Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1964, Síða 14

Náttúrufræðingurinn - 1964, Síða 14
106 NÁTT ÚRUFRÆÐINGURINN ÚR RITUM STEFÁNS STEFÁNSSONAR Gróðurinn efst í dalbotninum var mjög svipaður og í Skeggjabrekkudal og í öllum liöfuð-atriðum öldungis samskonar, og eins var, er neðar dró, nema hvað blómjurta-gróðurinn var enn fjölskrúðugri og þroskameiri neðan til i hlíðinni en í Skeggjabrekkudal; jrað sem einkum einkenndi hann var Phegop- teris alpestris, er Hjeðinsfirðingar kalla þúsundblaða rós. Mjög mikið óx lijer af þessari skrautplöntu, einkum í lækjagilskorningum og frarn með jjeim, hver smáskorningur sást álengdar vegna burknagróðursins, sem Ijósgrænt band upp og ofan hlíðina. Burkninn var mjög stórvaxinn, víða meira en hnje- liár og óx í þjettum stórum dúskum forkunnar fögrum. í dálítilli rakri dæld alvaxinni mjög þroskalegum blómjurtagróðri og burknadúskum fann jeg punt- tegund eina, Milium effusum, sem ekki var áð'ur full vissa fyrir að yxi hjer á landi; hún óx innan um burknana og teygði sig upp fyrir þá. Þetta er eflaust ein fegursta punt-tegund á voru landi, með stórum marg-greindum ljósgræn- um toppi og löngum breiðum blágrænum blöðum. Dæld þessi var skammt fyrir sunnan efsta bæinn í dalnum austan árinnar. Bærinn heitir Möðruvellir, |iað er lítilmótlegt kot, er stendur rjctt við fjallsræturnar, á dálítilli renni- sljettri flöt, sem átti að lieita tún, en var bæði ræktarlítil og liálfkalin. í fyrstu undraðist jeg yfir því, hvc túnin í Hjeðinsfirðinum voru yfir liöfuð graslítil; það var óneitanlega nokkuð einkennilegt að sjá þessa einu bletti, sem áttu að heita ræktaðir, margfalt óræktarlegri en landið umhverfis þá. Hvervetna var Jmoskalegur blómjurtagróður; nálega í hverri laut í hlíðarhöll- unum, og j)að rjett við túnin, uxu stórvaxnar jurtir í þjettum flækjum, en á túnunum var dvergvaxinn, gisinn og kyrkingslegur va 111 endisgróður. Jeg áleit að })etta væri eingöngu fyrir illa hirðingu, enda lá })að beinast við. Ár eptir ár, já öld eptir öld, hafa túnskæklar jtessir verið slegnir eða rjettara sagt skafnir, en aldrei verið neinn sómi sýndur. Hvergi sjest garðspotti og engin vegsummerki j)ess að j)ar liafi nokkurn tíma verið hlaðinn garður, og er slíkt nærri eins dæmi, því J)að sjer maður ])ó víðast hjer á lendi. En þótt hirðingarleysi eigi mikinn þátt í grasleysinu á túnunum, — j)ví auðvitáð mætti rækta })ar gras eins og alstaðar annarstaðar — þá liggja J)ó, að jeg hcld, aðrar og dýpri orsakir til J)ess, er jeg þóttist finna við nánari athugun. í Hjeðinsfirðinum, og eins hinum öðrunt fjalladölum j)ar í grennd, er yfir höfuð mjög lítið af gras- og valllendisgróðri; J)að eru aðrar jurtir, bæði blómjurtir og l)lómlausar jurtir, einkum burknarnir, sem mest eru ríkj- andi, eins og drepið er á hjer áð íraman; hef jeg kallað slíkt góðurlag blóm- jurtagróður til aðgreinar frá töðugrasi cða valllendisgróðrin- um. Það hljóta })ví að vera einhver sjerstök náttúruskilyrði, sem liamla vall- lendisgróðrinum að {)róast hjer, en sem aptur á móti efla blómjurta- gróðurinn. Fannalög eru hjer mikil á vetrum. Að vorinu leysir snjóinn seint vegna Jtess að fannmagnið er svo mikið, og af })ví dalirnir liggja illa við sól og sunn- anvindum en standa opnir fyrir norðanvindum. Hið ískalda snjóvatn, sem
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.