Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1979, Side 55

Náttúrufræðingurinn - 1979, Side 55
orðið 0,5—1,0 mm eða jafnvel nokkuð meira eru vikurkennd og full smá- blöðrum. Sum líkjast því að vera límd saman úr fjölda örmjórra þráða og sýna veikt tvíbrot, sem stafar af spennu í efninu. Neðst í laginu eru kornin nokkuð stærri og efst í því ber talsvert á örmjóum glerþráðum, nornaþráðum, sem ég hef ekki fund- ið neðst í því. Sennilegt virðist mér að brúnleitu glerkornin og þau lit- lausu séu ekki frá sama eldvarpi, þó ekkert kunni ég ákveðið um það að segja. Ljósbrot litlausa glersins reynd ist Nd 1.4981—1.4985 við eins ná- kvæma mælingu og mér var framast unnt. Þetta passar vel við niðurstöður Jens Tómassonar (1967) fyrir land- námslagið, en það er talsvert frá- brugðið flestum Heklu-lögunum. Sam- kvæmt Moorhouse (1959) þýðir þetta um 73—74% Si02. Svipuð niðurstaða fæst út frá eðlisþyngdarákvörðunum. Einstaka feldspatbrot koma fram í öskunni en annað kristallað efni fann ég þar ekki. Ekki held ég að vafi geti leikið á því að þetta sé landnámslag- ið. Sýnir það bæði afstaða þess í snið- inu og samsetning öskunnar. Þegar grafið er dýpra og aðeins inn undir hraunkantinn kemur í ljós að ösku- lagið hverfur inn undir hraunið, sem j>ví er yngra. Hraunið liggur svo þétt ofan á öskulaginu að enginn vottur af jarðvegsmyndun verður þar á milli greindur. Er af Jrví ljóst að hraunið liefur runnið tiltölulega skömmu eftir að askan féll. Hún hefur fallið á gró- ið land, sem verið liefur mýrarbolli eins og er enn í dag og gróður að heita má eins. Stóra svarta öskulagið frá Kötlu 1485 liggur hins vegar ofan á hrauninu. Gróðurfar virðist ekki hafa tekið neinum verulegum breytingum á þess- um stað allt frá því að hann náði fyrst fótfestu á Leitahrauni sem rann fyrir um 4600 árum (Jón Jónsson 1971) til J>ess að Kötluaskan féll, en ofan við hana kemur J^urrlendisjarð- vegur (sbr. snið). Um 26 cm neðan við landnámslagið er Jrnnnt ljóst ösku- lag, sem vera mun H-3 (Sigurður Þór- arinsson 1967). Það er nú kunnugt að landnámslagið varð til rétt um 900 e. Kr. (Sigurður Þórarinsson op. cit., Jón Jónsson 1978). Ég sé Jíví ekkert Jrví til fyrirstöðu að hér sé fundið hraun það, sem getið er um í Kristnisögu, hið raunveru- lega Kristnitökuhraun, og heimildin um Jretta gos, hið fyrsta sem skráð er í sögu Jjjóðarinnar, Jjví í meginatrið- um rétt. Því má aðeins bæta við að sé Lamba- fellshraun eitthvað að ráði yngra })á er það hið eina sanna Kristnitöku- hraun og, svo haldið sé við sögnina, })á er nær sanni að það liafi stefnt á bæ Þórodds goða heldur en Svína- hraun. Reynt verður síðar að fá svar við þessu og óneitanlega er það skcmmtilegt að hægt er að færa sönn- ur á að sögnin er ekki tilbúningur. HEIMILDIR Jónsson, Jón, 1971. Hraun í nágrenni Reykjavíkur. I. Leitahraun. Náttúru- fr. 41, bls. 49-63. — 1975. Nokkrar aldursákvarðanir. Náttúrufr. 45, bls. 27—30. — 1977. Reykjafellsgígir og skarðmýrar- hraun á Hellisheiði. Náttúrufr. 47, bls. 17-26. — 1978. Jarðfræðikort af Reykjanes- skaga. Orkustofnun OE JHD 7831, Apríl 1978. 49 4

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.