Náttúrufræðingurinn

Volume

Náttúrufræðingurinn - 1964, Page 20

Náttúrufræðingurinn - 1964, Page 20
N Á T T Ú RUF R/F. Ð J N G U RIN N dáðst að þessu, jafnframt því sem jeg hef borið kvíðboga fyrir, að þið ofbyðuð lteilsu ykkar. Og nú, þegar öllu er vel og farsællega lokið, er mjer þetta hið mesta gleðiefni, því það vekur Jtjá mér bjartar vonir um, að þið munið ekki gefast upp þegar í stað, þó eitthvað mótdrægt beri að höndum; ekki leggja árar í bát, þó inóti blási og á kraftana reyni, lieldur sækja róðurinn því fastar, — vekur hjá mér vonir um að jhð munið jafnan sækja „áfram iengra, ofar, liærra upp mót fjallsins háu brún“, þar sem víðsýnið skín og loftið er lireinna. Eftir aflri minni kynningu á ykkur, treysti jeg því, að jiið verðið jafnan brekkusækin og sttm af ykkur meir en alment gjörist. Orðtak þeirra manna er „Irærra, hærra“. Það sje og ykkar einkunnarorð. „Hærra, liærra“ í hvers- konar manndáð og drengskap, Iiærra, liærra í samvinnu og Jrróðurliug til sam- ferðamannanna, Iiærra, Jiærra í kæleik og lijálpfýsi til þeirra, sem bágt eiga og minna mega sin, svo aldrei verði sagt um ykkur með sanni að jiið níðist á lítilmagnanum, eða brjótist áfram með hnúum og linefum og leggið leið ykkar yfir hamingjurústir og drepnar framtíðarvonir meðbræðra ykkar, því sú leið liggur aklrei til sannrar hamingju, Jjó hún sýnist máske stundum leiða til vegs og valda. Hafið jretta jafnan hugfast, kæru vinir mínir. Leitist við af öllum kröftum alla ykkar æfi að hnekkja hnefarjettinum, hvar sem hann kemur fram í smáu eða stóru. Aðfarir heimsvaldhafanna um jressar mundir ættu að vera öllum óspiltum mönnum um víða veröld liin sterkasta hvöt til þessa, og vekja hjá Jieim megnasta viðbjóð á hverskonar ofbeldi, en aftur ætti líknarstarfsemi mannvinanna, sem af frjálsum vilja fórna heilsu sinni og lífi á altari kærleik- ans, til þess að líkna og græða og stilla til friðar, að hvetja menn til jiess hópum saman að skipa sjer undir merki friðar- og kærleikshöfðingjans frá Nazaret og hætta eigi fyr en hnefarjetturinn með öllu jrví ofbeldi og grimd, sem honum fylgir, er tlæmdur og steypt af stóli, en mannúð og rjettlæti eru hafin í hásætið; þá fyrst, og ekki fyr, getur verið um sanna menning að ræða, sanna farsæld, sanna framför. — Alt sem ekki er satt er frá jieim vonda. Þessvegna bið jeg ykkur, vinir mínir, á jressari skilnaðarstundu, að hafa jafnan hugföst áminningarorð skálds- ins okkar, sem nýlega er frá okkur horfinn: „Setjið sannleikann hátt“, látið Iiann jafnan sitja að völdum í öllu líferni ykkar og breytni. Það er höfuð- skilyrði fyrir Jiví að jjið getið orðið sannir menn, góðir menn, hamingjusamir rnenn; ein lýgi, þó lítilfjörleg virðist og ósaknæm, getur spilt öllu lífi ykkar, varpað skugga á alla ykkar lífsgleði, orðið sá ormur, sem ekki deyr, og sá eldur, sem ekki sloknar. Minnist þessara orða minna, ef jiið einhverntíma komist í þann vanda, að lýgin ein, blekkingin, yfirskinið, virðist geta að haldi komið, og gleymið þá ekki Jjessu vísdómsorði: „Sannleikurinn einn mun gjöra yður frjálsa" og um leið sæla. Úr ræðu Stefáns Stefánssonar við skólauppsögn 29. maí 1915. — Skýrsla um Gagnfrœðaskólann á Akureyri skóla- árið 1914-1915, bls. 51-53.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164
Page 165
Page 166
Page 167
Page 168
Page 169
Page 170
Page 171
Page 172
Page 173
Page 174

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.