Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1964, Side 20

Náttúrufræðingurinn - 1964, Side 20
N Á T T Ú RUF R/F. Ð J N G U RIN N dáðst að þessu, jafnframt því sem jeg hef borið kvíðboga fyrir, að þið ofbyðuð lteilsu ykkar. Og nú, þegar öllu er vel og farsællega lokið, er mjer þetta hið mesta gleðiefni, því það vekur Jtjá mér bjartar vonir um, að þið munið ekki gefast upp þegar í stað, þó eitthvað mótdrægt beri að höndum; ekki leggja árar í bát, þó inóti blási og á kraftana reyni, lieldur sækja róðurinn því fastar, — vekur hjá mér vonir um að jhð munið jafnan sækja „áfram iengra, ofar, liærra upp mót fjallsins háu brún“, þar sem víðsýnið skín og loftið er lireinna. Eftir aflri minni kynningu á ykkur, treysti jeg því, að jiið verðið jafnan brekkusækin og sttm af ykkur meir en alment gjörist. Orðtak þeirra manna er „Irærra, hærra“. Það sje og ykkar einkunnarorð. „Hærra, liærra“ í hvers- konar manndáð og drengskap, Iiærra, liærra í samvinnu og Jrróðurliug til sam- ferðamannanna, Iiærra, Jiærra í kæleik og lijálpfýsi til þeirra, sem bágt eiga og minna mega sin, svo aldrei verði sagt um ykkur með sanni að jiið níðist á lítilmagnanum, eða brjótist áfram með hnúum og linefum og leggið leið ykkar yfir hamingjurústir og drepnar framtíðarvonir meðbræðra ykkar, því sú leið liggur aklrei til sannrar hamingju, Jjó hún sýnist máske stundum leiða til vegs og valda. Hafið jretta jafnan hugfast, kæru vinir mínir. Leitist við af öllum kröftum alla ykkar æfi að hnekkja hnefarjettinum, hvar sem hann kemur fram í smáu eða stóru. Aðfarir heimsvaldhafanna um jressar mundir ættu að vera öllum óspiltum mönnum um víða veröld liin sterkasta hvöt til þessa, og vekja hjá Jieim megnasta viðbjóð á hverskonar ofbeldi, en aftur ætti líknarstarfsemi mannvinanna, sem af frjálsum vilja fórna heilsu sinni og lífi á altari kærleik- ans, til þess að líkna og græða og stilla til friðar, að hvetja menn til jiess hópum saman að skipa sjer undir merki friðar- og kærleikshöfðingjans frá Nazaret og hætta eigi fyr en hnefarjetturinn með öllu jrví ofbeldi og grimd, sem honum fylgir, er tlæmdur og steypt af stóli, en mannúð og rjettlæti eru hafin í hásætið; þá fyrst, og ekki fyr, getur verið um sanna menning að ræða, sanna farsæld, sanna framför. — Alt sem ekki er satt er frá jieim vonda. Þessvegna bið jeg ykkur, vinir mínir, á jressari skilnaðarstundu, að hafa jafnan hugföst áminningarorð skálds- ins okkar, sem nýlega er frá okkur horfinn: „Setjið sannleikann hátt“, látið Iiann jafnan sitja að völdum í öllu líferni ykkar og breytni. Það er höfuð- skilyrði fyrir Jiví að jjið getið orðið sannir menn, góðir menn, hamingjusamir rnenn; ein lýgi, þó lítilfjörleg virðist og ósaknæm, getur spilt öllu lífi ykkar, varpað skugga á alla ykkar lífsgleði, orðið sá ormur, sem ekki deyr, og sá eldur, sem ekki sloknar. Minnist þessara orða minna, ef jiið einhverntíma komist í þann vanda, að lýgin ein, blekkingin, yfirskinið, virðist geta að haldi komið, og gleymið þá ekki Jjessu vísdómsorði: „Sannleikurinn einn mun gjöra yður frjálsa" og um leið sæla. Úr ræðu Stefáns Stefánssonar við skólauppsögn 29. maí 1915. — Skýrsla um Gagnfrœðaskólann á Akureyri skóla- árið 1914-1915, bls. 51-53.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.