél Sills þegar flogið var með fram ströndinni. Lítið sást út um glugga vélar hans - flugmennirnir horfðu á mælaborðið — það var ekkert annað að styðjast við í öllum titringnum og hávaðanum. Hinn lágvaxni og snaggaralegi flugstjóri lét ekki deigan síga: „Við merktum eyjar og sker sem við sáum á kortunum inn á ratsjána. Hend- erson fylgdist með út um gluggana meðan ég stjórnaði þyrlunni. Þegar við nálguðumst sker sem við sáum á rat- sjánni sagði Henderson mér til. „Við ættum að sjá eyju fram undan núna, hún ætti að birtast á hverri sek- úndu,“ sagði Henderson. „Allt í einu birtist hún og ég sveigði þyrlunni hlémegin við eyjuna. Eg var mest hrædd- ur um að við ættum eftir að fljúga fram hjá skerjum eða eyjum sem ekki voru merktar inn á kort. Hvað tækjum við til bragðs ef óvænt sker birtist allt í einu fyrir framan okkur úti í sortanum? Svona þræddum við okkur áfram eftir strönd- inni áleiðis að slysstað. Þetta virtist ætla að ganga. Vindurinn stóð af austri og ókyrrðin var farin að réna. Snjókoman var þó mikil og skyggnið slæmt og stutt íað færi að dimma. Við nálguðumst nú Vöðlavík. Ég var spenntur að sjá hvernig aðstæðurnar væru við skipið." Sills reyndi að fljúga þyrlu sinni eins hratt og mögulegt var: „Við náðum aðeins um 140 kílómetra hraða og stundum var skyggnið ekki neitt. Við gátum því ekki stuðst við nein kennileiti. Þetta var stöðug barátta. Ekki bætti úr skák að skammt var í að birtu tæki að bregða. Við horfðum á kortin og ratsjána og fórum eftir mælunum. Loftið var þrungið spennu. Fram að þessu höfðum við verið í sambandi við Biumentritt og áhöfn hans. Hann sagði að þeir væru nánast komnir að Vöðlavík. Nú hættum við að heyra frá þeim, þeir höfðu um annað að hugsa en að tala við okkur.“ Blumentritt og Henderson voru orðn- ir óþreyjufullir að sjá hvernig umhorfs væri á slysstað og rýndu út í sortann. Jesse Goerz sigmaður, sem þarna var í fyrsta raunverulega björgunarleiðangri sínum þar sem líf lá við, var að undirbúa stóru stundina: að fara út í óveðrið, síga niður og reyna að bjarga Islendingunum sex: „Ég hafði allan sigbúnaðinn til reiðu fyrir björgunina og fór stöðugt yfir það í huganum hvað biði mín á slysstað. Ég Gary Copsey flugmaður skömmu fyrir brottför frá Neskaupstað. Ljósm.: Bjarni Stefánsson var nokkuð viss um að ég þyrfti að festa mig við skipið meðan á björguninni stæði. A leiðinni hafði ég reynt að gera mér í hugarlund hvernig skipverjunum liði, hve mikið þeir væru hugsanlega slasaðir og hvers konar sjúkraáhöld ég þyrfti. Ég hugleiddi einnig hvaða spurningar ég myndi leggja fyrir menn- ina þegar niður kæmi til að komast að í hvaða ástandi þeir væru. Þeir voru örugglega mjög kaldir. Því var ljóst að ég og Matt Wells, sem átti að síga niður með mér, þyrftum að „koma skipverjun- um í gang“ áður en þeir yrðu hífðir upp.“ Nú var stóra stundin einnig að renna upp hjá Blumentritt flugstjóra. Honum hafði tekist að fljúga vélinni alla leið til Vöðlavíkur: „Við flugum fyrir nesið og sáum nú hvað var að gerast. Við Henderson komum báðir auga á bát eða skip úti á víkinni og ég hægði á þyrlunni. Ég varð agndofa. Hópur manna stóð uppi á þaki skipsins sem var hálfsokkið í briminu. Ég varð mjög óstyrkur við að sjá þetta og hugsaði: „Þetta er hræðilegt. Ég er ekki viss um að ég geti bjargað þessum mönn- um. Þetta lítur mjög illa út og ég hef aldrei híft við svona aðstæður. Þetta er erfiðara verkefni en nokkuð annað sem ég hef glímt við á ævi minni." Fram að þessu höfðum við lent í hremmingum en höfðum þó alltaf átt möguleika á að snúa við. En nú vorum við komnir á slysstaðinn. Við vorum ekki bara að tala um að bjarga sex mönn- um eins og við höfðum gert á leiðinni því blákaldur og ótrúlegur raunveruleik- inn blasti við okkur - nú þurfti að framkvæma björgunina. Þarna voru sex sjómenn í sjónum fyrir neðan okkur. Mér til mikillar skelfingar sá ég þá skyndilega hverfa í hafrótinu þegar brimskaflarnir riðu yfir skipið. Ekki var hægt að líta framhjá því að mikil hætta var á að einhver ætti eftir að deyja meðan á björgunaraðgerðum stæði. En við máttum ekki örvænta. „Það er ekki eftir neinu að bíða. Við skulum fara að vinna. Talið þið við mig, strákar. Hvernig eigum við að standa að þessu?“ sagði ég við hina. „Ég sé skipið vel,“ sagði Jeff Frembling spilmaður. Við vorum byrjaðir. Ég ákvað að fljúga hring yfir flakinu og við töluðum stöðugt saman. Matt og Jesse sögðu mér hvernig þeir ætluðu að láta spilvírinn síga niður. Við ræddum hvort væri betra að nota lykkju eða stól og ákváðum að láta strákana síga fyrst niður í lykkju.” Orð fá ekki lýst því hvernig skipbrots- mönnunum sex og björgunarmönnun- um í fjörunni leið þegar þeir sáu þyrluna koma fyrir Krossanesið. Mennirnir hugleiddu þó hvernig þyrla ætti yfir höf- uð að geta athafnað sig í þessum gífur- lega veðurham. Dyrnar aftan á þyrlunni voru opnaðar og Jesse Goerz var að hefja sína fyrstu björgun: „Þegar ég var tilbúinn með lykkjuna utan um mig athugaði ég hvort ekki væri allt á sínum stað. Ég sagði: „Matt, hor- fðu á mig. Er ekki allt rétt, er nokkuð sem er ekki eins og það á að vera á gall- anum?“ Ég var taugaóstyrkur og adrena- línið flæddi um líkamann. Ekkert mátti fara úrskeiðis. Aður en Jeff slakaði mér 60
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.