Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1998, Blaðsíða 26

Sverrir Hermannsson boðaði, eftir að hann sagði af sér starfi
bankastjóra að hann ætlaði að snúa sér að skrifum um sjávarútveg
og berjast gegn núverandi kvótakerfi. Hann hefur þá umræðu hér
\ Sjómannablaðinu Víkingi þar sem hann segist vera að safna liði.
„Ég hef verið, og verð um hríð mjög bund-
inn við mín mál, „Landsbankamál“, og þá
orrahríð sem sjálfsagt mun enn standa. Það
hefur sótt á mig að okkar sjávarútvegsmál
ganga ákaflega úrskeiðis þó ekki sé meira
sagt. Hins vegar hefur mér iíka virst að það
væri dálítið flökt á skoðunum manna í þessu
undirstöðumáli okkar. Þess vegna er það að
ég ætla fljótlega, og er byrjaður að undirbúa
það smávegis, að ná höndum saman við hæfa
menn til að slípa og fastmóta stefnuna í þessu
máli. Meginstefnan er auðvitað að snúa við af
þessari háskalegu braut, sem við þekkjum,
þar sem lunginn af auðæfum þjóðarinnar er
að færast á örfárra manna hendur. Ég verð að
skjóta því inn í, án þess að geta talað af nægri
þekkingu um það, að mér virðist þessi nýju
lög um eignarhald á landi og eins hálendis-
frumvarpið, hneigist í svipaða átt og kvóta-
málið. Það mætti segja mér, án þess að vilja
kveða of sterkt að orði en vil samt geta þess,
að þetta muni kannski vera af svipuðum rót-
um runnið. Hér sé verið að færa þennan
þjóðarauð á örfárra manna hendur og lung-
Hins vegar hefur mér líka virst að það
VÆRI DÁLÍTIÐ FLÖKT Á SKOÐUNUM MANNA í
ÞESSU UNDIRSTÖÐUMÁLI OKKAR. ÞeSS
VEGNA ER ÞAÐ AÐ ÉG ÆTLA FLJÓTLEGA, OG
ER BYRJAÐUR AÐ UNDIRBÚA ÞAÐ SMÁVEGIS,
AÐ NÁ HÖNDUM SAMAN VIÐ HÆFA MENN TIL
AÐ SLÍPA OG FASTMÓTA STEFNUNA í ÞESSU
MÁLI. Meginstefnan ER AUÐVITAÐ AÐ
SNÚA VIÐ AF ÞESSARI HÁSKALEGU BRAUT,
SEM VIÐ ÞEKKJUM.
inn af þjóðinni verði ánauðir þrælar. Þegar ég
hugsa um sjávarútvegsmálin hugsa ég líka
um einkaframtakið. Ég er eindreginn einka-
framtaksmaður og tel að með þeirri skipan
mála sem nú er kominn á sé einkaframtakinu
lokaðar allar leiðir. Hér er þetta að færast á
hendur örfárra manna. Ég vil minna á, að
grunnurinn undir þann öra vöxt og þær
framfarir sem hafa verið á íslandi frá stríðs-
byrjun og fram til dagsins í dag og sú ótrúlega
þjóðlífsbylting og framfarabylting sem verið
hefur, má rekja til aflamannanna. Það eru
aflamennirnir sem hafa fleytt okkur hraðast
fram. Nú er því ekki lengur til að dreifa að
þeir geti komið ár sinn fyrir borð. Þeir eiga
allt sitt undir örfáum mönnum, mönnum
sem sitja á þessum auði. Og hvað nú, eins og
við höfum séð dæmin um, að þeir hirði sitt á
þurru og kaupi hótel í London fyrir þessa
fjármuni? Hver ætlar að sjá við því? Hver ætl-
ar að sjá við því að svo kunni ekki til að bera
að þessi vesalings þjóð verði að kaupa öðru
sinni þessi auðæfi til baka þegar þeir verða
horfnir á brott? Það verður að leggja á það
26
Sjómannablaðið Víkingur