Náttúrufræðingurinn - 1960, Page 16

116
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
Schuchertelfur í Norðausturfirði, fengu einn daginn ísbjörn í heim-
sókn. Þeir voru að drekka kvöldkaffið, þegar bangsi rak allt í
einu hausinn inn um opinn glugga rétt hjá þeim. Þeim varð all-
hverft við og bangsa líka, því hann tók til fótanna og stakk sér í
sjóinn og synti burt.
Árið 1958 var lítið um læmingja á Norðaustur-Grænlandi, en
með vissu árabili er bókstaflega ekki hægt að þverfóta fyrir þeim
þar, önnur ár sjást þeir varla, og svipuðu máli gegnir um hreysi-
köttinn, sem lifir aðallega á læmingjum. Refirnir lifa líka að ein-
hverju leyti á læmingjum og eru langalgengastir í læmingjaárum.
Þetta ár var ekki sérlega mikið um refi, en þó sáum við nokkra,
og sumar nætur heimsóttu þeir okkur í tjöldin og átu þá allt
matarkyns, sem skilið var eftir á glámbekk kringum tjöldin.
Snæhéra sá ég allmarga, stundum nokkra saman í hóp; þeir eru
drifhvítir allt árið og mjög falleg dýr en einnig sérlega Ijúffengir
til matar.
Af fuglum bar mest á lómum, hávellum, snjótittlingum og óð-
inshönum. Lómarnir og hávellurnar voru nærri því á hverju vatni,
hávellurnar sums staðar yfir 20 saman í hóp. Lómurinn var okkar
uppáhaldsfugl í hinni djúpu kyrrð, sem ríkir á þessum slóðum,
það var einhver fróun í því að hlusta á hinn sérkennilega söng hans
á kvöldin. Snjótittlingurinn virtist einhver útbreiddasti fuglinn
þarna, maður varð mjög víða var við hann; einnig voru óðins-
hanar allvíða á tjörnum og pollum.
Auk þessara tegunda sá ég nokkuð af helsingjum og heiðagæs-
um; æðarfugl, sandlóu og lóuþræl við vatnið á Maríueyju; rjúp-
ur á nokkrum stöðum, en hvergi nema örfáar á hverjum stað;
nokkra fjallkjóa hingað og þangað; tvö pör hvítmáfa; dálítið kríu-
varp á hólma í Óskarskonungsfirði og nokkra auðnutittlinga og
steindepla hér og þar. Á allstóru vatni í dal á vesturströnd Norð-
austurfjarðar var himbrimapar, það eina sem ég sá; þeir voru oft
á sundi 15—20 m frá landi á kvöldin og sáust mjög greinilega, svo
ekki var hinn minnsti vafi á, að þarna voru himbrimar á ferð,
en þeir eru sjaldgæfir á Norðaustur-Grænlandi.
Við flugvöllinn við Meistaravík sá ég nokkrar tildrur og á
Maríueyju sá ég einn hvítan fálka, sem var hávælandi á flótta und-
an heilum herskara af kríum, en þær höfðu bersýnilega fælt hann
burtu frá kríuvarpi, sem var í hólma þar rétt hjá.