Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1998, Blaðsíða 30

Árni Johnsen alþingismaður vill að eigendur Sæbjargar VE
sem strandaði í desember 1984 fái þann kvóta sem þeir urðu af
vegna slyssins. Mistökum er kennt um afskráningu skipsins
og víst er þetta mál hefur ótrúlega mikið að segja fyrir eigendurna.
Hilmar Rósmundsson, sem er einn af þekktari aflaklóm
síðustu áratuga ræðir hér um þetta mál og margt fleira
Þaðereinsog
aflalán fýlgi
sumum bátum
Hilmar Rósmundsson er vel þekktur
sjósóknari og útgerðarmaður. Hann er
Skagfirðingur í foður- og móðurætt en er
fæddur á Siglufirði og elst þar upp í fjör-
unni og kringum bryggjurnar. Hann er að
alast upp þegar síldarævintýrið stendur
hvað hæst og segir að það hafi ríkt hálfgert
gullgrafaraæði í bænum. Hilmar fer fyrst
til sjós áriðl943, þá 17 ára og segir hann
að þá hefjist hans fiskveiði- og útgerðar-
starf fyrir alvöru, þótt hann hafi að vísu
róið með foður sínum og unnið á síldar-
planinu á Siglufirði.
Hilmar er vel ern og glettni skín úr andlit-
inu þar sem hann stendur í dyrunum að Sól-
hlíð 19 og býður mér að ganga í bæinn.
Hann Iætur vel af sér í Eyjum og er tilbúinn
að rifja upp sitthvað úr útgerðarsögu sinni.
Hann segist fyrst vera skárður á bát í Eyj-
um árið 1946 og þá á vélskipið Hilmi sem
var rúmlega 37 rúmlestir. „Ég settist nú ekki
að hérna þá. Það er ekki fyrr en 1950 sem ég
flyt til Eyja og kem þá sem vertíðarmaður frá
Siglufirði. Reyndar leyst mér ekkert á Vest-
mannaeyinga þegar ég fór í minn fyrsta róð-
ur, því það var vitlaust veður þegar við lögð-
Hilmar Rósmundsson.
um út, en þegar við erum komnir rétt austur
fyrir Bjarnaey eða í Fjallasjóinn sem kallaður
er, þá er bara renniblíða. Þannig að skoðun
mín á Eyjamönnum breyttist fljótt."
Hilmar fór í Stýrimannaskólann í Reykja-
vík. Honum gekk vel í skólanum og útskrif-
ast vorið 1949. Þegar hann hefur lokið skól-
anum breytast líka viðhorfin til sjómennsk-
unnar. „Ég er ráðinn stýrimaður á Hilmi
1951. Ég hafði áður verið á togurum og fór
nokkra túra á Bjarnarey með Pálma Sigurðs-
syni. Það þótti mér ljótur veiðskapur. Við
vorum á karfa og þá ísuðum við í aðra lestina
en sturtað var úr pokanum í hina og sá fiskur
fór beint í gúanó þó að annar fiskur væri með
í aflanum. Þannig var nú umgengnin um
auðlindina á þeirri tíð. Ég var hins vegar
hrifnari af bátasjómennskuni og sneri mér að
henni og var meðal annars hjá Jóa Páls,
Helga Bergvins og Páli í Hjálmholti. Þetta
voru mjög góðir menn sem ég lærði mikið
af.“
Arið 1956 ræður Hilmar sig sem skipstjóra
í fyrsta skipti. „Það var á Gylfa sem Fiskiðjan
átti og var ég með hann í þrjú ár. Við vorum
á vertíð og á reknetum á sumrin en fyrsta ver-
tíðin gekk ekkert of vel. En eftir að ég hætti
sem skipstjóri á Gylfa fór ég sjálfur að prófa
mig áfram í útgerð ásamt Theodór Ólafssyni
vélstjóra og þáverandi mági mínum sem ég
var með í útgerð í tuttugu og fimm ár. Við
30
Sjómannablaðið Víkingur